'παρ·έχω (f. παρέξω, ao.2 παρέσχον, pf. παρέσχηκα) :
   I tr.
      1 fournir, procurer : φάος πάντεσσι, OD. 18, 317, la lumière à tous ; δύναμιν εἰς τὴν στρατιάν, fournir un contingent à l’armée, XÉN. An. 6, 2, 10 ; abs. ἐγὼ δ' εὖ πᾶσι παρέξω, OD. 8, 39, je fournirai à tous abondamment ; avec un n. de chose pour suj. : θάλασσα παρέχῃ ἰχθῦς, OD. 19, 113, la mer fournit des poissons ; cf. IL. 23, 834 ; en parl. de choses immatérielles : π. ὕμνον πολύν, PD. N. 6, 57, fournir (à un poète) une riche matière à chanter ; γέλω τε καὶ εὐφροσύνην, OD. 20, 8, un sujet de rire et de joie ; ὅπως τὰ ὅπλα μὴ αἴσθησιν παρέχοι, THC. 3, 22, afin que les armes n’attirassent pas l’attention (en s’entrechoquant) ; παρέχειν τινὶ πράγματα, HDT. 1, 155, etc. ; PLAT. Phæd. 115 a, etc. ; ou πόνον, HDT. 1, 177 ; ou ἔργον, AR. Nub. 524, PLAT. Tim. 38 e, etc. donner à qqn de la peine, du mal, de l’embarras, du souci ; être importun, à charge à qqn ; avec l’inf. ; π. γάλα θῆσθαι, OD. 4, 89, fournir du lait à traire, en parl. de brebis ; τὸ σῶμα τύπτειν, AR. Nub. 441, offrir son corps pour des coups ; avec le pron. réfl. π. ἑαυτοὺς χρῆσθαι Κύρῳ ὅ, τι ἂν δέῃ, XÉN. Cyr. 8, 1, 5, se mettre à la disposition de Cyrus pour ce dont il aurait besoin ; cf. PLAT. Phædr. 228 e, Ap. 33 b, etc. ; avec le part. : π. ἑαυτὸν δεθησόμενον, LUC. Tox. 35, se livrer pour être emprisonné ; sans pron. réfl. παρέχοντες (s.-e. ἑαυτούς) διαφθαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ, HDT. 9, 17, se livrer pour périr de la plus affreuse mort ; πατεῖν παρεῖχε τῷ θέλοντι, SOPH. Aj. 1145, il se laissait fouler aux pieds par le premier venu ; τοῖς ἰατροῖς π. ἀποτέμνειν καὶ ἀποκάειν, XÉN. Mem. 1, 2, 54, se livrer aux médecins pour qu’ils coupent et qu’ils brûlent ;
      2 accorder, permettre, concéder, avec l’inf. ἐπεὶ παρέσχες ἀντιφωνῆσαι, SOPH. Tr. 1114, puisque tu m’as permis de répondre ; cf. LUC. D. mar. 14, 2 ;
      3 avec le pron. réfl. accompagné d’un adj. ou d’un part. se donner, s’offrir, se montrer (tel ou tel, dans telle disposition, etc.) : π. ἑαυτὸν εὐπειθῆ, XÉN. Cyr. 2, 1, 22, se montrer docile ; π. σπάνιον αὑτόν. PLAT. Euthyphr. 3 d, se montrer rarement, se faire rare ; οὕτω ἑαυτόν, XÉN. Cyr. 7, 5, 46, se montrer ainsi ; de même sans pron. réfl., παρέχειν ἐκποδών, AR. Vesp. 949, s’éclipser, prendre la clef des champs ; abs. au sens obscène, ἑαυτὸν π. LUC. D. mar. 13, etc., ou παρέχειν seul. AR. Lys. 162, etc. ; avec un subst. accompagné d’un attrib. faire qqe ch. d’une pers. ou d’une chose : τινὰ βέλτιστον, XÉN. Cyr. 1, 2, 5, rendre un homme excellent ; τινὰ σῶον, XÉN. Œc. 9, 9, sauver qqn ; καθαρόν τινα, PLAT. Crat. 405 b, rendre qqn pur ;
