παρ·αιρέω-ῶ (f. -ήσω, ao.2 παρεῖλον, pf. παρῄρηκα) :
      1 ôter d’auprès de ou de, enlever de, avec l’acc. EUR. Hec. 591, etc. ; avec un gén. ôter une part de : τοῦ φρουρίου, THC. 3, 89, renverser une partie d’un fort ; fig. φρονήματος, EUR. Her. 908, entamer ou atteindre la raison ; ἀρὰν ἔς τινα, EUR. Hipp. 1316, faire retomber une malédiction sur la tête de qqn ;

Moy. détourner à son profit, s’emparer de : πόλεις, DÉM. 289, 5, 18, de villes ; τὰ ὅπλα, XÉN. Hell. 2, 3, 20, des armes ; τινα μητρός, EUR. I.T. 25, séparer qqn de sa mère ; τινός τι, XÉN. Conv. 4, 40 ; POL. 5, 3, 7 ; PLUT. M. 459 d, etc. ; rar. τί τινι, POL. 1, 18, 9, enlever qqe ch. à qqn ;
      2 détruire, anéantir, acc. DÉM. 1482, 4.

aor. παρεῖλον E. Hec. 591 : — take away from, withdraw, remove, τι E. l.c. ; λύπας Id. Hipp. 1105 (lyr.); c. gen. partit., take away part of…, some of…, φρονήματος Id. Heracl. 908; τῆς λύπης Hyp. Epit. 41; τοῦ φρουρίου Th. 3.89; — Pass., Hp. Fract. 33. π. [ἀρὰν] εἰς παῖδα thou hast turned aside the curse on to thy son΄s head, E. Hipp. 1316. Med. with aor.2 παρειλόμην, later aor.1 παρειλάμην LXX Nu. 11.25, Plb. 4.51.6 : — draw off or away from, seduce, detach, X. Mem. 1.6.1; πόλεις παραιρεῖται οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσας Decr. ap. D. 18.181, cf. Ep. 3.31; γυναῖκα παρελέσθαι Arist. Pol. 1311b6.
take away, τὰ ὅπλα πάντων X. HG 2.3.20, Arist. Ath. 37.2; αὐτῆς τὸν βίον παρείλετο Anaxil. 22.10, cf. Men. 128.8 (Pass., παρῃρημένοι τὰ ὅπλα having their arms taken away, D. 19.81); παραιρεῖσθαι τὴν θρασύτητά τινων lessen, damp it, ib. 208; π. τοὺς ἐκ δούλου disfranchise them, Arist. Pol. 1278a32; remove privileges, ib. 1285b16; τὰ ἐφόδια παρῃρῆσθαι, in med. sense, had deprived themselves of…, Iphicr. ap. eund. Rh. 1411a12. generally, take away, filch from, εἴ τινος τοῦ κλήρου ὁ ποταμός τι παρέλοιτο Hdt. 2.109, cf. E. IT 25, etc. ; γῆν τῶν γεωργῶν PTeb. 5.146 (ii BC); metaph, τῶν ἀγαθῶν ἀνθρώπων τὰς ἐλπίδας Phld. Piet. p. 94 G. ; τὰς ἀγορὰς τοῖς στρατοπέδοις Plb. 1.18.9; — Pass., τῆς Περαίας ἐκχωρεῖν ἧς αὐτῶν (sc. τῶν Ῥοδίων) παρῄρηται Id. 18.2.3. c. acc. pers. et gen. rei, deprive, τινά τινος Zos. 1.7, cf. 23.

(αἱρέω), Etwas woneben od. wovon wegnehmen, entziehen, τί τινος ; θεὸς τῶν ἀδίκων παραιρῶν φρονήματος αἰεί, Eur. Heracl. 908 ; Hipp. 1004 ; Thuc. 3.89 ; τῶν ἐκείνων ὀχυρῶν ὡς πλεῖστα παραιρεῖν, Xen. Cyr. 6.1.15 ; – fortnehmen wovon, ὧν τὴν μίαν παρεῖλες, Eur. Hipp. 1316 ; παρῃρηκὼς πᾶν τὸ στασιῶδες τῆς δυνάμεως, Pol. 1.9.6 ; u. im med., τὰ πράγματα παρείλοντο ἡμῶν, Dem. 19.29 ; τὰ ὅπλα, Xen. Hell. 2.3.20 ; Κλεομένους παρῃρημένου Τεγέαν, Pol. 2.46.2 ; auch τινά τινος, von Einem, Eur. I.A. 25 ; Xen. Mem. 1.6.1 ; öfter Pol. u. a.Sp.; selten παρείλετο τὰς ἀγορὰς τοῖς στρατοπέδοις, Pol. 1.18.9, vgl. 25.1.

1. to take away from beside, withdraw, remove , [Euripides (Refs 5th c.BC)]:—; with genitive partitive to take away part of a thing, [Euripides (Refs 5th c.BC), Thucydides (Refs 5th c.BC)]:—;Pass., παρῃρημένοι τὰ ὅπλα having their arms taken from them, [Thucydides (Refs 5th c.BC)]
2. π. ἀρὰν εἰς παῖδα to draw aside the curse on thy son's head, [Euripides (Refs 5th c.BC)]
3. Mid. to draw over to one's own side, seduce, detach , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC), Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
4. to take away , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]: Mid., παραιρεῖσθαι τὴν θρασύτητα to lessen, damp it, [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
5. generally, to take away from, steal away from , τί τινος [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)] (ML)