περι·παθής, ής, ές [ᾰ] qui est vivement affecté de, dat. POL. 1, 81, 1, etc. ; PLUT. M. 130 c ; abs. passionné, LGN 8 ; p. suite, passionné pour : τινί, ATH. 6 e, pour qqe ch.

Étym. π. πάθος.

ές, deeply moved, τῇ συμφορᾷ Plb. 1.81.1 ; ἔρωτι Plu. Art. 27 ; χαρᾷ καὶ δέει J. AJ 15.2.7 ; π. τοῖς ὄψοις eager for…, Phan. Hist. 13 ; π. ταῖς ψυχαῖς in spirit, Plb. 4.54.3 ; abs., Plu. Cim. 8.
passionate, ῥήτορες Longin. 8.3 ; σὺν οἰμωγῇ π. Luc. Hist. Conscr. 26 ; Comp., ἑταίρα τῶν ἐν τοῖς μίμοις περιπαθεστέρα Ael. Fr. 123; Sup., ὅρκοσέστατος Sch. Par. A.R. 2.257. Adv. -θῶς LXX 4 Ma. 8.2, Luc. Tim. 46; ἐπιδραμεῖν Ael. NA 9.8; Comp.-έστερον, λέγειν Plu. 2.456a.
pathetic, heartrending, D.C. 40.41; λόγος Id. 76.9 (Sup.).

ές, in heftiger Leidenschaft, Gemütsbewegung, leidenschaftlich, heftig aufgeregt (zornig, traurig, gerührt) ; περιπαθεῖς ἐγένοντο ταῖς ψυχαῖς, Pol. 4.54.3 ; τῇ συμφορᾷ, 1.81.1 ; Sp.; – adv., Luc. Tim. 46, Plut. Non Posse 11 u. öfter ; περιπαθὴς ὢν τοῖς ὄψοις, Ath. I.6e.

1. in violent excitement, greatly distressed , [Polybius Historicus (Refs 2nd c.BC)]
2. absolute passionate , [Lucian (Refs 2nd c.AD)]:—; adverb -θῶς, [Lucian (Refs 2nd c.AD)] (ML)