παρα·φθείρω (pf. παρέφθορα, ao.2 pass. παρεφθάρην) corrompre légèrement ou en partie, infecter (une terre, PHILSTR. 711 ; de l’eau, PHILSTR. 815) ; en parl. du langage, παραφθαρεὶς τὴν φωνήν, PLUT. M. 848 b, qui a une altération de la voix, qui balbutie ; au pass. être altéré, t. de gr. en parl. d’un mot, d’une syllabe, DID. (ATH. 368 b) ; DYSC. Synt. 139, 25, etc. ; fig. être perdu moralement, PHILSTR. 501.

destroy, corrupt, spoil, τὴν ἀρχαίαν μουσικήν Artemo 11 ; τὸν λόγον A.D. Synt. 82.20 ; τὴν ἀγορὰν τῶν ὠνίων SIG 799.22 (Cyzicus, i AD).
debase, νόμισμα, φιλοσοφίαν, Philostr. VA 2.29.
alter, corrupt, τὴν ἄρχουσαν (sc. συλλαβήν) St.Byz. s.v. Μέγαρα, cf. Eust. 1532.1.
lose, τὸ ε A.D. Synt. 134.8 ; τὴν εὐθεῖαν lose its nominative force (of τύ), ib. 15.13. Pass., with pf. παρέφθορα ; aor.2 παρεφθάρην : — to be destroyed or spoilt, οἱ παρεφθαρμένοι στάχυες Ph. 2.57 ; τῆς γῆς παρεφθορυίας Philostr. Her. 10.4 ; παρεφθορὸς ὕδωρ Id. Im. 2.5 ; παρεφθορὼς τὸ λογιστικόν demented, A.D. Synt. 292.4 ; of character, ὑπό τινος εφθορέναι Philostr. VS 1.16.2.
to be lost, αἱ φωναὶ παραφθαρεῖσαι A.D. Adv. 164.26 (but παραφθαρεὶς τὴν φωνήν having lost one΄s voice, Plu. 2.848b).
become obsolete, τὰ τῆστοιαύτης χρήσεως παρεφθάρη A.D. Synt. 139.25 ; περὶ παρεφθορυίας λέξεως, title of work by Didymus, Ath. 9.368b ; fall into desuetude, νόμος ἄρτι παρεφθάρη Lyd. Mag. 2.15.

(φθείρω), leicht od. obenhin verderben, verfälschen, Jacobs Philostr. Imagg. p. 426 ; παρεφθορυῖα λέξις, Ath. IX.368b, u. öfter bei Gramm.