παρα·πήγνυμι (f. -πήξω, pf. avec sens intr. -πέπηγα) :
   I tr.
      1 ficher auprès, attacher ou fixer en enfonçant à côté ou auprès, HDT. 4, 71 ; PLUT. M. 4 c ;
      2 apporter ou fournir à l’appui (un exemple, etc.) GRAMM. ;
   II intr. au pf. :
      1 être fiché auprès, PLUT. Æmil. 32 ;
      2 être fixé, attaché ou lié à, dat. CALLIX. (ATH. 202 b) ; fig. ISOCR. 12 b ;
      3 fig. être debout à côté de qqn, immobile de stupeur, de crainte, etc. LUC. Im. 1 ;

Moy. :
      1 attacher pour soi : τί τινι, POLL. 1, 124, une chose à une autre ;
      2 consigner dans un écrit, PLAT. Ax. 370 c.

(also παραπηγνύω Plu. 2.4c), fix beside or near, as a spear in the ground, Hdt. 4.71 ; — in Med., of stakes to support vines, χάρακα παραπήξασθαι ταῖς ἀμπέλοις Poll. 1.224 ; hence, metaph in Act., παραινέσεις π. τοῖς νέοις Plu. l.c. ; also, engraft a twig, Id. 2.640f. of Gramm., add by way of note, Eust. 190.33, 300.22, etc. Pass., with pf. 2 -πέπηγα, to be fixed beside, of spears, παρὰ δ’ ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν Il. 3.135 ; ἔνθεν καὶ ἔνθεν τὰ ξύλα π. Hp. Fract. 13 ; of the pegs in a παράπηγμα 1, Berl.Sitzb. 1904.102 (Milet.).
to be affixed to, [τῷ βωμῷ] παρεπεπήγεσαν δᾷδες Callix. 2 ; to be engrafted, Thphr. CP 5.6.10 ; metaph, αἱ λῦπαι ταῖς ἡδοναῖς παραπεπήγασι are annexed to…, Isoc. 1.46 ; ταῖς βασιλείαις ὁ φθόνος παρεπεπήγει Lib. Or. 59.151, cf. Hierocl. in CA 25 p. 475M.
to be petrified, Luc. Im. 1. Med., register as on α παράπηγμα 1, τὰ τοῦ κόσμου παθήματα πρὸς τὸν αἰῶνα Pl. Ax. 370c.

[ῡ], und παραπηγνύω (s. πήγνυμι), daneben, dabei befestigen, Plut. u. a.Sp.; das perf. παραπέπηγα, dabei festgesteckt sein, daran haften, σάρισσαι παραπεπηγυῖαι, Plut. Aem. 32 ; übertr., αἱ λῦπαι παραπεπήγασι ταῖς ἡδοναῖς, Isocr. 1.46, sind damit verbunden ; vgl. S.Emp. pyrrh. 3.195.
Med. bes. in einem Kalender, παράπηγμα, verzeichnen, τὰ τοῦ κόσμου παθήματα παραπήξασθαι Plat. Ax. 370c, u. Gramm., dabei bemerken, auch im act.