παρα·σπάω-ῶ :
      1 tirer de côté, acc. SOPH. El. 732 ; fig. entraîner, SOPH. Ant. 792 ;
      2 détacher en tirant de côté, fig. : τινα γνώμης, SOPH. O.C. 1185, détourner qqn d’une résolution ;

Moy. détacher en tirant à soi, fig. : τινά τινος, XÉN. Hell. 4, 8, 33, détacher une personne d’une autre en l’attirant à soi ; τί τινος, DÉM. 10, 6, arracher une chose d’une autre en la tirant à soi ; avec un gén. seul PLAT. Soph. 241 c.

fut. -άσω [σπα] S. OC 1185 : — draw forcibly aside, wrest aside, Id. El. 732 ; τὸ παρασπώμενον, = παρασπάς, Thphr. HP 2.1.3 ; metaph, τινὰ πρὸς βίαν π. γνώμης S. OC l.c. ; ἀδίκους φρένας παρασπᾷς, i.e. ὥστε εἶναι ἀδίκους (cf. ἀδάκρυτος) Id. Ant. 792 (lyr.) ; κρίσιν Phld. Rh. 1.174 S. ; — Med., παρασπᾶσθαί τινά τινος detach him from another΄s side to one΄s own, X. HG 4.8.33, cf. D. 1.3 ; π. λόγου detract from an argument, Pl. Sph. 241c ; μαντικῆς ἴχνος παρεσπάσατο Iamb. Myst. 3.27 ; — Pass., παρεσπασμένος pulled away, of a circle viewed obliquely, Euc. Opt. 36.
cull for oneself, Iamb. VP 1.1.

(σπάω), verziehen, bei Seite ziehen, wegreißen ; ἡνιοστρόφος ἔξω παρασπᾷ, Soph. El. 732 ; übertr., οὐ γάρ σε πρὸς βίαν παρασπάσει γνώμης, O.C. 1185 ; τῶν Αἰολίδων πόλεων παρεσπᾶτό τινας τοῦ Φαρναβάζου, Xen. Hell. 4.8.33, von ihm abziehen, zum Abfall von ihm bewegen ; τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι τῶν ὅλων πραγμάτων, Dem. 1.3 ; Pol. 18.34.5 u. A.; auch mit dem bloßen gen., Plat. Soph. 241c.