παρα·τρέπω :
      1 détourner : ἵππους, IL. 23, 398, détourner des chevaux, les diriger d’un autre côté ; cf. IL. 23, 423 ; ποταμόν, HDT. 7, 128 ; ὕδατα, PLAT. Leg. 736 b, détourner un fleuve, des eaux ; ὕδωρ ἄλλη, THC. 1, 109, détourner de l’eau dans une autre direction ; τινὸς ἐπί τι, PLAT. Ep. 327 e, détourner d’une chose vers une autre ; abs. avec un acc. de pers. faire changer qqn d’avis, HÉS. Th. 103 ; A.RH. 3, 902 ; τὸν λόγον ἔξω τοῦ ἀληθοῦς, DH. 6, 25, faire dévier le discours de la vérité ; d’où abs. π. λόγον, HDT. 3, 2, détourner le sens d’un récit, raconter autrement ;
      2 p. suite, changer, modifier (un décret), acc. HDT. 7, 16 ; en mauv. part : dénaturer, corrompre, altérer : οἶνος παρατραπείς, GEOP. 2, 47, 5, vin tourné, gâté ; π. ὄνομα, APP. Mithr. 1, changer le nom ;

Moy. :
      1 se détourner : εἰς Τένεδον, XÉN. Hell. 5, 1, 6, se détourner dans la direction de Ténédos ; fig. τοῦ λόγου, XÉN. Œc. 12, 17, s’écarter de l’objet de son discours ;
      2 changer d’avis, THCR. Idyl. 22, 151.

aor.2 παρέτραπον Hes. Th. 103 ; — Med. (v. infr.); — Pass., aor.2 παρετράπην App. Mith. 1 : — turn aside, off, or away, παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους ἐκτὸς ὁδοῦ Il. 23.423, cf. 398; Ταντάλου λίθον παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός pushed it from our heads, Pi. I. 8 (7).11 ; ποταμὸν π.
divert a river from its channel, Hdt. 7.128, cf. 130 ; π. ἄλλῃ τὸ ὕδωρ Th. 1.109, cf. Pl. Lg. 736b; [τὸ ὕδωρ] παρατρέψαι τοῦ εἴδους Phi lostr. Im. 1.23 ; — Med. and Pass., -τραπόμενος τοῦ λόγου X. Oec. 12.17; ἔξω τοῦ βελτίστου D.C. Fr. 83.1 ; ἐκ τοῦ νοῦ παρετράπη Paus. 4.4.8; παρατρεπόμενος εἰς Τένεδον turning aside to…, X. HG 5.1.6.
turn one from his opinion, change his mind, ταχέως δὲ παρέτραπε δῶρα θεάων Hes. Th. 103 ; τινὰ ἐπέεσσι π. A.R. 3.902 ; — Med., Theoc. 22.151 ; — Pass., π. παρὰ τὸ δίκαιον ὑπὸ δώρων Pl. Lg. 885d; λοιβῇ τε οἴνου κνίσῃ τε ib. 906e. of things, π. λόγον pervert, falsify a story, Hdt. 3.2; π. τὸν λόγον ἔξω τοῦ ἀληθοῦς D.H. 6.75. generally, alter ; revoke a decree, Hdt. 7.16. γ΄; π. ἐμμέλειαν Ael. NA 2.11 ; π. ὄνομα D.Chr. 12.67, cf. App. Mith. 1 (Pass.).
remove, τὸ ἐν κακίᾳ εἰρημένον A.D. Synt. 37.12.
deceive, τὴν ὄψιν Ael. NA 2.14. π. τὰς κράσεις, of air in epidemics, Aët. 5.94 ; — Pass., of wine, turn sour, Gp. 2.47.5. Pass., π. εἴς τινα have dealings with, PMasp. 295 iii 7 (vi AD). — Cf. παρατροπέω, παρατρωπάω.

(τρέπω), daneben-, vorbeiwenden, -lenken ; παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους, Il. 23.398 ; ἐκτὸς ὁδοῦ, 423 ; ποταμόν, Her. 7.128 ; auch λόγον, eine Rede ablenken, ihr eine andere Richtung geben, 3.2 (vgl. D. Hal, ἐάν τι παρατρέψω τὸν λόγον ἔξω τοῦ ἀληθοῦς, 6.75); ξηράνας τὴν διώρυχα καὶ παρατρέψας ἄλλῃ τὸ ὕδωρ, Thuc. 1.109 ; καὶ ἀποχετεύω, Plat. Legg. V.736b ; Sp.; übertr., βελτίους ἢ παρὰ τὸ δίκαιον ὑπό τινων δώρων παρατρέπεσθαι κηλούμενοι, Plat. Legg. X.885d ; anderes Sinnes machen, ταχέως δὲ παρέτραπε δῶρα θεάων, Hes. Th. 103 ; Ἄργος γάρ μ' ἐπέεσσι παρατρέπει, Ap.Rh. 3.902 ; vgl. Theocr. 22.151 ; abändern, Her. 7.16 u. Sp.; τὸ κατὰ τὴν διοίκησιν ἐξ ἐκείνου δι' ἅπερ εἶπον παρατραπέν, DC. 43.48 ; ὄνομα, App. Mithrid. 1.
Med. abschweifen, τοῦ λόγου, Xen. Oec. 12.17 ; auch παρατρεπόμενος εἰς Τένεδον, Hell. 5.1.6.