   II impers. παρέχει τινί, avec ou sans inf. il se présente une occasion de, l’occasion ou le moment est favorable pour, il est possible ou permis de, HDT. 1, 9 ; 3, 73, 142, etc. ; PLUT. Brut. 36, etc. ; part. abs. παρέχον, comme il est possible, comme l’occasion s’offre, HDT. 5, 48 ; παρασχόν, l’occasion s’étant présentée, THC. 1, 120 ; 5, 14, etc. ; PLUT. Cim. 14, etc. ;

Moy. παρέχομαι (pf. παρέξομαι et παρασχήσομαι, pf. παρέσχημαι) : offrir, présenter, fournir, donner qqe ch. de soi, par ses propres moyens, par sa propre volonté :
      1 en gén. π. νέας, HDT. 7, 89, etc., fournir des vaisseaux ; ποταμὸς παρέχεται κροκοδείλους, HDT. 4, 44, le fleuve a des crocodiles ; π. προθυμίαν, HDT. 7, 6 ; DÉM. 11, 13 ; τὸ πρόθυμον, THC. 4, 85 ; PLAT. Leg. 859 b, montrer de la bonne volonté ;
      2 particul. π. τινα μάρτυρα, PLAT. Ap. 19 d, etc. produire qqn comme témoin ; π. τεκμήρια, PLAT. Ap. 20 d, Phæd. 87 b, etc. produire des preuves ;
      3 offrir de soi ou en soi : Ἀθηναῖοι ἀρχαιότατον ἔθνος παρεχόμενοι, HDT. 7, 161, les Athéniens qui se présentent, càd. qui sont reconnus comme le plus ancien peuple ; ὁ Πόντος π. ἔθνεα ἀμαθέστατα, HDT. 6, 61, le Pont offre dans son sein les peuples les moins cultivés ;
      4 offrir en perspective, promettre ; ἀψευδέα μαντήϊα, HDT. 2, 174, des oracles sûrs ; ἔστιν ἃ παρεχόμενον, THC. 3, 36, bien qu’il fît certaines promesses ; cf. THC. 1, 39 ; 4, 108 ;
      5 avec double acc. se procurer pour soi-même : π. θεὸν εὐμενῆ, EUR. Andr. 54, se rendre un dieu propice ; τινα ἀϐλαϐῆ, XÉN. Cyr. 4, 1, 3, rendre qqn inoffensif pour soi.

➳ [πᾱρ] dans παρέχῃ à l’arsis, OD. 19, 113. Act. fut. παρέξω, rar. παρασχήσω, THC. 6, 86 ; ISOCR. 130 e, ANTID. § 248 ; ao.2 impér. 2 sg. παράσχες (non παράσχε), EUR. Hec. 842, etc. ; inf. épq. παρασχέμεν, IL. 19, 147 ; autre ao.2 poét. παρέσχεθον, HÉS. Th. 639 ; inf. παρασχεθεῖν, AR. Eq. 325. Moy. f. παρέξομαι, ATT. ou παρασχήσομαι, ANT. 132, 20 ; LYS. 115, 5 ; pf. pass. au sens moy. παρέσχημαι, XÉN. An. 7, 6, 11 ; DÉM. 829, 2, etc.

