περι·πίπτω (f. περιπεσοῦμαι, ao.2 περιέπεσον, etc.) :
   I tomber à droite et à gauche, en parl. des deux parties d’un objet coupé, PLUT. Pyrrh. 24 ;
   II tomber ou verser sur le côté, PLUT. Ant. 67 ; LUC. As. 29, etc. ;
   III tomber autour de ou sur : ξίφει, AR. Vesp. 523, se jeter sur une épée ; τινί, XÉN. An. 1, 8, 28 ; ou ἐπί τινι, PLUT. Crass. 17, se jeter sur qqn ; ἐν σφισὶ περιπεσόντες, THC. 2, 65, s’étant attaqués eux-mêmes, s’étant fait du tort par leurs divisions ; fig. :
      1 se heurter à, avec le dat. PLUT. Them. 15, ou περί et l’acc. HDT. 8, 16, à qqe obstacle ; τοῖς ἑαυτοῦ λόγοις, ESCHN. 47, 13 ; ou ἑαυτῷ, LUC. D. mort. 26, 2, se heurter à ses propres paroles, càd. se contredire ou se donner à soi-même un démenti ;
      2 rencontrer par hasard, à l’improviste, tomber sur, dat. HDT. 6, 105 ; THC. 8, 103 ; XÉN. An. 7, 3, 38 ; ἀδίκοισι γνώμῃσι, HDT. 1, 96, être atteint par un jugement inique ; συμφοραῖς, PLAT. Leg. 877 c, ou ἐπὶ συμφορήν, HDT. 7, 88, tomber dans le malheur ; abs. POL. 8, 2, 4 ; avec un nom de chose pour sujet : ἤν μοί τι περιπίπτῃ κακόν, AR. Th. 271, s’il me survient qqe malheur.

fut. -πεσοῦμαι Ar. V. 523, etc. ; Ep. pf. part. fem. περιπεπτηυῖαι Eratosth. 16.9 : — fall around, i.e.
so as to embrace, τινι X. An. 1.8.28; ἐπί τινι Plu. Crass. 17; εἰς τὸ στῆθος Id. Sert. 26.
fall around, i.e.
upon, a weapon, τῷ ξίφει Ar. V. 523; τῷ βέλει Antipho 3.3.6. [ζῶναι] πόλοις περιπεπτηυῖαι encircling the poles, Eratosth. l.c. fall over, ἑκατέρωσε Plu. Pyrrh. 24; πλαγία περιπεσοῦσα Id. Ant. 67. c. dat., fall in with, Hdt. 6.105; ἀλλήλοις X. An. 7.3.38, etc. ; freq. of ships meeting at sea, Hdt. 6.41, 8.94, Th. 8.33, 103; π. μουσικῇ τε καὶ ταῖς μέθαις having encountered them in our discussion. Pl. Lg. 682e; ἡ ὄψις κάμνουσα ἐν τοῖς μικροῖς τοῖς μεγάλοις ἀσμένως π. Plot. 6.9.3; abs., supervene, Petos. ap. Vett.Val. 278.8.
fall foul of other ships, τῇσι σφετέρῃσι νηυσί Hdt. 8.89; περὶ ἀλλήλας of one another, ib. 16; also π. περὶ τὴν Σηπιάδα to be wrecked on…, Id. 7.188. metaph, fall in with, fall into, mostly of evil, c. dat., π. ἀδίκοισι γνώμῃσι fall in with, encounter unjust judgements, Id. 1.96; π. τοιαύτῃσι τύχῃσι, δουλοσύνῃ, Id. 6.16, 106; νούσοις, νοσήμασι, Hp. VM 3, X. Cyr. 6.2.27; λουτροῖσιν ἀλόχου E. Or. 367; αἰσχρᾷ τύχῃ Id. Hec. 498; ἀκουσίοις κακοῖς Antipho 3.3.7; τοιούτῳ πάθει Th. 2.54; τοιαύτῃ συμφορᾷ περιπέπτωκεν ὑπὸ τούτου D. 21.96, cf. And. 1.51; ἀβροχίαις OGI 56.15 (Canopus, iii BC); π. συκοφάνταις Lys. 7.1; αἰσχύνῃ X. HG 7.3.9; ταῖς μεγίσταις ζημίαις Isoc. 7.27, cf. 12.146; αἰτίᾳ Plu. Ant. 67; also σοὶ αὐτῷ περιπίπτειν to be caught in your own snare, Hdt. 1.108, cf. 8.16, Luc. DMort. 26.2; τοῖς ἐμαυτοῦ λόγοις περιπίπτω Aeschin. 2.144 ; with a Prep., ἐν σφίσι κατὰ τὰς ἰδίας διαφορὰς π. Th. 2.65 ; abs., come to grief, Plb. 8.36.4, Vett.Val. 16.2. of events, befall one, ἤν μοί τι περιπίπτῃ κακόν Ar. Th. 271 ; abs., δεῖ τι περιπεσεῖν Philostr. VA 1.33.
change suddenly, εἴς τι Plb. 3.4.5.

