παρ·εξίστημι (ao. -εξέστησα) :
      1 tr. faire sortir une chose de son état naturel ; fig. τὴν διάνοιαν, PLUT. M. 713 a, troubler l’esprit ;
      2 intr. (ao.2 παρεξέστην et pf. παρεξέστηκα) être sorti de son état naturel : τῇ διανοίᾳ, POL. 32, 7, 6, avoir perdu la raison ; abs. SPT. Hos. 9, 7 ; en parl. de vin, être devenu aigre, LYC. (ATH. 420 c).

remove from its place, π. τὴν διάνοιαν βόμβυξι distract it, Plu. 2.713a. Pass., with aor.2, pf. and plpf. Act., undergo a change, Epich. 170.16 ; παρεξέστη τῇ διανοίᾳ went mad, Plb. 32.3.6, cf. Fr. 192 ; abs., προφήτης ὁ παρεξεστηκώς LXX Ho. 9.7 ; κυλίκιον παρεξεστηκός wine that has turned, sour wine, Lyc. Fr. 2.3.

(ἵστημι), daneben herausstellen, wegbewegen aus seiner Stellung heraus, ἀνασοβῶν καὶ παρεξιστάς Plut. Symp. 7.8.4.
Pass. u. die intr. Zeiten, austreten, weggehen, Sp., bes. τῇ διανοίᾳ, von Verstande kommen, wahnsinnig werden, Pol. 32.7.6. Vom Weine, verderben, umschlagen, οἶνος παρεξεστηκώς Lycophr. bei Ath. X.420c.

to move out of place (MT)