1 mouvoir avec force : τόξον, OD. 21, 125, tendre un arc avec force ;
      2 agiter, secouer, ébranler, IL. 13, 443 ; 16, 108, 766 ; 21, 176, etc. ; au pass. être agité ou ébranlé fortement, IL. 8, 443 ; 17, 528 ; HÉS. Th. 458, 842 ; 4, 535 ; 5, 626 ;
      3 repousser avec force, à l’ao. pass. être repoussé avec force, IL. 13, 148 ; 16, 612 ; 17, 528.

➳ Act. seul. prés., impf. et ao. épq. (dans Hom. sans augm. cf. ἐλελίζω) πελέμιξα, IL. 21, 176 ; A.RH. 2, 92 ; pass. prés. impf. 3 sg. épq. πελεμίζετο, HÉS. Th. 458 ; et ao. épq. πελεμίχθην, IL. 4, 535 ; 5, 626 ; 13, 148.

Étym. p.-ê. pré-grec.

Ep. inf. -έμεν Il. 16.766 ; Ep. aor. πελέμιξα 21.176 ; — Pass., Hes. Th. 458 ; Ep. impf. πελεμίζετο Il. 8.443 ; aor. πελεμίχθην 17.528 ; — Ep. Verb, shake, cause to quiver or tremble, βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην Il. 16.766 ; τρὶς μέν μιν πελέμιξεν 21.176 ; οὐρίαχον πελέμιζεν ἔγχεος 13.443 ; π. [τόξον] struggle at the bow, in order to bend it, Od. 21.125 ; — Pass., to be shaken, tremble, quake, ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετ’ Ὄλυμπος Il. 8.443, cf. Hes. Th. 842 ; ὑπὸ βροντῆς πελεμίζεται εὐρεῖα χθών ib. 458 ; ἐπὶ δ’ οὐρίαχος πελεμίχθη ἔγχεος it quivered, Il. 17.528 ; πελεμίζετο γυῖα θεοῖο Emp. 31.
shake or drive from his post, Il. 16.108 ; aor. Pass., χασσάμενος πελεμίχθη 4.535 ; πελεμιζόμενος ὑπὸ λόγχᾳ Pi. N. 8.29.

(πάλλω), fut. πελεμίξω, aor. pass. ἐπελεμίχθην, bei Hom. stets ohne Augm., wie ἐλελίζω, schwingen, schwenken, in heftige Bewegung versetzen ; βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην, Il. 16.766 ; τρὶς μέν μιν πελέμιξεν, 21.176, vgl. 13.443 ; auch τόξον, den Bogen mit großer Anstrengung zu spannen versuchen, wobei er heftig bewegt werden mußte, Od. 21.125.
Pass. u. med. sich heftig bewegen, erzittern, erbeben ; τῶνδ' ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετ' Ὄλυμπος, Il. 8.443 ; ὁ δὲ χασσάμενος πελεμίχθη, 4.535, d.i. mit Gewalt zurückgedrängt werden, wie Pind. πελεμιζόμενοι ὑπὸ λόγχᾳ, N. 8.29, u. sp.D., Paul.Sil. 71 (X.74) u. öfter in der Anth.