GRC
Bailly
'παρα·λαμϐάνω (f. παραλήψομαι, ao.2 παρέλαϐον, etc.) :
I prendre près de soi ou avec soi, acc. (comme femme ou compagne, HDT. 4, 155 ; XÉN. Œc. 7, 6 ; comme fils adoptif, HDT. 1, 113 ; comme auxiliaire ou allié, HDT. 1, 76, etc.) ; chercher à se concilier, HDT. 7, 150, etc. ;
II recevoir, d’où :
1 accueillir, acc. ; τινὰ ἐπὶ ξείνια, HDT. 4, 154, donner l’hospitalité à qqn ; εἰς τὸ συσσίτιον, PLUT. Lyc. 20, recevoir qqn au repas commun ; τινὰ ἐφ' ἑστίασιν, PLUT. M. 40 b, recevoir qqn à un repas ;
2 trouver à son arrivée : τινά, XÉN. Lac. 5, 2, qqn ;
III recevoir de qqn :
1 par héritage ou transmission, acc. EUR. Ion 814 ; PLAT. Rsp. 330 a ; τὴν βασιληΐην, HDT. 2, 120, la royauté : abs. οἱ παραλαμϐάνοντες (s.-e. τὴν βασιλείαν) ARSTT. Pol. 3, 14, 12, les successeurs (d’un roi) ; fig. en parl. de lois, d’usages, de coutumes, HDT. 2, 51 ; ISOCR. 180 a : ἔπος, HDT. 1, 126, recevoir une parole en réponse, recevoir une réponse ;
2 par ouï-dire, entendre parler de : τι περί τινα, THC. 2, 102 ; ou τι περί τινος, POL. 12, 22, 5, entendre dire qqe ch. au sujet de qqn, recueillir un jugement, une opinion, un bruit sur qqn ;
3 p. suite, apprendre, recevoir un enseignement : παρά τινος, PLAT. Lach. 197 d, etc. ; PLUT. Alex. 7, Sert. 3, etc. de qqn ;
4 prendre la suite de : λόγον, POL. 33, 16, 9, prendre la parole après qqn ;
IV prendre sur soi, se charger de : ἀρχήν, PLAT. Leg. 698 e ; PLUT. Pel. 24, du pouvoir ; τὰ πράγματα, AR. Eccl. 106 ; PLUT. Alc. 26, de la direction des affaires ; τὸ βιϐλίον, PLAT. Phædr. 228 b, d’un livre ; τοὺς παῖδας, PLAT. Ap. 18 b, Rsp. 460 b, etc. de l’éducation des enfants ;
V s’emparer de : τινά, HDT. 4, 203, de qqn ; οὐδὲν τῆς ἐσόδου, HDT. 7, 211, ne pouvoir s’emparer du défilé ;
VI résumer : ἐπὶ βραχύ, POL. 6, 58, 1, en peu de mots.'
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
(Cret. παλλαμβάνω Riv.Fil. 58.472 (Gortyn, iii BC)), fut. -λήψομαι, Ion. παραλάμψομαι Hdt. 2.120 : — receive from another, esp. of persons succeeding to an office, etc., [τὴν βασιληΐην] Hdt. l.c., cf. Th. 1.9 ; τὴν βασιλείαν παρὰ τοῦ πατρός OGI 90.1 (Rosetta, ii BC); τοῖς παραλαμβάνουσι (sc. τὴν βασιλείαν) the successors, Arist. Pol. 1285b8 ; π. τὴν ἀρχήν Pl. Lg. 698e; τῆς πόλεως τὰ πράγματα Ar. Ec. 107 ; τὴν ἐπιμέλειάν τινος Aeschin. 1.143 ; τὴν τριηραρχίαν D. 47.32 ; π. πόλιν ἀνάστατον And. 1.108, cf. Th. 1.9, etc. ; νόμον ὄντα παραλαβόντες, opp. θέντες, Id. 5.105, cf. Isoc. 8.102 ; of inherited rites or customs, Hdt. 2.51 ; of persons succeeding by inheritance, E. Ion 814, Lys. 10.5, etc. ; οἱ μὴ κτησάμενοι ἀλλὰ λαβόντες τὴν οὐσίαν Arist. EN 1120b12 ; παρὰ τοῦ πατρὸς πολλὴν οὐσίαν π. D. 21.157 ; opp. ἐπικτᾶσθαι, Pl. R. 330a ; π. ἀράς inherit curses, E. Ph. 1611 ; of officers, receive things as stated in an inventory from their predecessors, IG1². 301.5, al. ; τὰ μὲν παρειληφότα τὰ δ’ αὐτὸν εὑρηκότα Isoc. 15.208 ; Astrol., take over, [χρονοκρατορίαν] Vett.Val. 171.16 ; generally, receive, ἔρια παραλαβοῦσα ἱμάτιον ἀποδεῖξαι X. Oec. 7.6 ; of cargo, POxy. 276.13 (i AD), etc.
