πεινάω-ῶ, -ῇς, ῇ, inf. -ῆν (impf. ἐπείνων, f. πεινήσω, réc. πεινάσω ; ao. ἐπείνησα, réc. ἐπείνασα ; pf. πεπείνηκα) :
   I avoir faim, être affamé, IL. 16, 758 ; 18, 162 ; SOPH. fr. 199 ; en parl. de pers. AR. Eq. 1270, etc. ; XÉN. Cyr. 1, 2, 11 ; PLAT. Gorg. 517 d, etc. ; d’animaux, IL. 3, 25, etc. ; de choses (la terre, etc.) TH. H.P. 8, 6, 2, avec un gén. avoir faim de, OD. 20, 137 ;
   II fig. :
      1 avoir faim de, càd. être avide de, avoir le désir de, gén. XÉN. Conv. 4, 36 ; Cyr. 8, 3, 39 ; PLAT. Leg. 837 c ; PLUT. M. 1100 b ; avec l’acc. NT. Matth. 5, 6, etc. ;
      2 manquer de, avoir besoin de, gén. PLAT. Rsp. 521 a.

➳ Part. prés. πεινάων [ᾱ] IL. 3, 25 ; 16, 758 ; 18, 162. Les contract. de -αε- sont en -η- ; (πεινῇς, -ῇ, inf. -ῆν, etc.). Prés. ind. 3 pl. dor. πεινῶντι, XÉN. Hell. 1, 1, 23 ; inf. épq. πεινήμεναι, OD. 20, 137 ; inf. réc. πεινᾶν, PLUT. Arist. 25 ; part. dat. sg. dor. πεινᾶντι, THCR. Idyl. 15, 148 ; acc. épq. πεινώοντα, OPP. H. 5, 50. Fut. réc. πεινάσω [ᾱ] SPT. Esaï. 5, 27 ; ao. réc. ἐπείνασα [νᾱ] Ps.-CALLISTH. 3, 6 ; ANTH. 11, 402 ; ES. 62 Halm.

Étym. πεῖνα.

forms in αε contr. into η not α (as in διψάω, cf. Phryn. 42), πεινῇς, ῇ Ar. Eq. 1270 ; inf. πεινῆν Id. Nu. 441, Pl. 595, Pl. Grg. 496c ; Ep. πεινήμεναι Od. 20.137 (only here in Od.) ; impf. ἐπείνων X. HG 6.2.15 ; fut. πεινήσω Hdt. 2.13, Ar. Pl. 539, X. Mem. 2.1.17 ; later πεινάσω [α] LXX Si. 24.21, al., Apoc. 7.16; aor. ἐπείνησα X. Cyr. 8.3.39, ἐπείνασα LXX Ge. 41.55, Luc. Epigr. 50, Aesop. 62, Ps.-Callisth. 3.6 ; pf. πεπείνηκα Pl. R. 606a ; later we find the contr. of αε into α, ἐπείνας, πεινᾷ, ᾶν, LXX De. 25.18, Ep. Rom. 12.20, etc. ; (< πεῖνἀ) :
to be hungry, πεινάων, of a lion, Il. 3.25 ; λέοντε… ἄμφω πεινάοντε 16.758 ; λέοντα… μέγα πεινάοντα 18.162 ; κακῶς π.
to be starved, Hdt. 2.13, 14 ; π. βάδην Ar. Ach. 535 ; thrice in Trag., πεινῶσα S. Fr. 199; πεινῶντι E. Fr. 895, Achae. 25 ; πεινᾶντι δὲ μηδὲ ποτένθῃς Theoc. 15.148 ; metaph, πεινῆν φασι τὴν γῆν Thphr. HP 8.6.2. c. gen., hunger after, σίτου δ’ οὐκέτ’ ἔφη πεινήμεναι Od. 20.137. metaph, hunger, crave after, χρημάτων X. Cyr. 8.3.39, etc. ; ἐπαίνου Id. Oec. 13.9 ; simply, to be in want of, lack, πεινῶντες ἀγαθῶν Pl. R. 521a ; μάλα π. συμμάχων X. Cyr. 7.5.50, etc. ; later c. acc., οἱ π. καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην Ev. Matt. 5.6. [α in uncontr. forms in Hom. With this the Dor. contractions διαπεινᾶμες (v. διαπεινάω) and πεινᾶντι Theoc. l.c., and the Att. contractions (-η- from -ηε-) agree ; but πεινῶντι Dor. 3 pl. pres. ind. in X. HG 1.1.23 codd. points to -αοντι.]

zsgzn πεινῶ, ῇς, ῇ, inf. πεινῆν, daher ep. πεινήμεναι, Od. 20.137, aor. bei Sp. ἐπείνασα, Matth. 4.2 u. oft im NT, πεινάσαιμι Lucill. 7 (XI.402), vgl. Lobeck Phryn. 204;
hungern ; λέων πεινάων, Il. 3.25, 16.758, 18.162 ; πεινῆν, Ar. Nub. 440 ; πεινῇ, Vesp. 1270 ; – c. gen., wonach hungrig sein, σίτου πεινήμεναι, Od. 20.137 ; – in Prosa ; τὸ πεινῆν, Plat. Gorg. 496c u. A.; überh. Mangel haben, εἰ πεινῶντες ἀγαθῶν ἰδίων ἐπὶ τὰ δημόσια ἴασιν, Plat. Rep. VII.521a ; heftig begehren nach Etwas, wie bei uns, τὸ πεπεινηκὸς τοῦ δακρῦσαί τε καὶ ἀποπλησθῆναι, ib. X.606a, vgl. Legg. VIII.837c ; πεινῆν χρημάτων, συμμάχων, Xen. Cyr. 7.5.50, 8.3.39 u. Sp., wie Plut. de audit. 8, οἱ γλίσχροι περὶ τοὺς ἑτέρων ἐπαίνους ἔτι πένεσθαι καὶ πεινῆν ἐοίκασι τῶν ἰδίων. – Von Arist. an finden sich auch die für unattisch geltenden Formen πεινᾷς, πεινᾷ, πεινᾶν, vgl. Lobeck zu Phryn. p. 61.

πεινάω, -ῶ
[in LXX chiefly for = רָעֵב ;]
to hunger, be hungry: Mat.4:2 12:1, 3 21:18 25:35, 37 25:42, 44, Mrk.2:25 11:12, Luk.1:53 4:2 6:3, Rom.12:20' (LXX), 1Co.4:11 11:21 11:34 Php.4:12, Rev.7:16; metaph., Mat.5:6, Luk.6:21, 25, Jhn.6:35.†
(AS)