ῆς (ἡ) [ῠ]
      1 enlacement, EUR. Suppl. 815 au plur. ; fig. EUR. Ion 1516 au plur. ;
      2 enceinte, pourtour, EUR. Ph. 1357 ; AR. Av. 1241, etc.

Étym. περιπτύσσω.

ἡ, that which enfolds, used in pl. in poet. periphrasis, τειχέων περιπτυχαί enfolding walls, E. Ph. 1357 ; δόμων Ar. Av. 1241 (parody of E.); Ἀχαιῶν ναύλοχοι π. their naval cloak or fence, E. Hec. 1015 ; πέπλων π. Trag.Adesp. 91.
enfolding, embracing, περιπτυχαῖσι δὴ χέρας προσαρμόσασα E. Supp. 815 (lyr.); ἐν ἡλίου περιπτυχαῖς in all that the sun embraces, i.e. all the world, Id. Ion 1516.

ἡ, das Umfaltende, Umhüllende, das Umgeben, Bedecken ; die Bedeckung, Hülle, τειχέων, Eur. Phoen. 1366 ; ἐν φαειναῖς ἡλίου περιπτυχαῖς, Ion 1516, öfter ; περιπτυχαὶ δόμων, Ar. Av. 1241 ; πέπλων, Ath. III.107e.