παρα·πείθω (pf. pass. παραπέπεισμαι, ao.1 παρέπεισα, etc.) :
      1 persuader peu à peu, finir par persuader, IL. 23, 37, 606 ; OD. 24, 119 ;
      2 séduire par de faux raisonnements, persuader insidieusement : τινά, IL. 7, 120 ; 13, 788, etc. ; OD. 14, 290, etc. ; PLAT. Leg. 892 d ; LUC. Pisc. 18, etc. qqn ; τινὰ ποιεῖν τι, EUR. Suppl. 60, qqn de faire qqe ch.

➳ Poét. ao.2 avec redoubl. sbj. 3 sg. παραιπεπίθῃσι, OD. 22, 213 ; part. fém. παραιπεπιθοῦσα [ῐ] IL. 14, 208 ; avec sync. παρπεπιθών, OD. 14, 290 ; pl. παρπεπιθόντες, IL. 23, 37 ; OD. 24, 119.

fut. -πείσω Com.Adesp. 25.17 D. (dub.) ; Ep. aor. παρπέπιθον or παραιπέπιθον : — win by persuasive arts, prevail upon, Il. 24.208 ; Πηλείωνα… σπουδῇ παρπεπιθόντες 23.37, cf. 606, Od. 24.119 ; freq. with a notion of deceit or guile, beguile, cajole, ὅς μ’ ἄγε παρπεπιθὼν ᾗσι φρεσί Od. 14.290 ; c. acc. et inf., μή σε ἔπεσσι παραιπεπίθῃσιν Ὀδυσσεὺς μνηστήρεσσι μάχεσθαι 22.213 ; παράπεισον… ἐλθεῖν… Ἰσμηνόν E. Supp. 60 (lyr.) ; — rare in Prose, μή πῃ πρεσβύτας ἡμᾶς ὄντας… παραπείσῃ may cajole us, Pl. Lg. 892d, cf. Nic.Dam. 130.24J. ; — Pass., παραπεπεῖσθαι to be beguiled into doing a thing, Arist. LI 969b17.

auf listige, betrügerische Weise überreden, beschwatzen, durch listiges Zureden besänftigen, auch ohne den Nebenbegriff des Betrugs, ὡς εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας, Il. 13.788, 23.606 u. öfter, σπουδῇ παρπεπιθόντες ἑταίρου χωόμενον κῆρ, 23.37, vgl. Od. 24.119 ; auch in der poet. Form παραιπεπιθοῦσα, Il. 23.40, wie μέντορ, μήσ' ἐπέεσσι παραιπεπίθῃσιν Ὀδύσσεύς, Od. 22.213 ; παράπεισον δὲ σόν, ὃν λισσόμεθ', ἐλθεῖν τέκνον, Eur. Suppl. 60 ; und in Prosa, μή πη πρεσβύτας ἡμᾶς ὄντας παραπείσῃ ὁ λόγος Plat. Legg. X.892d, u. Folgde, wie Luc. Pisc. 18.