ας (ἡ) :
      1 proverbe, ESCHL. Ag. 264 ; SOPH. Aj. 664 ; AR. Th. 528 ; κατὰ τὴν παροιμίαν, PLAT. Conv. 222 b, selon le proverbe ;
      2 parabole, NT. Joh. 10, 6.

Étym. π. οἴμη.

ἡ, proverb, maxim, saw, A. Ag. 264, S. Aj. 664, Ar. Th. 528, etc. ; κατὰ τὴν π. as the saying goes, Pl. Smp. 222b; τὸ κατὰ τὴν π. λεγόμενον Id. Sph. 261c ; καθάπερ ἡ π. Pl.Com. 174.3 ; in pl., of the Proverbs of Solomon, LXX.
figure, comparison, Ev. Jo. 10.6, al.
digression, incidental remark, Herod. 2.61, Hsch., Phot.

ἡ, Sprichwort (nach den alten Erkl. βιωφελὴς λόγος παρὰ τὴν ὁδὸν λεγόμενος, οἷον παροδία, oder, nach Andern, die vom gewöhnlichen Wege abweichende Ausdrucksweise); Aesch. Ag. 255 ; Soph. Aj. 664 ; Ar. Thesm. 528 u. a. D., wie in Prosa, παλαιά, Plat. Rep. I.329a u. öfter ; ἡ λεγομένη παρ., Ath. VII.307c ; ἡ παρ. φησί, Luc. Nigr. 1 ; τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροιμίας, d.Mort. 8.1 ; κατὰ τὴν παροιμίαν, Hermot. 61 u. öfter, wie Plut. u. a.Sp. – Im NT auch = παραβολή.

παροιμία, -ας, ἡ
(< πάροιμος, by the way), [in LXX. Pr title Pro.1:1 25:1, (מָשַׁל) subscr., Sir.6:35 8:8 18:29 39:3 47:17 * ;]
__1. a wayside saying (Hesych.; see LS, see word), a byword, maxim, proverb: 2Pe.2:22.
__2. In NT, of figurative discourse (as מָשַׁל, Isa.14:4, al.), a parable, allegory: Jhn.10:6 16:25, 29 (see Abbott, Essays, 82 ff.).†
SYN.: παραβολή, q.v (AS)