'

fut. παρέξω Od. 18.317, Th. 8.48, παρασχήτω Id. 6.86, Isoc. 6.71, 15.248 ; pf. παρέσχηκα ; aor. παρέσχον, Ep. inf. παρασχέμεν Il. 19.147 ; imper. παράσχες E. Hec. 842 (παράσχε is f.l.) ; poet. παρέσχεθον Hes. Th. 639, inf. παρασχεθεῖν Ar. Eq. 321 ; Aeol. παρέσκεθον Alc. Oxy. 1788 Fr. 15 ii 11 ; παρεχέσκετο is f.l. for παρεκέσκετο in Od. 14.521. [In Od. 19.113, παρέχη.] Act., hand over, Il. 18.556 ; furnish, supply, φάος πάντεσσι παρέξω Od. 18.317 ; δῶρα Il. 19.147 ; esp. in Od., ἱερήϊα, βρῶσίν τε πόσιν τε, σῖτον, 14.250, 15.490, 18.360 ; abs., ἐγὼ δ’ εὖ πᾶσι παρέξω I will provide for all, 8.39 ; π. νέας Hdt. 4.83, 7.21 ; τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος Id. 2.180 ; χρήματα Th. 8.48 ; ἀργύριον, ποίμνια, IG1². 39.69, 45.4 ; αἱ δὲ Συράκουσαι σῦς… παρέχουσιν Hermipp. 63.9 ; πληρώμαθ’ ἡ πόλις παρέχει the state finds men to man the ships, D. 21.155, cf. Lys. 19.43. of natural objects, yield, produce, θάλασσα π. ἰχθῦς Od. 19.113 ; [σίδηρον] παρέξει (sc. σόλος) Il. 23.835. of incorporeal things, afford, cause, φιλότητα, ἀρετήν, γέλω τε καὶ εὐφροσύνην, 3.354, Od. 18.133, 20.8 ; ὀνίαις Alc. 88 ; π. εἰράναν τισί Pi. P. 9.23 ; ὕμνον Id. N. 6.33 ; αἶσαν Id. O. 6.102 ; Σάρδεσιπένθος A. Pers. 322 ; τύχην, φρίκην, S. OT 53, 1306 (anap.); χάριν, εὔνοιαν, Id. OC 1498 (lvr.), Tr. 708 ; ὄχλον, πρήγματα π., Hdt. 1.86, al. (v. πρᾶγμα); πόνον Alc. 19, Hdt. 1.177 ; ἔργον Ar. Nu. 523 ; π. εὔνοιαν εἴς τινα Antipho 5.76 ; αἴσθησιν παρέχει τινός enables one to observe a thing, Th. 2.50 ; but αἴσθησιν π., abs., it causes remark, is perceived, Id. 3.22, X. An. 4.6.13 ; πενία ἀνάγκῃ τὴν τόλμαν π. Th. 3.45 ; ὑφειμένου δόξαν π., = ὑφειμένῳ ἐοικέναι, Plu. 2.131a.
present or offer for a purpose, c. inf., [ὄϊες] παρέχουσι… γάλα θῆσθαι Od. 4.89 ; π. τὸ σῶμα τύπτειν Ar. Nu. 441 ; τὸ στράτευμα π. τισὶ διαφθεῖραι Th. 8.50 (without inf., πτήξας δέμας παρεῖχε A. Pers. 210) ; with reflex. Pron., ἐμαυτόν σοι ἐμμελετᾶν π. I give myself up to you to practise upon, Pl. Phdr. 228e ; π. ἐμαυτὸν ἐρωτᾶν Id. Ap. 33b, cf. Prt. 312c ; π. ἑαυτοὺς τοῖς ἄρχουσι χρῆσθαι ἤν τι δέωνται X. Cyr. 1.2.9 ; rarely with a part., π. ἑαυτὸν δεδησόμενον Luc. Tox. 35.
give oneself up, submit oneself, ἑαυτόν being omitted, π. [ἑωυτοὺς] διαφθαρῆναι Hdt. 9.17 ; πατεῖν παρεῖχετῷ θέλοντι [ἑαυτόν] S. Aj. 1146, cf. Ar. Nu. 422 ; τοῖς ἰατροῖς παρέχουσι… ἀποτέμνειν καὶ ἀποκάειν X. Mem. 1.2.54, cf. Pl. Grg. 456b ; τῷ λόγῳ ὥσπερ ἰατρῷ παρέχων ἀποκρίνου ib. 475d, cf. Tht. 191a; ἕτοιμός εἰμί σοι παρέχειν ἀποκρινόμενος Id. Prt. 348a ; esp. of a woman, sens. obsc., Ar. Lys. 162, 227, Luc. DMeretr. 5.4, etc. (in full, π. ἑαυτήν Id. DMar. 13.1, Artem. 1.78). with reflex. Pron. and a predicative, show, exhibit oneself so and so, π. ἐμαυτὸν ὅσιον καὶ δίκαιον Antipho 2.2.2 ; σπάνιον σεαυτὸν π. Pl. Euthphr. 3d ; σαυτὸν σοφιστὴν π. Id. Prt. 312a ; ἑαυτὸν π. εὐπειθῆ X. Cyr. 2.1.22 ; μέτριον ἐμαυτὸν π. Aeschin. 1.1 ; τοιοῦτον πολίτην Lys. 14.1 ; π. ἐν τῷ μέσῳ ἐμαυτόν X. Cyr. 7.5.46 ; δέμας ἀκέντητον παρέχων Pi. O. 1.21.
