παρ·έξειμι :
   I passer le long de ou au delà de, HDT. 3, 14, etc. ; EUR. Ph. 1254 ; avec l’acc. HDT. 7, 109 ; PLUT. Cam. 18, etc. ; avec παρά et l’acc. PLUT. M. 754 b ;
   II p. suite fig. :
      1 faire une digression, PLAT. Rsp. 503 a ;
      2 transgresser, violer, HH. Cer. 478 ; ESCHL. Pr. 551 ; SOPH. Ant. 60 ;
      3 négliger, oublier, SOCR. Ep. p. 14.

➳ Prés. ind. 3 pl. παρεξίασι, ESCHL. l. c. ; inf. poét. παρεξίμεν, HH. SOPH. ll. cc.

(εἶμι ibo), pass by or alongside of, τὴν λίμνην Hdt. 7.58, cf. 109 ; παρὰ τὴν οἰκίαν Plu. 2.754f ; abs., Hdt. 3.14, 4.92, Th. 8.62, E. Ph. 1248, Sosith. 2.12 ; emerge, of sun from eclipse, Phld. Sign. 10; c. acc. cogn., τὴν αὐτὴν ὁδὸν π. Hdt. 5.12 ; freq. of rivers, Paus. 4.31.2, etc.
turn aside, metaph, -ιόντος τοῦ λόγου Pl. R. 503a ; deviate from, τὴν τάξιν τῆς διδασκαλίας Paul.Aeg. 3.45.
avoid, τοὔνομα Them. Or. 21.246b.
overstep, transgress, dub.l. in h.Cer. 478 ; ἁρμονίαν Διὸς θνατῶν παρεξίασι βουλαί A. Pr. 551 (lyr.) ; ψῆφον τυράννων ἢ κράτη παρέξιμεν S. Ant. 60.
disregard, neglect, κακῶς πράττοντά τινα Socr. Ep. 6.11.

(εἶμι), daneben, an der Seite herausgehen, vorbeigehen ; Her. 5.12 ; Eur. Phoen. 1254 ; c. accus., ταύτας τὰς πόλιας παρεξήϊε, Her. 7.109, vgl. 58, 113 ; Plut. Camill. 18 u. Sp.; so auch vom Flusse, τὴν πόλιν ποταμὸς παρέξεισιν, Paus. 4.31.2. – Uebtr., τοιαῦτα ἦν τὰ λεγόμενα παρεξιόντος τοῦ λόγου καὶ παρακαλυπτομένου, Plat. Rep. VI.503a. – Uebertreten, verletzen, οὔποτε … τὰν Διὸς ἁρμονίαν ἀνδρῶν παρεξίασι βουλαί, Aesch. Prom. 551 ; vgl. Soph. Ant. 60.