I intr. aller par terre, abs. XÉN. An. 5, 5, 4, etc. ; π. περὶ τὴν τροφήν, ARSTT. H.A. 8, 3, chercher sa subsistance sur terre ; πόδα π. ἐπὶ γαίας, EUR. Alc. 872, fouler du pied la terre ; π. διὰ τῆς θαλάσσης, ISOCR. 58 e, aller sur mer comme sur la terre ferme ; π. ὁδόν, STR. 282, faire route par terre ;
   II tr.
      1 traverser à pied, acc. PHILSTR. 252 ; d’où au pass. être traversé ou parcouru à pied, LUC. Rh. præc. 18 ;
      2 transporter par voie de terre, au pass. STR. 189.

Étym. πεζός.

go or travel on foot, walk, ἐπὶ γαίας πόδα πεζεύων (where πόδα is pleon.) E. Alc. 869 (anap.) ; οὔτε ἄπουν οὔτε πεζεῦον Arist. PA 669b7 ; π. περὶ τὴν τροφήν, of certain birds, Id. HA 593a25, cf. GA 751b13.
go or travel by land, opp. going by sea, X. An. 5.5. [4], Plb. 16.29.11 ; π. μετὰ τῶν ἵππων Id. 10.48.6 ; οἱ πεζεύοντες land-forces, Arist. Pol. 1327b10 ; π. διὰ τῆς θαλάσσης, of Xerxes passing by his bridge over the Hellespont, Isoc. 4.89 ; π. τὴν θάλασσαν pass it like dry land, Philostr. Im. 1.8 ; simply, march, pass through, ἀνοδίας Ph. 2.257 ; — Pass., ὁ Ἄθως πλείσθω καὶ ὁ Ἑλλήσποντος πεζευέσθω Luc. Rh. Pr. 18 ; ἡ ἐκ Βρεντεσίου πεζευομένη ὁδός by land, Str. 6.3.5 ; πεζεύεται impers., ταῖς ἁρμαμάξαις Id. 4.1.14.

zu Fuße gehen, gew. zu Lande reisen ; ἐπὶ γαίας πόδα πεζεύων, Eur. Alc. 872 ; Xen. An. 5.5.4 ; διὰ τῆς θαλάσσης, Isocr. 4.89 ; öfter in späterer Prosa, wie NT ; Luc. rhet. praec. 18 ; ἡ πεζευομένη ὁδός, Weg zu Lande, Strab. 6.3.5 ; τινὰ τῶν φορτίων πεζεύεται ταῖς ἁρμαμάξαις, 4.1.14 ; οἱ πεζεύοντες, die Landmacht, Arist. Pol. 7.6 ; auch πεζεύειν τὴν θάλατταν, das Meer wie festes Land behandeln, zu Fuß über das Meer wie über festes Land gehen, Jacobs Philostr. imagg. p. 252.

πεζεύω
(< πεζός)
to travel on foot or by land: Act.20:13.†
(AS)