'(f. περῶ, ao. ἔπειρα, pf. inus. ; pass. ao.2 ἐπάρην, pf. πέπαρμαι) traverser de part en part, d’où :
   I transpercer, avec l’acc. de la chose transpercée : κρέα ὀϐελοῖσιν, IL. 7, 317 ; 24, 623 ; OD. 19, 422, ou ἀμφ' ὀϐελοῖσιν, IL. 1, 465 ; OD. 3, 462, etc. percer des viandes avec des broches ; διά τινος ὀδόντων ἔγχεϊ, IL. 16, 405, enfoncer sa lance à travers les dents de qqn ; d’où pf. pass. πεπαρμένος, transpercer, au pr. IL. 1, 246 ; 11, 633 ; fig. ὀδύνῃσι, IL. 5, 399 ; ARCHIL. 84 ; ἀμφ' ὀδύνῃσι, A.RH. 4, 1067, dont le cœur est transpercé par la souffrance ;
   II traverser, parcourir d’un bout à l’autre : κύματα, IL. 24, 8 ; OD. 8, 183, les flots ; κέλευθον, OD. 2, 434, une route ; d’où abs. se transporter qqe part, A.RH. 2, 326, 398.

Étym. R. indo-europ. *per-, traverser, passer ; cf. περόνη, πόρος, πορθμός, lat. portō, all. fahren.

'

aor.1 ἔπειρα, Ep. πεῖρα Il. 7.317, etc. ; — Pass., pf. πέπαρμαι 1.246, etc. ; aor. ἐπάρην [α] (ἀνα-) Hdt. 4.94 : — pierce, run through, mostly of cooking, κρέα τ’ ὤπτων, ἄλλα τ’ ἔπειρον they spitted meat, Od. 3.33, cf. Paus. 4.17.1 ; in full, μίστυλλόν τ’ ἄρ’ ἐπισταμένως πεῖράν τ’ ὀβελοῖσιν Il. 7.317 ; ἀμφ’ ὀβελοῖσιν ἔπειραν they stuck the meat round (i.e. on) the spits, 1.465; also ἔγχεϊ νύξε… διὰ δ’ αὐτοῦ πεῖρεν ὀδόντων ran it through his teeth, 16.405 ; c. acc., τόν γε φίλης διὰ χειρὸς ἔπειρεν αἰχμῇ 20.479; ἰχθῦς ὣς πείροντες Od. 10.124, cf. Ach.Tat. 3.4 (Pass.); τῇ τριαίνῃ… ἔπειρε καὶ ἀνεῖλε Str. 13.1.38 ; — Pass., σκῆπτρον, δέπας χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον, studded with golden nails, Il. 1.246, 11.633; ὀδύνῃσι πεπαρμένος pierced with pain, 5.399, Archil. 84 (also π. ἀμφ’ ὀδύνῃσι A.R. 4.1067); περὶ δουρὶ πεπαρμένη Il. 21.577 ; ἀμφ’ ὀνύχεσσι Hes. Op. 205. metaph, ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων cleaving a way through, Il. 24.8, Od. 8.183; πεῖρε κέλευθον clave her way [through the sea], 2.434 ; abs. in the same sense, A.R. 2.326, 398. (Cf. περόνη, OSlav. na-perją ΄pierce΄.)

aor. ἔπειρα u. ἔπαρον, perf. pass. πέπαρμαι (τέρας), von einem Ende bis zum andern durchdringen, durchbohren, durchstoßen ; κρέα ἔπειρον, sie steckten das Fleisch, um es zu braten, an Bratspieße, Od. 3.33 ; und mit dem Zusatz ὀβελοῖσιν, Il. 7.317, 24.623, Od. 19.422, vgl. 10.124 ; auch κρέα ἀμφ' ὀβελοῖσιν ἔπειραν, sie steckten das Fleisch um die Bratspieße, so daß es diese umgab, Il. 1.465, Od. 3.462 u. öfter ; διὰ δ' αὐτοῦ πεῖρεν ὀδόντων ἔγχεϊ, mit dem Speer stieß er ihm durch die Zähne, Il. 16.405 ; αἰχμῇ τόνγε φίλης διὰ χειρὸς ἔπειρεν, Il. 20.479 ; u. pass., ἥλοισι πεπαρμένον, Il. 1.146, 11.633, mit Buckeln beschlagen ; πεπαρμένη περὶ δουρί, Il. 21.577 ; ἀμφ' ὀνύχεσσι, Hes. O. 207 ; u. übertr., ὀδύνῃσι πεπαρμένος, von Schmerzen durchbohrt, Il. 5.399, wie Archil. 64, ὀδύνῃσι πεπαρμένος δι' ὀστέων ; ἦτορ πεπαρμένον ἀμφ' ὀδύνῃσι, Ap.Rh. 4.1067. – Auch κύματα πείρειν, die Wogen durchschneiden, das Meer (von einem Ende dis zu dem andern) durchfahren, Il. 24.8, Od. 8.183, 13.91, 264 ; eben so κέλευθον, Od. 2.434, von einem Seewege ; u. absolut, so daß man ὁδόν ergänzen kann, Ap.Rh. 1.326, 398, durchwandern, durchziehen. – Nonn. vrbdt δόρυ π., hindurchstoßen, D. 32.196, 39.316.