allow, grant, σιγὴν παρασχὼν κλῦθί μου S. Tr. 1115 ; c. inf., ἐπεὶ παρέσχες ἀντιφωνῆσαι did΄st allow me to…, ib. 1114 ; π. αὐτοὺς δικαστὰς… γίγνεσθαι Th. 1.37 ; abs. in imperat., πάρεχε make way, E. Tr. 308, Cyc. 203, Ar. V. 1326, Av. 1720 (all lyr.) ; πάρεχ’ ἐκποδών Id. V. 949. impers., παρέχει τινί c. inf., it is allowed, in one΄s power to do so and so, παρεῖχε ἄν σφι εὐδαιμονέειν Hdt. 1.170, cf. 3.73, al., Pi. I. 8 (7).76 ; ὑμῖν οὐ παρασχήσει ἀμύνασθαι Th. 6.86 ; σωφρονεῖν παρεῖχέ σοι E. El. 1080 ; neut. part. used abs., παρέχον it being in one΄s power, since one can, like ἐξόν, παρόν, παρέχον [ὑμῖν] ἄρχειν Hdt. 5.49 ; also εὖ, καλῶς παρασχόν, Th. 1.120, 5.14 ; κάλλιον π. ib. 60.
produce a person on demand, ἐς τὸ κοινόν X. HG 7.4.38 ; εἰς τὴν βουλήν, εἰς ἀγοράν (leg. αὔριον), εἰς κρίσιν, Lys. 13.23, 23.9, Aeschin. 2.117, cf. PHib. 1.168 (iii BC), etc. with a predic. added, make so and so, τὴν διέξοδόν οἱ ἀσφαλέα π. Hdt. 3.4 ; π. τινὰς βελτίους And. 1.136, cf. Pl. Phdr. 274e, 277a ; with part., π. ξυμμάχους τὰς σπονδὰς δεχομένους Th. 5.35, cf. X. Oec. 21.4 ; κοινὴν τὴν πόλιν π.
offer it as a common resort, Isoc. 4.52 ; γῆν ἄσυλον καὶ δόμους ἐχεγγύους π. E. Med. 388, etc. Med. παρέχομαι, fut. -έξομαι Antipho 5.20, Lys. 23.8, etc. ; also παρασχήσομαι Antipho 5.24, Lys. 9.8 ; aor.2 παρεσχόμην Is. 3.18, 19 ; pf. Pass. (in med. sense) παρέσχημαι X. An. 7.6.11, D. 27.49, 36.35 ; freq. used much like Act., without any reflex. sense ; supply of oneself or from one΄s own means, νέας Hdt. 6.8, 15, al. ; δαπάνην οἰκηΐην Id. 8.17 ; π. ὅπλα furnish a suit of armour, IG1². 22.11, Th. 8.97 ; οἱ τὰ τιμήματα παρεχόμενοι the tax-paying citizens, Arist. Ath. 39.6 ; μηδεμίαν δύναμιν π. εἰς τὴν στρατιάν supply no contingent of one΄s own to…, X. An. 6.2.10 ; freq. with ἑαυτόν, εὔνουν καὶ πρόθυμον ἑαυτὸν παρέχεται SIG 333.11 (Samos, iv/iii BC), cf. 620.6 (Tenos, ii BC), etc. of natural objects, furnish, present, exhibit, [ποταμὸς] κροκοδείλους π. Hdt. 4.44 ; π. λίμνην ὁ Πόντος… οὐ πολλῷ τεῳ ἐλάσσω ἑωυτοῦ ib. 86, cf. 46, Pl. Phd. 81d. of works, ἓν ἔργον πολλὸν μέγιστον π. Hdt. 1.93. of incorporeal things, display on one΄s own part, πᾶσαν προθυμίην Id. 7.6, cf. X. An. 7.6.11 ; πᾶν τὸ πρόθυμον Th. 4.85, cf. 61 ; εὔνοιαν D. 18.10 ; χρείας Decr. ap. D. 18.84. in Law, παρέχεσθαί τινας μάρτυρας, π. τεκμήρια, bring forward witnesses or proofs, Pl. Ap. 19d, Prm. 128b, Antipho 1.11, cf. 5.20, 22, Lys. 23.8, etc. ; π. ἐκμαρτυρίαν, μαρτυρίαν, Is. ll. cc. produce as one΄s own, ἄρχοντα παρέχεσθαί τινα acknowledge as one΄s general, Hdt. 7.61, 62, 67 ; Ἀθηναῖοι ἀρχαιότατον ἔθνος παρεχόμενοι presenting themselves as…, ib. 161 ; π. πόλιν μεγίστην, of an ambassador, represent a city in one΄s own person, Th. 4.64, cf. 85.
