παρα·ρρίπτω :
      1 jeter de côté, rejeter, ANTH. 6, 74 ; 9, 174 ; fig. mépriser, dédaigner, ANTH. 9, 441 (v. παραρίπτω) ;
      2 jeter devant : τὸ σῶμα τοῖς κινδύνοις, DS. 13, 79, exposer son corps aux dangers, d’où abs. exposer, risquer, aventurer, SOPH. fr. 499 Dind. ; d’où (s.-e. ἑαυτόν) s’exposer à : τίς παραρρίψει λαμϐάνων ; SOPH. O.R. 1493, qui s’exposera à accepter (tant d’opprobres) ? ;
      3 ajouter, SCH.-PD. P. 1, 1 ;
      4 admettre (qqn à une fonction) avec ἐπί et l’acc. SPT. 1Reg. 2, 36.

➳ Part. prés. pass. poét. παραριπτόμενος, pour παραρριπτόμενος, ANTH. 9, 441.

Étym. π. ῥίπτω.

later παραρριπτέω LXX Ps. 83 (84).10, Alciphr. 3.51, and in late Poets παραρίπτω, AP 9.174, 441 (both Pall.) : — throw, cast ; metaph, run the risk of doing a thing, c. part., π. λαμβάνων ὀνείδη S. OT 1493 codd. c. acc. rei, hazard, λεπταῖς ἐπὶ ῥοπῇσιν ἐμπολὰς μακράς Id. Fr. 555.5 ; π. σώματα τοῖς κινδύνοις expose them…, D.S. 13.79.
throw down or aside, ὀστέα καθάπερ τοῖς κυσὶ παραρριπτοῦντες Alciphr. l.c., cf. AP 6.74 (Agath.) ; — more freq. in Pass., παραρριπτεῖσθαι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ LXX Ps. 83 (84).10; τῆς θυγατρὸς παρερριμμένης J. AJ 19.2.4, cf. Jul. Or. 7.229c, AP 9.174, 441 (both Pall.).
utter, in Pass., οὐ μάτην αὐτῷ παρέρριπται τὸ εἰπεῖν Sch. Pi. P. 1.3.
admit, τινὰ ἐπὶ ἱερατείαν LXX 1 Ki. 2.36.

daneben-, wegwerfen, Agath. 27 (VI.74). Dah. verachten, τὸν πρὶν ἐν εὐχωλαῖς νῦν παραριπτόμενον, Pallad. 133 (IX.441); vorwerfen, bes. der Gefahr aussetzen, Soph. frg. 499 ; τὰ σώματα τοῖς κινδύνοις, DS. 13.79. Aber Soph. O.R. 1493, τίς παραρρίψει τοιαῦτ' ὀνείδη λαμβάνων, erkl. der Schol. τίς λαμβάνων ὑμᾶς εἰς γυναῖκας παρόψεται τοιαῦτ' ὀνείδη, sich vor Augen stellen ; Andere erkl. als fehle ἑαυτόν, wer wird es wagen ?

to throw beside : metaphorically to run the risk of doing a thing, with participle, π. λαμβάνων [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]: to throw aside, reject , [variant datesAnthology Palantina (ML)