ή, όν : qui embrasse, d’où :
   I qui comprend en soi, gén. SEXT. M. 10, 24 ; GAL. 14, 397 ;
   II abs. :
      1 général, universel, PLUT. M. 886 a ; PTOL. 1, 1, 2 ;
      2 qui tient serré, économe, p. opp. à ἐκχύτης, LUC. V. auct. 24, 3 ; t. de gr. qui marque la réunion : περιεκτικὸν ὄνομα, GRAMM. nom qui désigne un lieu de réunion, c. παρθενών, κουρεῖον, etc. ; ou τὸ περιεκτικόν, GRAMM. le verbe moyen, propr. qui embrasse (le sens actif et la forme passive).

Étym. περιέχω.

ή, όν, (< περιέχω) containing, c. gen., π. ἑτέρου Zeno Stoic. 1.33 ; θυλάκια π. σπερματίων Dsc. 2.148, cf. Cleom. 1.8, S.E. M. 10.24, Gal. 4.722, 5.147, Ruf. Anat. 30; ὁ κόσμος ὁ νοητὸς ὅ τε αἰὼν περιεκτικὰ ἄμφω καὶ τῶν αὐτῶν Plot. 3.7.2, cf. Procl. Inst. 177, Theol.Ar. 60, etc.
all-embracing, τὸ περιεκτικώτατον πάντων Arr. Epict. 1.9.4 ; comprehensive, Ptol. Geog. 1.1.1 (Comp.), Dam. Pr. 85 (Comp.); διάλυσις PLond. 3.1008.4 (vi AD). Adv.-κῶς comprehensively, gloss on περιειλημμένως, Hsch. ; Comp. -ώτερον Anon. in Cat. 25.28, Hsch.
profit-making, opp. ἐκχύτης, Luc. Vit. Auct. 24, Cat.Cod.Astr. 8(4).173.
Gramm., π. ὄνομα a noun denoting a place in which a number are collected, as παρθενών, D.T. 636.14, Ph. 1.541, Hdn. Gr. 1.35, al.
π. ῥῆμα a verb of both active and passive signification, as βιάζομαι, Sch. A.R. 1.1.

ή, όν, umfassend, in sich begreifend, allgemein ; gew. im superl., Plut. plac.phil. 2, proœm.; Luc. vit.auct. 24 u. a.Sp.
Bei den Gramm. ist τὸ περιεκτικόν = μέσον, verbum medium, ὅσα δρᾶσιν καὶ πάθος σημαίνουσιν, Schol. Ap.Rh. 1.1, der βιάζομαι und δωροῦμαι als Beispiele anführt.
Bei Hippocr. = σωτήριος, aber die Lesart ist zweifelhaft. S. περιεστικός.