(πίπτω), drum herum, drüber herfallen, ταινία περιέπεσε κεφαλῇ, Plut. Timol. 8 ; hineinfallen, hineingeraten in Etwas, so daß man rings umgeben und ohne Ausweg ist, bes. in Unglück, αἰσχρᾷ περιπεσεῖν τύχῃ, Eur. Hec. 498 ; u. so auch λουτροῖσιν ἀλόχου περιπεσὼν πανυστάτοις, Or. 367 ; κακοῖς, Ar. Ran. 967 ; περιπεσοῦμαι τῷ ξίφει, ich werde mich ins Schwert stürzen, Vesp. 523 ; vgl. Plut. Oth. 17 ; περιπίπτοντες ἀδίκοισι γνώμῃσι, δουλοσύνῃ, in einen ungerechten Richterspruch, in Sklaverei verfallen, geraten und nicht wieder herauskönnen, Her. 1.96, 6.106 ; τοιαύτῃσι τύχῃσι, 6.16, u. öfter ; ἐπὶ συμφορήν, 7.88 (v.l. ἐνέπεσε); μὴ σοὶ ἑωυτῷ περιπέσῃς, 1.108, daß du dich nicht selbst ins Unglück stürzest ; vgl. αὐτοὶ ἐν σφίσι περιπεσόντες ἐσφάλησαν, Thuc. 2.65 ; τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ, 8.27 ; συμφοραῖς, Plat. Legg. IX.877e ; συμφορᾷ, Isocr. 4.101 ; ζημίαις καὶ ὀνείδεσι, Isae. 1.39 ; τιμήματι, Aesch. 1.174, 190 ; ὡς ἐγὼ τοῖς ἐμαυτοῦ λόγοις περιπίπτω, 2.144 ; u. so bei Sp. gew. von etwas Bösem, χειμῶνι, Pol. 1.37.1, ἀτυχήμασι, 2.56.6, u. öfter ; auch τραύματι, 2.69.2 ; πληγῇ, Plut. Timol. 4. Auch umgekehrt, ἤν μοί τι περιπίπτῃ κακόν, Ar. Thesm. 523. – Zufällig zusammentreffen, auf Einen stoßen, ihm begegnen, τῇσι νηυσί, Her. 6.41, vgl. 6.105, 8.94 (so entspricht μηδέποτε λευκῷ περιπεπτωκέναι χρώματι dem πρώτως ὁρᾶν τὸ λευκόν S.Emp. adv.log. 2.209); auch von Schiffen, die untereinander geraten und in der Verwirrung sich selbst beschädigen, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον, Her. 8.89, wie auch 8.16 ταρασσομένων τῶν νεῶν καὶ περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας zu nehmen ist ; Xen. An. 7.3.38 ; αὐτομάτως ποτὲ περιπεσόντες αὐτοῖς, Pol. 1.58.8 ; vgl. noch ὅρα μὴ περιπίπτῃς σεαυτῷ, daß du nicht mit dir selbst in Widerspruch gerätst, Luc. Mort.D. 26.2.

περι-πίπτω
[in LXX: Rut.2:3, 2Ki.1:6 (קָרָה), Pro.11:5 (נָפַל), Dan LXX 2:9, 2Ma.6:13 2Mac 9:7 2Mac 9:21 2Mac 10:4 * ;]
__1. to fall around.
__2. to fall in with, light upon, come across: with dative, λῃσταῖς, Luk.10:30; πειρασμοῖς, Jas.1:2; before εἰς, Act.27:41.†
(AS)