παρ·έρχομαι (f. παρελεύσομαι, ao.2 παρῆλθον, pf. παρελήλυθα [ῠ]) :
   I. 1 passer à côté ou devant ; en parl. d’oiseaux, passer en volant, OD. 12, 62 ; en parl. d’un vaisseau, passer en naviguant, OD. 16, 357 ; en parl. de pers. ESCHL. Suppl. 1004 ; SOPH. O.C. 902 ; HDT. 3, 72, etc. ; avec l’acc. du lieu auprès duquel on passe, IL. 8, 239 ; PLAT. 1 Alc. 123 b ;
      2 passer outre, s’écouler, en parl. de flots, OD. 5, 429 ; fig. en parl. du temps, SOPH. Tr. 69 ; PLAT. Lach. 188 a, etc. ; en gén. en parl. de tout ce qui est passé, accompli, SOPH. Ph. 1358 ; PLAT. Phædr. 231 b, etc. ; t. de gr. ὁ παρεληλυθὼς χρόνος, ARSTT. Poet. 20, 9, etc. le temps passé ;
      3 dépasser, surpasser : τινα, IL. 23, 345, qqn ; τινα ποσίν, OD. 8, 230, dépasser qqn à la course ; fig. τινα ἐν δόλοισιν, OD. 13, 291, surpasser qqn en ruses ; τῇ δόξῃ, PLUT. Cam. 36, en gloire ;
      4 transgresser, enfreindre : Διὸς νόον, HÉS. Th. 613, la volonté de Zeus ; νόμον, LYS. 107, 41 ; DÉM. 977, 14, la loi ;
      5 passer à côté de, omettre, ne pas tenir compte de, acc. AR. Vesp. 636 ; PLAT. 1 Alc. 130 c ; EUR. Suppl. 231, mépriser les dieux ;
      6 passer auprès de qqn de façon qu’il ne s’en aperçoive pas : ἐπεὶ οὐ παρελεύσεαι, IL. 1, 132, puisque tu ne m’échapperas pas ; πολλά με παρέρχεται, THGN. 419, beaucoup de choses m’échappent ; avec l’inf. il ne m’échappe pas de, etc. SOPH. Tr. 226 ; τοῦτο μικροῦ παρῆλθε με εἰπεῖν, DÉM. 550, 26, j’ai failli oublier de dire cela ;
   II arriver, s’approcher, entrer, ESCHL. Ch. 845 ; SOPH. El. 1337 ; PLAT. 2 Alc. 144 a, etc. ; avec εἰς et l’acc. HDT. 3, 77 ; PLUT. Ant. 74, etc. ; avec l’acc. EUR. Hipp. 108, etc. ; avec idée d’hostilité : π. βίᾳ εἰς τὴν πόλιν, XÉN. An. 5, 5, 11, entrer de force dans la ville ; cf. DÉM. 237, 6, etc. ; particul. s’avancer devant une assemblée pour parler, THC. 2, 59, etc. ; PLAT. 1 Alc. 105 a ; s’avancer au milieu du peuple pour se faire entendre, en parl. de joueurs de flûte, ATH. 538 ; fig. entrer en possession de, parvenir à (au pouvoir, etc.) avec εἰς et l’acc. DÉM. 117, 4, etc.

➳ Ao.2 dor. inf. παρενθεῖν, THCR. Idyl. 15, 60.

(the other moods of the pres., and the impf. (παρήρχοντο is found in Alciphr. Fr. 6.15), as also the fut., are borrowed from πάρειμι² (εῖμι ibo), cf. ἔρχομαι) ; aor. παρῆλθον, inf. -ελθεῖν, more rarely -ήλυθον Theoc. 22.85 (for παρενθεῖν, v. παρέρπω II) : — go by, beside, or past, pass by, of a ship, Od. 16.357 ; ἧος μέγα κῦμα παρῆλθεν 5.429 ; of birds, 12.62 ; of persons, A. Supp. 1004, etc. ; [παρῆλθεν ὁ κίνδυνος] ὥσπερ νέφος passed away, D. 18.188. of Time, pass, Hdt. 2.86 ; παρεληλύθει τὰ Διονύσια Aeschin. 3.69 ; ὁ παρελθὼν χρόνος time past, E. Fr. 1028 (anap.) ; ὁ π. ἄροτος the past season, S. Tr. 69 ; π. ὁδοί wanderings now gone by, Id. OC 1397 ; οἱ παρεληλυθότες πόνοι Pl. Phdr. 231b, X. An. 4.3.2 ; τῆς παρελθούσης νυκτός Pl. Prt. 310a ; ἐν τῷ παρελθόντι χρόνῳ in time past, of old, X. Cyr. 8.8.20, etc. ; τὰ παρεληλυθότα past events, D. 18.191 ; τὸ παρελθόν, opp. τὸ μέλλον, Arist. Ph. 218a9 ; ὁ παρεληλυθώς (sc. χρόνος) Id. Po. 1457a18, cf. Cat. 5a8, S.E. P. 3.106.
