παρ·αμείϐω [ᾰμ]
      1 échanger, transformer, changer, ALCIPHR. 3, 40 ;
      2 passer le long de ou devant, acc. ARSTT. Mir. 168 ; A.RH. 2, 660 ; PLUT. Mar. 18 ; fig. dépasser, surpasser, acc. SOPH. O.R. 504 ;

Moy. :
   I passer le long de ou devant, acc. OD. 6, 310 ; HH. Ap. 409 ; SOPH. O.C. 130 ; HDT. 1, 94 ; 6, 41 ; 7, 30 et 109 ; XÉN. Cyr. 5, 4, 50 ; PLAT. Lach. 183 e ; en parl. de fleuves, HDT. 1, 72, 75 ; LUC. H. conscr. 25 ; fig. omettre, HDT. 2, 102 ; abs. XÉN. An. 1, 10, 10 ; EUR. I.A. 146 ; p. suite :
      1 dépasser à la course, acc. PD. P. 2, 90 ;
      2 s’écouler, en parl. du temps, HÉS. O. 407 ;
   II emmener hors du droit chemin, acc. PD. N. 3, 47.

change or alter, τινὰ ὅλον Alciphr. 3.40. = Med., leave on one side, pass by, c. acc. loci, A.R. 2.660, Plu. Mar. 18, etc. ; of a river, flow past, Arist. Mir. 846b30.
outrun, excel, σοφίᾳ σοφίαν S. OT 504 (lyr.). c. acc. cogn., παράμειβε κέλευθον pass on your way, Arch.Pap. 1.220. — Rare in Act. Med., pass by, leave on one side, τὸν παραμειψάμενος Od. 6.310 ; παρημείβοντο Μάλειαν h.Ap. 409 ; ἔθνεα πολλὰ παραμειψάμενοι Hdt. 1.94 ; πόλιας τάσδε Id. 7.109, etc. ; Κόρας (i.e. their shrine) S. OC 130 (lyr.) ; π. τὰς πηγὰς τοῦ Εὐφράτου Plu. Pomp. 32 ; of rivers, run past a place, Hdt. 1.72, 75 ; march past, τῶν βαρβάρων τὴν τάξιν Plu. Ant. 39 ; but πύλας παραμείψεται shall pass through the gates, Thgn. 709.
pass over, omit to mention, Hdt. 2.102.
outstrip, καὶ θαλασσαῖον π. δελφῖνα Pi. P. 2.50 ; μή τίς σε λάθῃ… ὄχοις παραμειψαμένη E. IA 146 (anap.). of time, pass, go by, Hes. Op. 409. causal, turn aside, divert, τίνα πρὸς… ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι ; Pi. N. 3.27. — Cf. παραμεύομαι.

umwechseln, umändern, anderswohin bringen, Alciphr. 3.40 ; vorbeigehen, τί, Ap.Rh. 2.660 ; Heliod. 6.1 u. a.Sp. – Gew. med. vorbeifahren, -schiffen, τινά, vor Einem, Od. 6.310 ; μάλειαν, H.h. Apoll. 409 ; Soph. O.C. 129 ; ἀπήνη τροχαλοῖσιν ὄχοις παραμειψαμένη, Eur. I.A. 146 ; oft bei Her. πόλεις, τείχεα, 7.30, 112, 6.41 u. sonst ; auch von Flüssen, daran vorbeifließen, 1.72, 75 ; παραμειβομένου δὲ τὴν πόλιν τοῦ στρατεύματος, Xen. Cyr. 5.4.50 ; Sp., wie Plut. Pomp. 73. – Absol., παραμειψάμενος, wie παρελθών, Xen. An. 1.10.10. – Dah. auch vorbeilaufen, an Schnelligkeit übertreffen, einholen, πλόον παραμείβεαι, Pind. N. 3.26 ; δελφῖνα, P. 2.50 ; u. so übertr. im act., Soph. σοφίαν σοφίᾳ δ' ἂν παραμείψειεν, O.R. 504, Schol. erkl. νικήσειεν, übertreffen. – Auch in Prosa, ἐπεὶ παρημείβετο ἡ ναῦς τὴν ναῦν, Plat. Lach. 183e. – Von der Zeit, vorbeigehen, verstreichen, Hes. O. 411.