take upon oneself, undertake, πρᾶγμά τι Ar. Eq. 345 ; τὰ παραλαμβανόμενα undertakings, Hdt. 1.38 ; take to oneself, admit, employ, π. ἐν ταῖς μάχαις τὸν θυμόν Plu. 2.988e ; — Pass., π. πρὸς τὴν σύστασιν τῆς ψυχῆς ib. 1027d.
take in pledge, Hdt. 3.136 ; take by force or treachery, seize, οὐδὲν ἐδυνέατο π. τῆς ἐσόδου Id. 7.211 ; ναῦς παραλαβόντες Th. 1.19, 4.16, And. 3.39 ; π. τὰ πράγματα get control of affairs, Plu. Alc. 26 ; — in Med., lay hold of, ἄκρων τῶν χειρῶν Paus. 6.4.1 (s.v.l.).
receive by hearing or report, ascertain, παρὰ τῶν Αἰγυπτίων Hdt. 2.19 ; π. ἀληθείην Id. 1.55 ; π. ἀκοῇ Id. 2.148 ; π. τὰ περὶ Ἀλκμέωνα Th. 2.102 ; τι περί τινος Plb. 12.22.5 ; receive by way of lesson, σοφίαν παρά τινος Pl. La. 197d ; — Pass., to be received, accepted, τὰ παρειλημμένα the received or traditionary doctrines, Arist. Mete. 365a16 ; οἱ π. μῦθοι Id. Po. 1453b22 ; [λόγοι] ἔνιοι π. ὡς Ἀριστογείτονος Plu. 2.850e.
take, receive, or use as a substitute or equivalent, τὸν ἀριθμὸν ἀντὶ τοῦ νοῦ π. Placit. 4.2.3 ; — Pass., 'ὑμέτερον' ἀντὶ τοῦ 'ὑμεῖς' παρείληπται D.H. Amm. 2.14.
Gramm. and Medic., simply, use, employ, D.H. Comp. 25 ; εἰς λόγον A.D. Synt. 250.3 ; θλῖψιν, βοηθήματα, Antyll. ap. Orib. 8.6.37, 8.10.1 (Pass.) ; — freq. in Pass., to be found, used, D.H. Comp. 14, 17, A.D. Synt. 83.2, al. ; π. ἐκ κοινοῦ, δεικτικῶς, ib. 123.1, Pron. 10.17.
admit, ἡ ὅλη ὑπόθεσις τὸ ἓν εἶναι παρελάμβανεν Dam. Pr. 417.
take up, catch up, τὸ οὔνομα τοῦτο Hdt. 1.122, cf. 126 ; τὸν λόγον Plb. 33.18.9 ; π. ἐπὶ βραχύ give a résumé of, Id. 6.58.1.
compare, Porph. in Cat. 97.8 (Pass.). Pass., to be derived, ἔκ τινος v.l. in A.D. Pron. 32.16. c. acc. pers., take to oneself, associate with oneself, as a wife or mistress, Hdt. 4.155 ; as an adopted son, Id. 1.113 ; as a partner, auxiliary, or ally, ib. 76, 7.150, Th. 1.111, etc. ; παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον ἐπ’ ἄλλου… χρείᾳ Pl. R. 369b ; συμβούλους π. Arist. EN 1112b10 ; get control of, Pl. Ap. 18b, R. 460b, 541a, Alc. 1. 121e ; μάρτυρας π.
call in witnesses, D. 47.67 ; c. inf., τὴν αἴσθησιν ὑπουργεῖν Jul. Or. 8.248a.
invite, ἐπὶ ξείνια Hdt. 4.154 ; παραληφθεὶς ἐπὶ δεῖπνον Alciphr. 3.46 ; ἐφ’ ἑστίασιν παρειλημμένος Plu. 2.40b ; παραληφθεὶς εἰς τὸ συσσίτιον Id. Lyc. 20 ; abs., Id. 2.461d ; παραληφθῆναι πρός τινα Parmenisc. ap. Ath. 4.156e.
receive, take over in succession, Hdt. 4.203 ; Λυκοῦργος π. τοὺς Σπαρτιάτας οἴκοι σκηνοῦντας X. Lac. 5.2.
