περι·ουσιάζω :
   I avoir du superflu, d’où :
      1 être dans l’abondance, regorger de, dat. DS. Exc. p. 550, 88 ; DH. 6, 75 ; CRANT. (SEXT. M. 11, 58) ; abs. ALCIPHR. 2, 1 ;
      2 employer son superflu : εἰς τοὺς ἀναγκαίους, PHIL. Ep. 105, à soulager les nécessiteux ;
   II être en abondance, PHIL. Ep. 4 a ; τὰ περιουσιάζοντα, HIPPODAM. (STOB. Fl. 101) le superflu ;

Moy. :
      1 regorger de, dat. SEXT. p. 221 ;
      2 employer son superflu, avec εἰς et l’acc. CORN. p. 162.

Étym. περιουσία.

have more than enough, of persons, Phalar. Ep. 81.2, Heraclit. Ep. 8.3 ; c. dat., abound in a thing, δυναστείᾳ D.H. 6.75, cf. Crantor ap. S.E. M. 11.58 ; τρυφῇ D.S. 8.18 ; to be abundantly supplied, ὑπό τινος Alciphr. 2.1 ; — Med., Corn. ND 15, S.E. M. 1.31, Eust. 33.12.
expend one΄s means, εἴς τινα Phalar. Ep. 69.2. of an orator, speak at unnecessary length, Corn. Rh. p. 396 H. of things, abound, τὰ ἐν τᾷ πόλει περιουσιάζοντα Hippod. ap. Stob. 4.1.94 ; ὅκα ἐν οἴκῳ καὶ πόλει περιουσιάζῃ whenever there is a surplus, Callicrat. ib. 4.28.16. Act., enrich, τοὺς ἱππέας App. BC 5.9, cf. 75.

Ueberfluß, Vermögen haben, übh. Ueberfluß haben, an Etwas, τινί, z.B. δυναστείᾳ πόλις, Dion.Hal. 6.75, die große Macht hat ; u. a.Sp., περιουσιάσαι εἰς τοὺς ἀναγκαίους, seinen Reichtum auf Verwandte verwenden, Phalar. ep.