παρ·ισόω-ῶ [ῐ]
      1 faire se correspondre, DH. 6, 1033 Reiske, etc. ;
      2 comparer, THCR. Idyl. 18, 25 ;

Moy. :
      1 se comparer à, dat. HDT. 4, 166 ; 8, 140 ;
      2 être ou devenir semblable à, dat. PLAT. Rsp. 498 e.

Étym. π. ἰσόω.

(< ἴσος) make equal, αἱ συλλαβαὶ αἱ κατὰ τὸ τέλος παρισοῦσαι τὰ κῶλα Hermog. Id. 1.12 ; c. acc. et dat., π. τῷ τῆς ἀρχῆς μεγέθει τὸν λόγον Aristid. Or. 26 (14).108 ; τὰ στέρνα τῇ κεφαλῇ π. Hld. 10.30 ; abs., use the figure παρίσωσις, Hermog. l.c. Pass. (fut. παρισώσομαι Aristid. Or. 26 (14).2), make oneself equal to, measure oneself against, τινι Hdt. 4.166, 8.140. α΄; ἐπεί χ’ Ἑλένᾳ παρισωθῇ Theoc. 18.25.
to be made equal or like to, ἄνδρα ἀρετῇ παρισωμένον καὶ ὡμοιωμένον Pl. R. 498e ; to be as large as, Paus. 8.25.13 ; to be comparable with, Hermog. Id. 2.10.

fast gleich machen, vergleichen, med. sich Jemandem gleichstellen, τινί, Her. 4.166, 8.140.1 ; ἄνδρα δὲ ἀρετῇ παρισωμένον καὶ ὡμοιωμένον, Plat. Rep. VI.514b ; Folgde : παρισούμενον κορυφαῖς, Archimel. 1 (APP 15); Theocr. 18.25.