ου (ὁ) [ᾰ]
   I qui s’approche, SOPH. Ph. 1164 ;
   II p. suite :
      1 voisin de, gén. ESCHL. Pers. 49 ;
      2 particul. qui approche du lit d’un autre, SOPH. Ph. 677 ;
      3 qui a des rapports avec, d’où homme à gages, mercenaire, PLAT. Euthyphr. 4 c ; ARSTT. Ath. 2, 2 ; à Rome, client, DH. 1, 83 ; PLUT. Rom. 13, etc.

➳ Dor. πελάτας [ᾰᾱ] SOPH. ll. cc.

Étym. πελάζω.

ου, Dor. πελάτας, ὁ, (< πελάζω) one who approaches or comes near, S. Ph. 1164 (lyr.) ; neighbour, Τμώλου π. A. Pers. 49 (anap.). esp. of one who approaches a woman, τὸν πελάταν λέκτρων Διός, of Ixion, S. Ph. 677 (lyr.).
one who approaches to seek protection, dependant, client, Pl. Euthphr. 4c, Arist. Ath. 2.2, Phot. ; = Lat. cliens, D.H. 1.83, Plu. Rom. 13, etc. ; — fem. πελάτις, ιδος, Id. Cat. Ma. 24. (Cf. ἱκέτης from ἱκνέομαι.)

ὁ, fem. πελάτις, ἡ,
1) der sich Nähernde, Nachbar, Anwohner ; ἱεροῦ Τμώλου πελάται, Aesch. Pers. 49 ; εἴ τι σέβει ξένον εὐνοίᾳ πάσᾳ πελάταν, Soph. Phil. 1149 ; vom Ixion τὸν πελάταν λέκτρων ποτὲ τῶν Διός ib. 673.
2) wie θής, der geringe Mann, der um Sold, für Tagelohn arbeitet, Mietsknecht, Plat. Euthyphr. 4c ; vgl. Ruhnk. ad Tim. 211. – Uebh. der Geringere, der sich in den Schutz des Mächtigern begibt (man vergleicht ἱκέτης von ἱκνέομαι), der Client, wie es Plut. Rom. 13 braucht.