1 compter sur ses cinq doigts (mode de numération primitif) ou compter cinq par cinq, p. ext. compter, calculer, ESCHL. Eum. 748 ; A.RH. 2, 975 ;
      2 compter de nouveau, d’où considérer de nouveau, A.RH. 4, 1748 ;

Moy. :
      1 compter qqe ch. à soi, calculer pour soi, OD. 4, 412 ; PLUT. M. 374 a, 492 d ;
      2 compter de nouveau, A.RH. 4, 350.

➳ Ao. sbj. 3 sg. épq. πεμπάσσεται, OD. l. c.

Étym. πεμπάς.

(< πέμπε) prop.
count on the five fingers, i.e.
count by fives, and then, generally, count, A. Eu. 748, Thphr. Char. 23.2 (cj.), A.R. 2.975, Plu. 2.387e, etc. ; — Med., ἐπὴν πάσας πεμπάσσεται (Ep. aor.1 subj.) when he has done counting them all, Od. 4.412. metaph, count up, reckon over, θεοπροπίας θυμῷ π. A.R. 4.1748 ; — Med., πάντα νόῳ πεμπάσσατο ib. 350. — In Prose ἀναπεμπάζω is more common. (Aeol. acc. to EM 660.4.)

eigtl. an den fünf Fingern abzählen, zu Fünfen abzählen, die älteste, einfachste Zählungsart ; Hom. hat nur das med., ἐπὴν πάσας πεμπάσσεται, nachdem er alle abgezählt hat, Od. 4.412, ohne daß noch gerade »nach Fünfen« hinzuzudenken ist ; Aesch. im act., πεμπάζετ' ὀρθῶς ἐκβολὰς ψήφων, Eum. 718, wie Ap.Rh. 2.975, εἴ τις ἕκαστα πεμπάζοι, Schol. ψηφίζοι, μετροῖ ; übertr. πάντα νόῳ πεμπάσσατο, 4.350, wie λογίζομαι, überrechnen, überlegen, vgl. 4.1748 ὁ δ' ἔπειτα θεοπροπίας Ἑκάτοιο θυμῷ πεμπάζων (s. auch ἀναπεμπάζω). – Plut. Is. et Os. 56 von der Fünfzahl sprechend sagt τὸ ἀριθμήσασθαι πεμπάσασθαι λέγουσιν, u. de εἰ apud Delph. 7 τὸ ἀριθμεῖν οἱ σοφοὶ πεμπάζειν ὠνόμαζον.