offer, promise, ἀψευδέα μαντήϊα Hdt. 2.174 ; ἔστιν ἃ π. Th. 3.36 ; put forward, τὸ εὐπρεπὲς τῆς δίκης Id. 1.39.
render so and so for or towards oneself, θεὸν παρασχέσθαι εὐμενῆ E. Andr. 55 ; δυσμενεστέρους π. τοὺς ἀνθρώπους Pl. Prt. 317b, cf. R. 432a, Lg. 809d ; v. supr. A. V.
Arith., make up, amount to, ἐνιαυτοὶ… παρέχονται ἡμέρας… Hdt. 1.32, cf. X. Cyr. 6.1.28.

(ἔχω),
1) Act.: a) hinhalten, vorhalten, zur Hand, in Bereitschaft halten, αὐτὰρ ἐγὼ τούτοισι φάος πάντεσσι παρέξω, Od. 18.316, vgl. Il. 18.556, 4.229, 23.50.
   b) darbieten, gewähren, schenken, ἱερήϊα, δῶρα, σῖτον, βρῶσιν, πόσιν, Il. 19.147 u. oft in der Od.; θεοῖσι δαῖτα παρέχων, Pind. Ol. 1.39, wie Aesch. Ag. 1575 ; ξένα μονοτράπεζά μοι παρέσχον, Eur. I.T. 950 ; u. in Prosa, Her. 7.21, 168 ; λουτρὰ θερμὰ παρασχόντες, Plat. Legg. VI.761c ; – auch von unkörperlichen Dingen, gewähren, verursachen, ἀρετήν, Od. 18.133, φιλότητα, Il. 3.354, Od. 15.55, γέλω τε καὶ εὐφροσύνην, 20.8 ; so auch πλεῖστον πόνον ἐχθροῖς παρασχών, Aesch. Pers. 320 ; Σάρδεσι πένθος, 314 ; τοῖς δ' αὖ δακρύων βίον ἀμβλωπὸν παρέχουσαι, Eum. 915 ; vgl. Pind. βουσὶν εἰράναν παρέχοισα, P. 9.23 ; εὔνοιαν, Wohlwollen zeigen, Soph. Trach. 708 (s. unter med.); ἡσυχίην θεήσασθαι παρέχειν, Her. 1.9 ; πράγματα, πόνον παρέχειν τινί, Einem Arbeit, Not, zu schaffen machen, 1.155, 175, 177 ; vgl. Ar. Vesp. 313 ; Plat. Phaed. 115a u. Folgde häufig ; auch ἔργον παρέχειν, Ar. Nub. 524 ; ἐμοὶ τοῦτο πλεῖστον ἔργον παρέσχε τῆς τέχνης, Plat. Ion 530c ; ἡδονήν, Prot. 353d ; ἱδρῶτα, Xen. Cyr. 2.1.29.
   c) preisgeben, hingeben zu Etwas, bes. c. inf., τὸ σῶμ' αὐτοῖσιν παρέχω τύπτειν, Ar. Nub. 440 ; παρέχοντας ἑαυτοὺς διαφθαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ, Her. 9.17 ; ἐμαυτόν σοι ἐμμελετᾶν παρέχειν οὐ δέδοκται, Plat. Phaedr. 228e, vgl. Prot. 312c ; παρέχωμεν ἡμᾶς αὐτοὺς χρῆσθαι Κύρῳ ὅτι ἂν δέῃ, Xen. Cyr. 8.1.5 ; oft im obszönen Sinne, scheinbar intr., wo man ἑαυτόν oder ἑαυτήν ergänzen muß, vgl. Ar. Lys. 162.227 ; Luc. D.Mer. 13 ; Strat. (XII.200); auch παρέσχεν ἑαυτὸν δεθησόμενον, Luc. Tox. 35.
