παρα·πλάζω (f. -πλάγξω, ao. pass. παρεπλάγχθην) :
   I tr.
      1 écarter du droit chemin, faire dévier de, gén. OD. 9, 81 ; 19, 187 ; au pass. dévier, IL. 15, 464 ; τῆς ὀρθῆς ὁδοῦ, DH. 11, 13, hors du droit chemin ;
      2 fig. égarer l’esprit, troubler la raison, acc. OD. 20, 346 ; PD. O. 7, 56 ; au pass. avoir l’esprit égaré ; avec le gén. : γνώμης ἀγαθῆς, EUR. Hipp. 240, être hors de son droit sens ;
   II intr. s’égarer, errer, NIC. Th. 757.

used by Hom. in aor. Act. παρέπλαγξα and Pass. παρεπλάγχθην : — cause to wander from the right way, of seamen, drive out of their course, ἀλλά με… Βορέης παρέπλαγξε Κυθήρων Od. 9.81, cf. 19.187 ; metaph, lead astray, perplex, παρέπλαγξεν δὲ νόημα 20.346 ; αἱ φρενῶν ταραχαὶ παρέπλαγξαν καὶ σοφόν Pi. O. 7.31 ; — Pass., παρεπλάγχθη δέ οἱ ἄλλῃ ἰὸς χαλκοβαρής the arrow went aside, Il. 15.464 ; ποῖ παρεπλάγχθην γνώμης ἀγαθῆς ; E. Hipp. 240 ; abs., err, be wrong, Pi. N. 10.6. Act. intr., go astray, κραδίη παραπλάζουσα μέμηνε Nic. Th. 757.

(πλάζω), vorbeitreiben, machen, daß Einer vom rechten Wege abirrt, verschlagen ; bes. von Seefahrern, ἀλλά με βορέης παρέπλαγξεν Κυθήρων, Od. 9.81, 19.187 ; pass., παρεπλάγχθη δέ οἱ ἄλλῃ ἰός, Il. 15.464 ; übertr., παρέπλαγξεν δὲ νόημα, verwirren, Od. 20.346 ; παρέπλαγξαν σοφόν, Pind. Ol. 7.31 ; οὐδὲ παρεπλάγχθη, N. 10.6 ; παρεπλάγχθην γνώμας ἀγαθᾶς, Eur. Hipp. 240 ; sp.D., wie Nonn. D. 29.55 Man. 1.94, die es auch in intr. Bdtg brauchen, κραδίη δὲ παραπλάζουσα μέμηνε, Nic. Ther. 757. – Selten in später Prosa, ἐξέβης τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ παρεπλάγχθης τῆς ὀρθῆς ὁδοῦ, Dion.Hal. 11.13.