παρα·χέω (ao. παρέχεα, pass. ao. παρεχέθην ou παρεχύθην, pf. παρακέχυμαι) :
      1 verser en outre, en parl. de liquides, acc. HDT. 4, 75 ; τινι, PLUT. M. 235 b, pour qqn, etc. ; au pass. être légèrement humecté, DIOSC. 2, 95 ; en parl. de choses solides (terre, HDT. 1, 185 ; orge, PLUT. M. 82 e) ;
      2 au pass. s’étendre près de, dat. en parl. d’un pays, PLUT. Lys. 3.

aor.1 παρέχεα, Pass. παρεχέθην Arist. Pr. 926b37 (s.v.l.), παρεχύθην Id. Fr. 110 : — pour in beside, παρὰ τὸν οἶνον ὕδωρ (fraudulently) BCH 50.214 (Thasos, V BC) ; generally, pour in, ὕδωρ Hdt. 4.75, cf. Hp. Int. 32 ; τινι for one, Plu. 2.235a ; σπονδάς, τὸ μύρον, Pl.Com. 69.4, 6 ; — Pass., παραχεομένου ὕδατος Dsc. 2.77.
pour on, τοῖς σκέλεσι ἔλαιον Gal. 6.328. of solids, τὸν χοῦν… ἀναισίμου, παρὰ τὰ χείλεα τοῦ ποταμοῦ παραχέουσα Hdt. 1.185.
ply the trade of bath-attendant (cf. παραχύτης), PMagd. 33.2 (iii BC).

(χέω), dazugießen, Plat. com. bei Ath. XV.665b u. Sp.; daneben aufschütten, χοῦν παρὰ τὰ χείλεα τοῦ ποταμοῦ, Her. 1.185 ; daneben, vorbei ausschütten, δελφάκιόν τι χρώμενον ἀσμένως κριθαῖς παρακεχυμέναις, Plut. prof. virt. sent. p. 261.