pass by, outstrip, esp. in speed, τινα Il. 23.345; ποσὶν μή τίς με παρέλθῃ Od. 8.230 ; π. ἐν δόλοισιν surpass in wiles, 13.291 ; οὔ με δόλῳ παρελεύσεαι Thgn. 1285 ; δυνάμει E. Ba. 906 (lyr.) ; ἀναιδείᾳ Ar. Eq. 277 ; π. τῇ πρώτῃ στρατείᾳ to be superior, have the advantage, Aeschin. 3.129 ; τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται D. 10.3 ; τὸ ψυχρὸν τοῦτ’ ὄνομα, τὸ 'ἄχρι κόρου', παρελήλυθε has outdone that hackneyed phrase, ΄to satiety΄, Id. 19.187.
outwit, elude, ΄give the go-by to΄, μὴ δὴ οὕτως… κλέπτε νόῳ, ἐπεὶ οὐ παρελεύσεαι οὐδέ με πείσεις (unless in signf. v) Il. 1.132 ; οὐκ ἔστι Διὸς κλέψαι νόον οὐδὲ παρελθεῖν Hes. Th. 613 ; φυλακὰς… ἐούσας οὐδὲν χαλεπὰς παρελθεῖν Hdt. 3.72 ; π. τὴν πεπρωμένην τύχην E. Alc. 695 ; τὴν ἐν τῷ ὅλῳ ψυχήν Plot. 6.7.11 ; τὰς αἰτίας καὶ τὰς διαβολάς D. 18.7.
pass on and come to a place, arrive at, ἐς τὰ δίκαια Hes. Op. 216 ; εἰς τὴν δυναστείαν D. 9.24 ; εἰς τὴν οὐσίαν Luc. Gall. 12; ἐπὶ τὰ πράγματα Id. DMort. 12.4.
passin, ἐς τὴν αὐλήν Hdt. 3.77, 5.92. γ΄; ἔσω or εἴσω π.
go into a house, etc., A. Ch. 849, S. El. 1337, etc. ; ἔσω θυρῶνος Id. OT 1241 ; εἴσω παρὰ τοὺς γηγενεῖς Ar. Nu. 853 ; c. acc., π. δόμους E. Med. 1137, Hipp. 108 ; of an army, π. εἰς τὴν πόλιν βίᾳ X. An. 5.55.11; π. εἴσω Πυλῶν D. 18.35. metaph, εἰς παροιμίαν παρῆλθε τὸ πρᾶγμα passed into a proverb, Arist. Fr. 593 ; εἰς τὴν τραγικὴν… ὀψὲ π. [ἡ ὑπόκρισις] Id. Rh. 1403b23.
pass without heeding, τεὸν βωμόν Il. 8.239; disregard, slight θεούς E. Supp. 231; νόμους D. 37.37; pass over, omit, οὐδὲν π. Ar. V. 637, cf. Pl. Phdr. 278e, etc.
overstep, transgress, Antipho 5.12, Lys. 6.52.
pass unnoticed, escape the notice of (v. supr. 11.2), mostly of things, πολλά με καὶ συνιέντα π. Thgn. 419 ; οὐδέ μ’ ὄμματος φρουρὰν παρῆλθε τόνδε μὴ λεύσσειν στόλον S. Tr. 226 ; τουτὶ γὰρ αὖ μικροῦ παρῆλθέ μ’ εἰπεῖν D. 21.110 ; abs., ὡς μὴ παρέλθωσ’ αἱ κόραι S. OC 902.
come forward to speak, ἐς τὸν δῆμον π. Th. 5.45; εἰς τὴν ἐκκλησίαν Aeschin. 3.95 ; freq. abs., ταῦτα ἔλεγε παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης Hdt. 8.81 ; ὀλίγων ἕνεκα καὐτὴ παρῆλθον ῥημάτων Ar. Th. 443, cf. Av. 1612 ; παρελθὼν ἔλεξε τοιάδε, π. εἶπε, Th. 2.59, X. Ap. 10 ; ὁ βουλόμενος παρελθὼν ἐλεγξάτω Lys. 25.14. pf. παρελήλυθα, = πάρειμι¹, adsum, Th. 4.86.

(ἔρχομαι),
1) an der Seite oder daneben vorbeikommen, Od. 12.62, 16.357 ; oft mit dem Nebenbegriffe »glücklich entkommen«, Il. 1.132 (vgl. 2); mit dem acc. des Gegenstandes, an dem man vorbeikommt, 8.239 ; Her. 3.72 ; Plat. Alc.I, 123b ; – vorbeigehen, verfließen, κῦμα, Od. 5.429, von der Zeit, vergehen, πρὶν ἂν τὸ καῦμα παρέλθῃ, Plat. Phaedr. 242a ; τὸν παρελθόντ' ἄροτον, Soph. Trach. 69 ; ἐν τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ, in der vergangenen Zeit, Plat. Rep. VI.499c ; τῆς παρελθούσης νυκτὸς ταυτησί, Prot. 310a ; u. übh. von Dingen, die der Vergangenheit angehören, ταῖς ὁδοῖς παρελθούσαις, Soph. O.C. 1397, vgl. Phil. 1358 ; ὅντινα τὸν παρεληλυθότα βίον βεβίωκεν, Plat. Lach. 188a, das vergangene Leben ; Sp.
