παρα·μυθέομαι-οῦμαι [ῡ] exhorter, càd. :
      1 conseiller : τινι avec l’inf. IL. 9, 417, 684 ; 15, 45, à qqn de, etc. ;
      2 encourager : τινα, ESCHL. Pr. 1063, qqn ; τινα avec l’inf. PLAT. Leg. 625 b, qqn à, etc. ;
      3 consoler, réconforter : τινα, THC. 2, 44, etc. qqn ; τινά τινος, DS. 48, 46 ; τινα ἐπί τινι, LUC. Tox. 33, qqn au sujet de qqe ch. ; avec ὡς, XÉN. Hell. 4, 8, 1, donner cette consolation que, etc. ;
      4 p. suite, calmer par de bonnes paroles : τὸ πένθος, LUC. Philops. 27, la douleur ; τὸν φθόνον, PLUT. Alc. 13, l’envie ;
      5 en gén. apaiser, adoucir : τὴν τοῦ γήρως δυσθυμίαν, TH. (ATH. 463 c) les dispositions moroses de la vieillesse ;
      6 écarter ou atténuer par une explication indulgente, acc. PLUT. Cleom. 11, M. 248 b, etc.

encourage, exhort one to do a thing, c. dat. pers. et inf., τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην οἴκαδ’ ἀποπλείειν Il. 9.417, cf. 684, 15.45 ; later c. dat. pers. only, PFay. 19.6 (ii AD) ; also c. acc. pers. et inf., πῶς οὖν αὐτοὺς παραμυθησόμεθα προθύμους εἶναι ; Pl. Lg. 666a ; παραμυθοῦ μ’ (sc. ποιεῖν) ὅ τι καὶ πείσεις A. Pr. 1063 (anap.); θαρσεῖν (sc. σε) οὐδὲν παραμυθοῦμαι S. Ant. 935 (anap.).
speak soothingly to, c. acc., παρεμυθεῖτο attempted to reassure them, Th. 3.75, cf. Pl. R. 476e, etc. ; encourage a dog, X. Cyn. 6.25 ; metaph, παραμυθεῖται ὁ σκάφος τὴν διψῶσαν ἄμπελον Gp. 3.5.4 ; console, comfort, τινα Hdt. 2.121. δ΄, Th. 2.44, Alcid. Soph. 10, Pl. Prt. 346b, al. ; ἡ φιλοσοφία τὴν ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται Id. Phd. 83a ; π. τινὰ λόγοισι Ar. V. 115 ; τινὰ ὀψαρίοις Id. Fr. 45 ; τινὰ ἐπὶ τῇ κολάσει Luc. Tox. 33 ; ἑαυτὸν τῆς ἥττης D.C. 48.46 ; ταῖς ἐλπίσιν τἀλγεινὰ π. Men. 641 ; c. neut. Adj., πόλλ’ ἂν εἶχέ τις αὑτὸν παραμυθήσασθαι D. 21.214 ; π. τὰς πόλεις ὡς… console… by saying that…, X. HG 4.8.1.
relieve, assuage, abate, π. ὁ οἶνος τὴν τοῦ γήρως δυσθυμίαν Thphr. Fr. 120 ; Ἐπίκουρος τἀποθνῄσκειν π. Demetr.Lac. Herc. 1013.13 ; ᾄδουσιν ἡσυχῇ τὸ ἔργον παραμυθούμενοι D.Chr. 1.9 ; π. τὰς ἐν στρατοπέδοις συμφοράς Onos. 1.13 ; π. τὸν φθόνον, τὸ πένθος, τὴν ξυμφοράν, Plu. Alc. 13, Luc. Philops. 27, DMort. 28.3 ; [θρίδακες] κόρυζαν π. Gp. 12.13.11 ; πῦρ ἀνάψαντες τὸ πικρὸν τοῦ κρυμοῦ π. Alciphr. 1.1.
soflen down, palliate, τὸ τῆς μοναρχίας ὄνομα Plu. Cleom. 11 ; διὰ τῶν τῆς γοργότητος ἰδίων τὸ λίαν ὕπτιον Hermog. Id. 2.4 ; explain away, τὸ μυθῶδες Plu. 2.248b ; excuse, τὴν ἀπὸ μικρῶν ἐπίκλησιν Str. 13.1.64.
support, justify a thesis, S.E. M. 7.66, al., cf. παραμυθητέον 3 ; explain, Simp. in Ph. 9.32.

[ῡ], zureden, um zu ermuntern u. zu trösten, c. inf., τινί, τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην οἴκαδ' ἀποπλείειν, Il. 9.417 ; 15.45 ; ἄλλο τι φώνει καὶ παραμυθοῦ μ' ὅ,τι καὶ πείσεις, Aesch. Prom. 1065 ; θαρσεῖν οὐδὲν παραμυθοῦμαι, Soph. Ant. 926 ; Ar. Vesp. 115 ; οὐκ ὀλοφύρομαι μᾶλλον ἢ παραμυθήσομαι, Thuc. 2.44 ; δεώμεθα καὶ παραμυθώμεθα, Plat. Euthyd. 288c ; πῶς οὖν αὐτοὺς παραμυθησόμεθα προθύμους εἶναι, Legg. II.666a ; Xen. u. Folgde ; τοὺς δυστυχοῦντας, Alcid. sophist. 675.1 ; Sp. euch συμφοράς u. ä., über ein Unglück trösten, einen Schaden od. Verlust ersetzen, ein Leiden erleichtern.

παρα-μυθέομαι, -οῦμαι
[in LXX: 2Ma.15:9 (Sm. 8)* ;]
__1. to en­courage, exhort.
__2. to comfort, console: with accusative of person(s), Jhn.11:31, 1Th.2:11 5:14; id. before περί, Jhn.11:19.†
SYN.: παρακαλέω (AS)