ῆς (ἡ) :
   I action de recevoir d’un autre, réception, ARSTT. fr. 259 ; PLUT. M. 1056 f ; particul. accueil favorable, d’où assentiment, agrément, POL. 1, 1, 1, etc. ;
   II chose admise, particul. :
      1 coutume reçue, EUR. Bacch. 201 ;
      2 doctrine reçue, HIPPODAM. (STOB. Fl. 43, 94) ;
      3 t. de gr. locution admise, expression consacrée.

➳ Dor. παραδοχά [ᾱ] HIPPODAM. l.c.

Étym. παραδέχομαι.

Dor. παραδοχά, ἡ, reception, Epicur. Nat. Herc. 908.4; σπέρματος Orib. 22.7.1, cf. Plu. 2.1056f, Sor. 1.55; of mental apprehension, Phld. Sign. 22.
that which has been received, hereditary custom, πάτριοι π. E. Ba. 201; tradition, Hippod. ap. Stob. 4.1.95; κοινὴ π. S.E. P. 1.146; π. Ἑλληνισμοῦ A.D. Adv. 168.9.
acceptance, approval, Plb. 1.1.1, 1.5.5, etc. ; τῶν βλαβερῶν Hierocl. in CA 18 p. 459M.
admission, register of persons admitted, τῶν ἀπὸ τοῦ γυμνασίου PFlor. 79.24 (i AD).
Gramm., ἐν π. τοῦ ἄρθρου γενέσθαι admit the use of the article, A.D. Synt. 57.6.
credit or rebate allowed (cf. παραδέχομαι), ἀβρόχου BGU 571.11 (ii AD).

ἡ, die Annahme, Aufnahme, παραδοχῆς καὶ πίστεως ἄξια, Pol. 1.5.5, öfter. – Bes. die Ueberlieferung und das durch Ueberlieferung Ueberkommene ; πάτριοι, Eur. Bacch. 201 ; Dion.Hal. 4.36 u. a.Sp.; vom Sprachgebrauch, Apollon. synt. 275.10.