παρ·αινέω-ῶ (impf. παρῄνουν, f. παραινέσω, rar. παραινέσομαι, ao. παρῄνεσα, pf. παρῄνεκα ; pass. ao. παρῃνέθην, pf. παρῄνημαι) :
      1 conseiller, exhorter, abs. SOPH. El. 1472 ; EUR. Alc. 1081, etc. ; τινι, ESCHL. Ch. 903 ; PLAT. Ion 540 d ; rar. τινα, EUR. Med. 719, conseiller ou exhorter qqn ; τι, HDT. 1, 59 ; SOPH. O.C. 464, donner un conseil ; τινί τι, PD. P. 6, 23 ; ESCHL. Pers. 224 ; XÉN. Hipp. 6, 4 ; PLAT. Leg. 811 b, etc. conseiller qqe ch. à qqn ; περί τινος, PLAT. Leg. 718 d, donner des conseils sur qqe ch. ; τινι ποιεῖν τι, HDT. 1, 80, etc. ; AR. Ran. 1132 ; PLAT. Phædr. 234 a, exhorter qqn à faire qqe ch. ; ou avec une prop. relative : π. ὁποίους τινὰς χρὴ εἶναι, XÉN. Cyr. 3, 3, 35, remontrer ce que doivent être (des citoyens, des soldats, etc.) ;
      2 avertir, SOPH. Ph. 1433 ;
      3 encourager, XÉN. Hell. 2, 1, 5.

➳ Fut. παραινέσομαι, PLAT. Menex. 236 e.

3 sg. impf. παρῄνει Th. 1.139; Ion. παραίνεε Hdt. 8.19; fut. -έσω S. OC 1181, Ar. Pax 1245, D. 37.11, etc. ; -έσομαι Pl. Mx. 236e; aor. παρῄνεσα S. Ph. 1434, Ar. Ra. 1420, Isoc. 12.264; Ion. -αίνεσα Hdt. 1.80; pf. παρῄνεκα Isoc. Ep. 2.1, Luc. Im. 16; — Pass., aor. παρῃνέθην Hp. Fract. 8; pf. inf. παρῃνῆσθαι Th. 7.69 : — exhort, recommend, advise, παραίνεσε μὴ φειδομένους κτείνειν πάντα Hdt. 1.80; ὧδε παραινέων, πέμψαντα δέεσθαι Id. 3.4; π. τινί c. inf., Ar. Ra. 1132, Pl. Phdr. 234b; τοῖς ναύταις παραινῶ μὴ ἐκπεπλῆχθαι Th. 7.63; π. τινί τι Pi. P. 6.23, A. Pr. 309, S. OC 464, etc. ; τι Hdt. 1.59, 5.31, etc. ; π. τινί advise a person, A. Ch. 903; τοῖς πέλας Th. 5.9; ἄλλῳ πονοῦντι ῥᾴδιον παραινέσαι Philem. 75.1; — Pass., ὥσπερ πρότερον παρῃνέθη Hp. l.c., cf. Th. 7.69.
advise or recommend publicly, propose, παρῄνει τοιάδε Id. 1.139, cf. IG1². 90.43, etc. ; π. περὶ τῶν παρόντων Th. 2.13; οὐ π.
advise not…, c. inf. (cf. οὔ φημι, etc.), ib. 18.

(αἰνέω, fut. παραινέσομαι, Plat. Menex. 236e, auch παραινέσω, Soph. O.C. 1183 Ar. Ran. 1420, παρῃνεκώς Isocr. ep. 2.1), zureden, ermuntern, raten, warnen ; Πηλεΐδᾳ ἐφημοσύναν, Pind. P. 6.23 ; neben νουθετέω, Aesch. Pers. 264 ; παραινέσαι γέ σοι θέλω τὰ λῷστα, Prom. 307, vgl. Ch. 890 ; τὸ σπεύδειν δέ σοι παραινῶ, Soph. Phil. 617, vgl. 1335, Trach. 667 ; πιθοῦ μοι κεἰ νέα παραινέσω, O.C. 1183 ; ῥᾷον παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν, Eur. Alc. 1081 ; Phoen. 460 u. öfter ; Ar. Nub. 89 ; u. in Prosa, gew. c. inf., παραινέσας τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι, Her. 8.83, 9.122 ; παρῄνει τοιάδε, Thuc. 1.139 ; εἰ ἅπασί σοι παραινῶ χαρίζεσθαι, Plat. Phaedr. 234b ; περί τινος, Legg. IV.718d ; καὶ παραθαρρύνω, aufmuntern, Xen. Hell. 2.1.5 ; es folgt auch eine indirekte Frage, ὁποίους τινὰς χρη εἶναι, Xen. Cyr. 3.3.35.

παρ-αινέω, -ω
[in LXX: 2Ma.7:25-26, 3Ma.5:17 3Mac 7:12 * ;]
to exhort, advise: with accusative of person(s) and inf. (see Bl., § 72, 5; M, Pr., 205), Act.27:22; absol., before λέγων, Act.27:9.†
(AS)