   d) als Etwas hinhalten, wozu machen, γῆν ἄσυλον καὶ δόμους ἐχεγγύους παρασχών, Eur. Med. 387 ; καθαρὸν τὸν ἄνθρωπον, Plat. Crat. 405b ; Xen. Cyr. 1.2.5 u. A.; bes. ἑαυτόν, z.B. εὐπειθῆ, sich gehorsam zeigen, Xen. Cyr. 2.1.22 ; vgl. Plat. Rep. III.413e ; ἑαυτὸν τοιοῦτον πολίτην, Lys. 14.1, u. sonst.
   e) impers. παρέχει τινί, wobei man καιρός zu ergänzen pflegt, es ist Zeit oder Gelegenheit dazu, es ist vergönnt, geht an, παρέχει μοι νῦν ὑμέων ἄρχειν, Her. 3.142, u. oft so c. inf., vgl. 5.93, 8.30, 75, 100, 9.122. Daher παρέχον und aor. παρασχόν absolut, da man kann oder konnte, Zeit oder Gelegenheit hatte, Her. 5.48 ; μετὰ τὰ ἐν Πύλῳ, καλῶς παρασχόν, οὐ ξυνέβησαν, Thuc. 5.14, vgl. 1.120, 5.60 ; Sp., wie Plut. Cimon 14.
f) πάρεχ' ἐκποδών, intr., aus der Sprache des gemeinen Lebens, packe dich, mache dich aus dem Staube, Ar. Vesp. 949.
2) Med.: a) von seiner Seite, aus eignen Mitteln geben, aus eignem Willen darbringen, Her. 4.49, 6.15, 7.89 u. öfter ; sehr gewöhnlich bei den Rednern μάρτυρας παρέξομαι u. παρασχήσομαι, ich werde Zeugen stellen, Antiph. 5.20, 23, Lys. 10.5, Dem., u. A., wie Plat. Apol. 19d, Symp. 215b ; τεκμήρια, Antiph. 1.11 ; Sp. so auch act., τούτων παρέξω σοι μάρτυρας, Luc. Catapl. 27.
   b) beweisen, sehen lassen, zeigen, προθυμίαν, Her. 1.8, εὔνοιαν, Andoc. 1.6 ; Dem. 18.10 ; συγγνώμην, Lycurg. 2 ; τὸ πρόθυμον, Plat. Legg. IX.859b, wie Thuc. 4.85 ; ὠφέλειαν, Plat. Rep. VIII.559b ; τίνα ἡμῖν ὠφέλειαν ἢ τίνα βλάβην παρέξεται, Phaedr. 239e.
   c) für sich Etwas zu Wege bringen, machen, ζῶσαν τὴν πόλιν καὶ ἐγρηγορυῖαν παρεχόμεναι, Plat. Legg. VII.809d ; καὶ τοὺς ἑαυτοῦ ἄνδρας ἀβλαβεῖς διὰ τὸ πείθεσθαι παρέχεται, Xen. Cyr. 4.1.3.
Die Form παρασχήσομαι erklärt Möris für attisch, παρέξομαι für hellenistisch, doch findet sich letzteres bei Plat. Symp. 215b u. sonst.
[In πᾱρέχει Od. 19.113 ist die erste Silbe durch Vershebung lang geworden.]

παρ-έχω
[in LXX: Psa.30:7 (עָמַד hi.), etc. ;]
__I. Active voice.,
__1. to furnish, provide, supply; with ref. to incorporeal things, to afford, show, give, cause: with accusative, Act.22:2, 1Ti.1:4; with accusative and dative, Mat.26:10, Mrk.14:6, Luk.11:7 18:5, Act.16:16 17:31 28:2, Gal.6:17, 1Ti.6:17.
__2. to present, offer: with accusative and dative, Luk.6:29; with prop. reflex. and accusative pred., to show or present oneself (see infr., and cf. B1., § 55, 1).
__II. Middle voice.,
__1. to supply, furnish or display of one's own part: with accusative and dative, Luk.7:4, Act.19:24, Col.4:1.
__2. In late writers, with prop. reflex. and accusative pred. (= act. ut supr.), to show or present oneself (Xen., FlJ, al.; cf. M, Pr., 248; Deiss., BS, 254) : Tit.2:7.†
(AS)