ας (ἡ) :
      1 pauvreté, indigence, OD. 14, 157 ; p. opp. à πλοῦτος, HÉS. O. 636, etc. ; HDT. 7, 102 ; ATT. ; joint à ἀπορία, PLUT. Arist. 10 ; au plur. PLAT. Euthyphr. 6 c, Lach. 191 d, etc. ; πενίᾳ πιέζεσθαι, XÉN. Mem. 2, 5, 1, être pressé par la pauvreté ; ἐν πενίᾳ μυρίᾳ εἰμί, PLAT. Ap. 23 c, je suis dans la plus profonde misère ; ἐν πενίᾳ γίγνεσθαι, PLAT. Rsp. 613 a, devenir pauvre ; πενίαν ἀπολείπειν, PLUT. Fab. 27, ne rien laisser après soi ;
      2 collectiv. la pauvreté, càd. les pauvres, PLAT. Leg. 696 a.

➳ Ion. πενίη, OD. HÉS. HDT. ll. cc.

Étym. πένομαι.

Ion. -ίη, ἡ, (< πένομαι) poverty, need, πενίῃ εἴκων Od. 14.157; οὐλομένην π. Hes. Op. 717; στάσις πενίας δότειρα Pi. Fr. 109.5; τῇ Ἑλλάδι π. σύντροφός ἐστι,… [ἀρετῇ] δὲ διαχρεωμένη τὴν πενίην ἀπαμύνεται Hdt. 7.102 ; τῆς πτωχείας πενίαν φαμὲν εἶναι ἀδελφήν Ar. Pl. 549 ; π. δὲ σοφίαν ἔλαχε διὰ τὸ συγγενές (v.l. δυστυχές) E. Fr. 641 ; ἐν πενίᾳ εἶναι, γίγνεσθαι, Pl. Ap. 23c, R. 613a ; εἰς π. πολλὴν καὶ ἀπορίαν καταστῆναι And. 1.144 ; pl. πενίαι Isoc. 8.128, Pl. Prt. 353d, R. 618a, etc.
lack, need, τινος Plot. 2.4.16. Πενία personified, Poverty, Alc. 92, Pl. Smp. 203b.

ἡ, ion. u. ep. πενίη, Armut ; πενίῃ εἴκων ἀπατήλια βάζει, Od. 14.157 ; στάσιν πενίας δότειραν, Pind. frg. 228.4 ; Soph. frg. 681 ; Eur. El. 376 u. öfter ; Her. u. sonst in Prosa ; ἐν πενίᾳ εἶναι, γίγνεσθαι, Plat. Apol. 23c, Rep. X.613a, u. öfter im Ggstz von πλοῦτος ; auch übertr., ὑπὸ πενίας τῆς περὶ φρόνησιν κτήσεως, Soph.

poverty (MT)