ή, όν :
      1 qui concerne l’infanterie, PLAT. Leg. 753 b ; POL. 1, 20, 4 ; subst. τὸ πεζικόν, XÉN. Cyr. 5, 3, 38, l’infanterie ; τὰ πεζικά, XÉN. Cyr. 1, 3, 15, exercices de l’infanterie ;
      2 qui concerne une armée de terre, XÉN. Mem. 3, 6, 9 ; POL. 1, 38, 1.

Étym. πεζός.

ή, όν, (< πεζός) on foot, π. εἰκών (opp. ἔφιππος) IG4²(1).86.29 (Epid.), 5(2).432.13 (Megalop.), etc.
of or for a footsoldier, ὅπλα ἱππικὰ ἢ π. Pl. Lg. 753b ; τὸ π.
the infantry, X. Cyr. 5.3.38 codd. ; π. καὶ ἱππικαὶ δυνάμεις CIG 4860 (Ombi) ; τὰ π.
the evolutions of infantry, οἱ ἀγαθοὶ τὰ π. X. Cyr. 1.3.15. of a land force, opp. a fleet, ἥ τε π. καὶ ἡ ναυτικὴ δύναμις Id. Mem. 3.6.9, cf. Th. 6.33, Din. 3.10, Aeschin. 3.85, Plb. 2.2.4, IPE 1². 352.39 (Chersonesus), etc. ; πεζός is v.l. and shd. prob. be read in all passages of early writers.
in prose, π. λόγων συντάξεις Vett.Val. 150.23.

zu Fuße oder zu Lande, bes. das Fußheer betreffend ; στρατιὰ καὶ ναυτικὴ καὶ πεζική, Landmacht, Thuc. 6.33, 7.16 (Bekk. u. Krüger πεζή, vgl. Thom.Mag.); Xen. Mem. 3.6.9 ; ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικά, Plat. Legg. VI.753b ; τὸ πεζικόν, Landheer, Xen. Cyr. 5.3.38 ; τοὺς ἀγαθοὺς τὰ πεζικά, zum Dienste zu Fuß, 1.3.15, vgl. 4.3.14.