παρα·χαράσσω, att. -άττω [χᾰ] marquer d’une fausse empreinte, en parl. de monnaies, d’où falsifier, acc. PLUT. M. 332 b ; fig. LUC. Demon. 5.

Att. παραχαράττω, re-stamp, i.e.
re-value the currency, metaph, Diog. Cyn. ap. D.L. 6.20, 71, Str. Chr. 12.23, Jul. Or. 7.211b, c, Suid. s.v. γνῶθι σαυτόν· δεῖ κἀμὲ νόμισμα παρακόψαι καὶ π. τὸ βαρβαρικὸν Ἑλληνικῇ πολιτείᾳ Alexander Magn. ap. Plu. 2.332c ; π. τὰ εἰς τὴν δίαιταν set up a new standard of life, Luc. Demon. 5. esp.
debase the currency, οἱ παραχαράσσοντες τὸ νόμισμα, κἂν μέρος λυμήνωνται, τὸ σύμπαν διεφθαρκέναι δοκοῦσιν D.Chr. 31.24 ; — Pass., Harp. s.v. παράσημος ῥήτωρ. metaph, τὰ καθωσιωμένα παρακόπτειν καὶ π., of sabbath-breakers, Ph. 2.298, cf. 562, al., Luc. Am. 22 ; π. τὴν πάτριον. ὑπόθεσιν Dam. Pr. 113. ὀνόματα κεκαινοτομημένα καὶ κεχαραγμένα re-minted, i.e. used with new meanings, Aristid. Rh. 1 p. 508S., cf. Gal. 7.834.

att. -ττω, falsch prägen, falsch münzen ; καὶ παρακόψαι νόμισμα, Plut. de Alex. fort. 1.10 ; übertr., οὐ παραχαράττων τὰ εἰς τὴν δίαιταν, ἀλλ' ὁμοδίαιτος ἅπασι, Luc. Demon. 5 ; auch a.Sp.