εως (ἡ) transmission :
   I transmission par succession, THC. 1, 9 ;
   II remise, livraison, PLAT. Leg. 915 d ; πόλεως, THC. 3, 53 ; POL. 9, 25, 5, reddition d’une ville ; particul. action de livrer pour une punition, ISOCR. 361 e ; DH. 7, 36, etc. ;
   III transmission verbale ou écrite, d’où transmission de récits, de doctrines, de traditions, POL. 12, 6, 1, etc. ; joint à μνήμη, POL. 2, 35, 5 ; à διδασκαλία, PLAT. Leg. 803 a ; tradition religieuse, NT. Matth. 15, 2 ; Marc. 7, 3, etc. ; p. ext. texte transmis, vulgate, EM. 815, 18.

Étym. παραδίδωμι.

εως, ἡ, handing down, bequeathing, transmission, τοῦ σκήπτρου Th. 1.9; handing over, transfer, ἡ π. τῶν χρημάτων Arist. Pol. 1309a10, cf. Pl. Lg. 915d; σίτου, etc., POxy. 1257.3 (iii AD), etc. ; τῆς βασιλείας Plu. Comp. Lyc. Num. 1; ἐν παραδόσει παραλαμβάνειν ἀεί, of a reserve fund, IG 11(2).161 A 126 (Delos, iii BC).
transmission of legends, doctrines, etc., tradition, διδασκαλία καὶ π. Pl. Lg. 803a; πραγματεῖαι αἱ ἐκ π. ηὐξημέναι Arist. SE 184b5; ἐν παραδόσει ἔχειν τι Plb. 12.6.1, etc. ; treatment, exposition, ὅπως πᾶσιν εὐπαρακολούθητος γένηται ἡ π. Hero Bel. 73.12; ἡ βοτανικὴ π.
the subject of botany, Dsc. Praef. 1; παραδόσεις καὶ παραγγελίαι Phld. Rh. 1.78 S. ; σύντομος π. succinct account, Ammon. in Porph. 38.10. in military sense, transmission of orders, Ael. Tact. 21.2.
that which is handed down or bequeathed, tradition, doctrine, teaching, ἡ π. τῶν πρεσβυτέρων Ev. Matt. 15.2, Ev. Marc. 7.3, etc. ; αἱ π. τῶν θεῶν καὶ τῶν θείων ἀνδρῶν Dam. Pr. 265; also in Gramm., Ἑλληνικὴ π. A.D. Conj. 213.13, cf. 19 (pl.); in textual criticism, defined as ἡ τῶν γραμματικῶν μαρτυρία, EM 815.18; so παρὰ τὴν π. γράφειν Demetr.Lac. Herc. 1012.34, cf. EM 240.4, al.
surrender, πόλεως Th. 3.53; ἐκ παραδόσεως, opp. κατὰ κράτος, Plb. 9.25.5; giving up to punishment or torture, Isoc. 17.16; π. ἐπὶ θανάτῳ D.H. 7.36.
Astrol., handing over, τῶν χρόνων Vett.Val. 141.4.

ἡ, Uebergeben, Ueberlieferung ; τοῦ σκήπτρου, Thuc. 1.9 ; ξενική, an einen Fremden, Plat. Legg. XI.915d ; πόλεως, Thuc. 3.53 ; πολλὰς πόλεις εἰληφότας τὰς μὲν κατὰ κράτος, τὰς δὲ ἐκ παραδόσεως, Pol. 9.25.5, u. öfter, u. Sp. – Verbreitung einer Sage, einer Erzählung, Tradition, εἰς μνήμην ἄγειν καὶ παράδοσιν τοῖς ἐπιγενομένοις, Pol. 2.35.5 ; ἐν παραδόσει ἔχειν, überkommen, überliefert erhalten haben, 12.6.1 ; die Lehre, Unterricht, wie Plat. defin. 416 παίδευσις παιδείας παράδοσις ; καὶ διδασκαλία, Legg. VII.803a ; Pol. ἡ παρὰ τῶν ἐμπείρων παρ., 11.8.2 ; Sp., wie NT ; der Inhalt des Ueberlieferten, die Lehre. – Bes. bei den Gramm. der überlieferte Text, oft in den Scholl. Hom.

παρά-δοσις, -εως, ἡ
(< παραδίδωμι), [in LXX: Est.7:26 (אֵסוּר), Jer.32:4 (נָתַן ni.), Jer.34:2 * ;]
__1. a handing down or over, transfer, transmission (Arist., Polyb., al., LXX).
__2. tradition of doctrine (Plat., Epict., al.); by meton., of the doctrine itself : Mat.15:2-3, 6, Mrk.7:3, 1Co.11:2, Gal.1:14, Col.2:8, 2Th.2:15 3:9.†
(AS)