2) zuvorkommen, an Schnelligkeit übertreffen, οἴοισιν δείδοικα ποσὶν μή τίς με παρέλθῃ Φαιήκων, Od. 8.230, daß mich Einer im Lauf übertreffe, vgl. Il. 23.345 οὐκ ἔσθ' ὅς κέ σ' ἕλῃσι μετάλμενος, οὐδὲ παρέλθῃ ; aber auch ἐν δόλοισιν, in Listen übertreffen, Od. 13.291. Daher = täuschen, überlisten, Διὸς νόον, Hes. Th. 613 ; vgl. Schaefer Schol. Par. Ap.Rh. 2.936 ; ἕτερος ἕτερον ὄλβῳ καὶ δυνάμει παρῆλθεν, übertraf an Macht, Eur. Bacch. 904 ; μὴ τὴν τεκοῦσαν τῇ φιλανδρίᾳ ζήτει παρελθεῖν, Andr. 229 ; ἢν ἀναιδείᾳ παρέλθῃς αὐτόν, Ar. Eq. 277 ; τὰ ἔργα τοὺς λόγους παρέρχεται, Dem. 10.3.
3) übergehen, aus der Acht lassen, unbemerkt lassen ; ὡς δὲ πάντ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν, Ar. Vesp. 636 ; Plat. Phaedr. 278e. Daher auch entgehen, πολλά με καὶ συνιέντα παρέρχεται, Theogn. 419 ; vgl. Soph. Trach. 226, οὐδέ μ' ὄμματος φρουρὰν παρῆλθε τόνδε μὴ λεύσσειν στόλον ; u. τοῦτο γὰρ αὖ με μικροῦ παρῆλθεν εἰπεῖν, Dem. 21.110, das vergaß ich beinahe zu sagen. – Aber auch = darüber hinausgehen, übertreten, νόμον, Lys. 6.52 ; Dem. 37.37 ; vgl. Eur. Suppl. 231.
4) hinzu-, hinangehen, -kommen ; Hes. O. 218 ; εἴσω, Aesch. Ch. 845 u. A.; εἴς τι, Her. 3.77 ; Eur. Ion 1171, der es auch c. accus. verbindet, παρῆλθε νυμφικοὺς δόμους Med. 1137, Hipp. 108 ; εἰς τὰ βασίλεια, Plut. Anton. 74 ; εἴσω Πυλῶν, eindringen, Dem. 18.35 ; bes. vor einer Versammlung oder sonst als Redner öffentlich auftreten, παρελθὼν ἔλεξε τοιάδε, Thuc. 2.59, 3.36 u. öfter ; Ar. Eccl. 409 ; ἐὰν θᾶττον ἐς τὸν Ἀθηναίων δῆμον παρέλθῃς, Plat. Alc.I, 105a u. oft bei den Rednern u. Sp., παρελθὼν εἰς τὸν δῆμον, Plut. Them. 4 ; παρελθεῖν εἰς τὸ κοινὸν βουλευτήριον, Pol. 2.50.10. – Auch εἰς τὴν δυναστείαν, Dem. 9.24, zur Herrschaft gelangen, wie εἰς τὴν ἀρχήν, Plut. Anton. 5 ; ἐπὶ τὰ πράγματα, Luc. D.Mort. 12.4 ; εἰς τὴν οὐσίαν, die Erbschaft antreten, Gall. 12.

παρ-ἐρχομαι
[in LXX chiefly for עָבַר ;]
__1. to pass, pass by;
__(a) of persons: absol., Luk.18:37; with accusative of person(s), Mrk.6:48; with accusative lot., Act.16:8; before διά, with genitive, Mat.8:28;
__(b) of things : τ. ποτήριον, Mat.26:39 (ἀπ᾽ ἐμοῦ), Mat.26:42; of time, Mat.14:15, Mrk.14:35, Act.27:9, 1Pe.4:3. Metaph.,
__(a) to pass away, perish: Mat.5:18 24:34-35 Mrk.13:30-31, Luk.16:17 21:32-33, 2Co.5:17, Jas.1:10, 2Pe.3:10;
__(b) to pass by, neglect, disregard: with accusative of thing(s), Luk.11:42 15:29.
__2. to come to, arrive: Luk.12:37 17:7, Act.24:7, R, mg. (cf. ἀντι-παρέρχομαι).†
SYN.: παραβαίνω (AS)