παρά·σειρος, ος, ον :
   I attaché au côté au moyen d’une longe, càd., en parl. d’un cheval, à côté du limonier (p. opp. à ζύγιος ; cf. σειραφόρος) THÉM. p. 60, 12 ;
   II p. ext. :
      1 qui se trouve à côté, sur le côté, de chaque côté, XÉN. Cyn. 5, 23 ; EL. N.A. 15, 10 ;
      2 qui marche à côté, compagnon, EUR. Or. 1017.

Étym. π. σειρά.

ον, (< σειρά) tied or fastened alongside, π. ἵππος a horse harnessed alongside of the regular pair, = σειραφόρος, Poll. 1.141, Them. Or. 4.50a ; metaph, associate, E. Or. 1017 (lyr.). generally, at the side, X. Cyn. 5.23, Ael. NA 15.10 ; παράσειρα, τά, parts on each side of the tongue, Ruf. Onom. 57, Poll. 2.107, cf. περισείρια · δύο [πλευραὶ] π. two lowest of the true ribs, ib. 182.

neben od. an dem Seile, an der Leine gehend, gew. ἵππος, das nicht ins Joch gespannte, sondern daneben, an der Leine ziehende Pferd, Handpferd (vgl. σειραφόρος), Ggstz von ζύγιος, Themist., zw. Dah. nebenher gehend, der Gefährte, Πυλάδης ποδὶ κηδοσύνῳ παράσειρος, Eur. Or. 1017 ; – παρασείρους καθίησιν ὁρμιάς, auf beiden Seiten, Ael. H.A. 15.10 ; vgl. Xen. Cyn. 5.25 ; – τὰ παράσειρα, auch παράσυρα geschrieben, die Höhlen zu beiden Seiten der Zunge, VLL u. sp. Medic. Nach Poll. 2.182 auch die letzten Rippen, bei Hesych. παρασείρια.
Bei Ath. V.206c ist τὸ παράσειρον f.l. für παράσειον.