παρα·καταϐάλλω, déposer auprès : ὕλην, IL. 23, 127, déposer du bois tout auprès ; ζῶμά τινι, IL. 23, 683, ceindre qqn d’une ceinture ; particul. t. de droit att. : τινὰ τοῦ κλήρου, DÉM. 1093, 6, etc. ; ou simpl. καταϐάλλειν, IS. 47, 25, consigner l’amende préjudicielle dans une revendication d’héritage ;

Moy. déposer, proposer : ψήφισμα, POL. 4, 25, 6, un décret.

➳ Ao.2 épq. sync. 3 sg. παρακάϐϐαλεν, IL. 23, 683 ; 3 pl. παρακάϐϐαλον, IL. 23, 127.

throw down beside, παρακάββαλον [Ep. for παρακατέβαλον] ἄσπετον ὕλην Il. 23.127; ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν he put a waistband on him, ib. 683.
make a claim to property together with a deposit (< παρακαταβολή) to be forfeited in case of failure, IG 5(2).357.58 (Stymphalus), Foed. Delph. Pell. 4 A 7; esp. at Athens, in a διαδικασία κλήρου, of a claimant by descent, will, etc., as against collateral heirs, οὑτοσὶ παρακατέβαλε τοῦ κλήρου ὡς υἱὸς γνήσιος D. 44.42, cf. 43.5; ἑαυτῷ κατὰ δόσιν π. ls. 4.10, cf. Poll. 8.32, Harp. and Suid. s.v. παρακαταβολὴ καὶ παρακαταβάλλειν. of a claimant who enters a διαμαρτυρία μὴ ἐπίδικον τὸν κλῆρον εἶναι, Is. 6.12. of one who claims property as his own which has been confiscated to the state, Harp., Suid. Med., π. ψήφισμα annex a decree to their manifesto, Plb. 4.25.6.

(βάλλω), eigtl. daneben niederwerfen, niederlegen ; παρακάββαλον ὕλην, Il. 23.127 ; ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν, legte ihm einen Gürtel um, ib. 683 ; – παρακαταβάλλειν τινὰ τοῦ κλήρου, Dem. 43.5 Isae. 4.4 u. öfter in attischer Gerichtssprache, mit Einem um das Erbschaftsrecht streiten, wobei eine Geldsumme beim Gericht niedergelegt werden mußte, die verfiel, wenn der Prozeß verloren ging ; absolut, 6.12 ; Poll. 8.32 ; – παρακαταβάλλεσθαι ψήφισμα, Pol. 4.25.6, öffentlich auslegen.