take prisoner, Plb. 3.69.2 (Pass.). of the dead, παραλημφθεὶς ὑπὸ θεῶν καταχθονίων IG 14.1702.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(λαμβάνω), hinnehmen ; ἔπος, eine Antwort empfangen, Her. 1.126 ; mit Gewalt einnehmen, erobern, 7.211 ; von Personen Einen zum Gehilfen oder Bundesgenossen annehmen, sich mit ihm verbinden, 7.106, 150, 168, 9.1 ; auch παραλαβεῖν ἐπὶ ξείνια, zur Gastfreundschaft annehmen, 1.154 ; αὐτὴν παραλαβὼν ἐπαλλακεύετο, 4.155 ; Plat. τόνδε παραληψόμεθα Σωκράτῃ, ᾦ συνδιαπονεῖν μετ' ἐμοῦ τὰ πολλὰ οὐκ ἄηθες, Soph. 218b ; auch μάρτυρας παραλαβών, Dem. 47.67, Zeugen zuziehen ; auch παραληφθῆναι εἰς συμπόσιον, zum Gastmahl zugezogen worden sein, Ael. V.H. 1.18, wie πρὸς τὰς ἑστιάσεις ἅπαντας παρελάμβανε DS. 2.24 ; παρελήφθην πρὸς αὐτόν, Parmenisc. bei Ath. IV.156e. Bei den Attikern bes. ein Inventarium übernehmen, Inscr.; vgl. Att. Seew. 3 ; ähnl. Eur. ὅστις σε γήμας ξένος ἐπεισελθὼν πόλιν καὶ δῶμα καὶ σὴν παραλαβὼν παγκληρίαν, Ion 814 ; πότερον ὧν κέκτησαι τὰ πλείω παρέλαβες ἢ ἐπεκτήσω, Plat. Rep. I.330a ; – von den Vorfahren überkommen, durch Ueberlieferung erhalten, παρὰ τῶν Πελασγῶν Σαμοθρήϊκες τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι, Her. 2.51, 5.95, 2.148 ; οὓς νόμους παρὰ τῶν προγόνων παρέλαβον, Isocr. 8.102 ; – durch Hörensagen wissen, παραλαμβάνοντες περὶ αὐτοῦ τὴν ἐν ταῖς πολεμικοῖς ἐμπειρίαν, Pol. 12.22.5, öfter ; ähnlich Thuc. τὰ περὶ Ἀλκμαίωνα τοιαῦτα λεγόμενα παρελάβομεν, 2.102. – Auch lernen, ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος παρείληφεν, Plat. Lach. 197d, wie Euthyd. 304c ; Plut. Alex. 7 u. a.Sp. – Dah. auf sich nehmen, übernehmen, τὰ παραλαμβανόμενα, das übernommene Geschäft, Her. 1.38 ; ἔμελλε τὴν βασιληΐην παραλάμψεσθαι, 2.120 ; ἀρχήν, Plat. Legg. III.698e ; ἤν πως παραλαβεῖν τῆς πόλεως τὰ πράγματα δυνώμεθα, Ar. Eccl. 106, wie τῆς πόλεως τὰς ἡνίας 466 ; Sp., wie Plut. Alc. 26, ἐπεὶ παρέλαβον τὰ πράγματα οἱ πεντακισχίλιοι, die Regierung übernehmen ; auch sonst, = übernehmen, Ar. Eq. 344 ; vgl. Aesch. 1.63 ; τοὺς παῖδας, die Kinder zum Erziehen übernehmen, Plat. Rep. VII.541a ; – τὸ βιβλίον, in die Hand nehmen, Plat. Phaedr. 228b ; – auffangen, Her. 4.203 ; παραλαβὼν τὸν λόγον, die Rede aufnehmen, Pol. 33.16.9 ; παραλαβόντες ἐπὶ βραχύ, in Kurzem zusammenfassen, 6.58.1 ; gefangen nehmen, 3.69.2.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
παρα-λαμβάνω
[in LXX chiefly for לָקַח, also for יָרַשׁ, etc. ;]
__1. with accusative of thing(s), like παραδέχομαι, correl. to παραδίδωμι, to receive from another: Col.4:17, Heb.12:28; of the mind, 1Co.11:23 15:1 15:3, Gal.1:9, Php.4:9; with inf., Mrk.7:4; before παρά, with gem, Gal.1:12, 1Th.2:13 4:1, 2Th.3:6; τ. Χριστόν (Lft., in l), Col.2:6.
__2. C. accusative of person(s), to take to or with oneself: Mat.2:13-14, 20-21 17:1 26:37, Mrk.4:36 5:40 9:2 10:32, Luk.9:10, 28 11:26 18:31 19:16, Act.15:39 23:18; γυναῖκα, Mat.1:20, 24; μεθ᾽ ἑαυτοῦ, Mat.12:45 18:16, Mrk.14:33; before εἰς, Mat.4:5, 8 27:27; κατ᾽ ἰδίαν, Mat.20:17; mid., before πρὸς ἐμαυτόν, Jhn.14:3; pass., Mat.24:40-41, Luk.17:34-36; ptcp., prefixed to other verbs (Bl, § 74, 2), Act.16:33 21:24, 26 21:32; metaph., Jhn.1:11.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars