att. περιττεύω (impf. ἐπερίσσευον, ao. ἐπερίσσευσα, pf. inus.) :
A intr.
   I être en plus :
      1 avec un suj. de pers. être plus nombreux, d’où déborder (les ailes d’une armée) gén. XÉN. An. 4, 8, 11 ;
      2 avec un suj. de chose, être en surplus, PLAT. Leg. 855 a ; p. suite, être de reste, NT. Matth. 14, 20 ;
   II être de trop :
      1 avec un suj. de chose, être superflu, surabondant, SOPH. El. 1288 ; XÉN. Conv. 4, 35 ; τὸ περιττεῦον, POL. 4, 38, 9, le superflu ; τὸ ἀνδρεῖον περισσεύει αὐτῇ, DH. 3, 11, les sentiments virils surabondent en elle ; abs. περισσεύει, il y a en surcroît : τοσοῦτον τῷ Περικλεῖ ἐπερίσσευεν, THC. 2, 65, Périclès avait un tel surcroît de crédit (ou sel. d’autres, une telle surabondance de ressources) ;
      2 avec un suj. de pers. surabonder, avoir en surabondance : τινί, POL. 18, 18, 5 ; τινός, NT. Luc. 15, 17, qqe ch. ;
B tr. fournir en abondance, d’où :
      1 prolonger au delà du temps fixé, acc. ATH. 24 b ;
      2 multiplier, acc. BABR. 130, 4 ; d’où répandre abondamment ou avec excès, acc. NT. 2Cor. 9, 8 ; 1Thess. 3, 12 ; au pass. être en excès, en surabondance, NT. Matth. 13, 12 ; 25, 29.

Étym. περισσός.

Att. περιττεύω, impf. ἐπερίσσευον (περιέσσευον is condemned by Phryn. 20), (< περισσός) to be over and above the number, μύριοί εἰσιν ἀριθμόν…, εἷς δὲ π. Hes. Fr. 160 ; περιττεύσουσιν ἡμῶν οἱ πολέμιοι the enemy will go beyond us, outflank us, X. An. 4.8.11.
to be more than enough, remain over, τἀρκοῦντα καὶ περιττεύοντα Id. Smp. 4.35 ; τὸ π. [ἀργύριον] Id. Vect. 4.7; ἂν ᾖ τι… περιττεῦον Pl. Lg. 855b; εἴ τι π. ἀπὸ τῶν τόκων SIG 672.19 (Delph., ii BC); ἡ περιττεύουσα τροφή Arist. HA 619a20; τὸ π. τῶν κλασμάτων Ev. Matt. 14.20; τοσοῦτον τῷ Περικλεῖ ἐπερίσσευσε, κτλ. such abundance of reason had Pericles for his belief, Th. 2.65; τοσόνδ’ ἐπερίσσευσεν αὐτοῖς εὐνοίας J. AJ 19.1.18; τὸ ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ D.H. 3.11. in bad sense, to be superfluous, τὰ περισσεύοντα τῶν λόγων S. El. 1288; ἵν’ ἐμοὶ περιττεύῃ, i.e. that I may be over-rich, Diog.Oen. 64. of persons, abound in, χορηγίᾳ, opp. ἐλλείπω, Plb. 18.35.5, etc. ; αἱ ἐκκλησίαι ἐπερίσσευον τῷ ἀριθμῷ Act. Ap. 16.5 ; — Med., c. gen., περισσεύονται ἄρτων have more than enough of…, Ev. Luc. 15.17.
to be superior, π. παρά τινα to be better than…, LXX Ec. 3.19; ὑπέρ τινα ib. 1 Ma. 3.30 (v.l.); be better, have the advantage, 1 Ep. Cor. 14.12; π. μᾶλλον abound more and more, sc. in Christian graces, 1 Ep. Thess. 4.1, 11; — Med., περισσευόμεθα, opp. ὑστερούμεθα, 1 Ep. Cor. 8.8. causal, make to abound, πᾶσαν χάριν π. 2 Ep. Cor. 9.8; τινὰς τῇ ἀγάπῃ 1 Ep. Thess. 3.12 ; — Pass., to be made to abound, Ev. Matt. 13.12, 25.29. of Time, π. τὰς ὥρας make them longer, Ath. 2.42b.

att. -ττεύω, überzählig, überflüssig sein ; Hes. frg. 14.4 ; τὰ μὲν περισσεύοντα τῶν λόγων ἄφες, Soph. El. 1280, laß die überflüssigen Worte ; Plat. Legg. IX.855a ; die Ueberzahl haben, Xen. An. 4.8.11 u. Folgde ; τὸ περιττεῦον, im Ggstz von λεῖπον, Pol. 4.38.9 ; auch περισσεύων τῇ χορηγίᾳ, im Ggstz von ἐλλείπων, 18.18.5 ; Sp.; – sich auszeichnen, vorzüglich sein, τοσοῦτον τῷ Περικλεῖ ἐπερίσσευεν, Thuc. 2.65, es war dem Perikles eine solche Ueberlegenheit, oder nach Anderen, er hatte solchen Ueberfluß an Hilfsquellen, daß er ohne Weiteres gesiegt haben würde, wenn er den Krieg hätte fortführen können ; περιττεύει μοί τι, ich habe Ueberfluß woran, besitze es in hohem Grade, εἰ μὴ τὸ ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ, Dion.Hal. 3.11 ; τινί, Ueberfluß an Etwas haben, Pol. 18.18.5 ; auch τινός, Luc.; – übrig sein, bleiben, NT. – Das Augm. περιέσσευσα u. ä. ist falsch, s. Lobeck zu Phryn. p. 28.

περισσεύω
(< περισσός), [in LXX: 1Ki.2:33 (מַרְבִּית), 1Ki.2:36 Ecc.3:19 (יָתַר ni., יוׄתֵר), Tob.4:16, Sir.10:27 11:12 19:24, Sir 30:38 (Sir.33:29), 1Ma.3:30 * ;]
__I. Prop., intrans.,
__1. of things, to be over and above the number (Hes.), hence,
__(a) to be or remain over: Mat.14:20 15:37, Luk.9:17, Jhn.6:12-13;
__(b) to abound, be in abundance: Mrk.12:44, Luk.12:15 21:4, Act.16:5, Rom.3:7 5:15, 2Co.1:5 8:2 9:12, Php.1:26.
__2. Of persons,
__(a) to abound in, have in abundance: 1Co.14:12 15:58, Php.4:12, 18; with genitive, Luk.15:17 T;
__(b) to be superior or better, to excel: absol., 1Co.3:9 8:8; with dative ref., 2Co.3:9; before ἐν, Rom.15:13, 1Co.15:58, 2Co.3:9 8:7, Col.2:7; μᾶλλον, 1Th.4:1 4:10; μ καὶ μ., Php.1:9; πλεῖον, Mat.5:20.
__II. In late writers (Lft., Notes, 48 f.), trans.,
__(a) to make to abound: with accusative before εἰς, 2Co.4:15 9:8, Eph.1:8; pass., Mat.13:12 25:29; with genitive of thing(s), Luk.15:17, WH;
__(b) to make to excel: with accusative of person(s), dative of thing(s), 1Th.3:12 (cf. ὑπερ-περισσεύω).†
SYN.: πλεονάζω (AS)