1 être en ébullition, bouillonner, en parl. de la mer pendant une tempête, IL. 13, 798 ; d’une eau qui bout, AR. Pax 423 ; d’où au pass. être agité par un bouillonnement, bouillir, ANTIPH. (ATH. 169 d) ; fig. bouillonner de colère, d’impatience, AR. Eq. 926, etc. ; TIMOCL. (ATH. 342 a) ;
      2 p. anal. bredouiller, bégayer, HPC. 55, 32 ; 1040 c.

Étym. forme redoublée de φλάζω ; cf. καχλάζω, de χλάζω.

Aeol. παφλάσδω Alc. Supp. 25.4 (p. 28 Lobel) : — boil, bluster, of the sea, κύματα παφλάζοντα Il. 13.798 ; αἰθὴρ παφλάζων καταΐσσεται Emp. 100.7 ; of boiling soup, Ar. Fr. 498 ; λοπὰς π. βαρβάρῳ λαλήματι Eub. 109 ; — Med., ἔγχελυς… παφλάζεται Antiph. 217.4. metaph, splutter, bluster, of Cleon (cf. Παφλαγών), Ar. Pax 314, Eq. 919 ; κόμποις π. Timocl. 15.3. κραδίη πάφλαζεν, of passion, Musae. 91.
seethe, τοῖς λωποδύταις ὁ πόρος π. Cratin. 206. π. τῇ γλώσσῃ stammer, stutter, Hp. Epid. 2.5.2, Judic. 43. (Redupl., perh. cf. φλέδων.)

Blasen aufwerfen, brausen, rauschen ; vom stürmischen Meere, Il. 12.798, κύματα παφλάζοντα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης ; vom kochenden Brei, Ar. frg. 423 ; vgl. Eubul. bei Ath. VI.229a, λοπὰς παφλάζει βαρβάρῳ φυσήματι ; und im pass., ἕψεται, παφλάζεται, Antiphan. bei Ath. IV.169d. – Uebertr. von leidenschaftlicher Aufregung u. Gährung des Gemütes, καὶ κεκραγώς, Ar. Pax 314, vgl. Eq. 919 ; plappern, schwatzen, ἔμφρονος λόγου κόμποις παφλάζων, Timocles bei Ath. VIII.342a. – Es ist eine reduplizierte Form von φλάζω, φλαίνω, φλέω.