παρα·φθάνω, devancer, dépasser à la course, acc.

➳ Seul. ao. παρέφθην, PAUS. 5, 8, 8 ; HLD. 4, 7, d’où 3 sg. opt. épq. παραφθαίησι, IL. 10, 346 ; part. παραφθάς, IL. 22, 197 et part. moy. παραφθάμενος, IL. 23, 515.

aor.2 παρέφθην, part. Act. and Med. παραφθάς, φθάμενος (the only tense used by Hom.) : — overtake, outstrip, τοσσάκι μιν… ἀποστρέψασκε παραφθάς Il. 22.197 ; εἰ δ’ ἄμμε παραφθαίῃσι πόδεσσιν (nisi leg. -φθήῃσι) 10.346 ; κέρδεσιν, οὔ τι τάχει γε, παραφθάμενος Μενέλαον 23.515 ; of a horse, win a race, Paus. 5.8.8, cf. Hld. 4.4.

(φθάνω), zuvorkommen, bes. im Laufe übertreffen, einholen, τινά, εἰ δ' ἄμμε παραφθαίησι (opt. für παραφθαίη) πόδεσσιν, Il. 10.346 ; παραφθάς, 22.197 ; u. eben so im med., οὔτι τάχει γε παραφθάμενος Μενέλαον, 23.515 ; Sp. auch nur im aor. παρέφθην, Paus. 5.8.8, Heliod. 4.7.