παμ·πληθής, ής, ές :
      1 tous en masse, XÉN. Hell. 6, 5, 26 ;
      2 tout à fait nombreux, au sg. ARSTT. H.A. 6, 13, 5, etc. ; au pl. PLAT. Leg. 782 b ; ISOCR. 268 c ; neutre adv. παμπληθὲς ἀπέσχε τοῦ, DÉM. 347, 8, il s’en fallut du tout au tout que.

Étym. π. πλῆθος.

ές, in or with their whole multitude, παμπληθεῖς Ἀρκάδες X. HG 6.5.26. = πάμπολυς, very numerous, multitudinous, μεταβολαί Pl. Lg. 782b, cf. Tht. 156b; γεωργίαι D. 19.145; πονηρίαι Id. 21.19; χρήματα prob. in D.S. 14.13; κραυγαί POxy. 1242.54 (i AD); c. gen., παμπληθεῖς Ἀργείων Isoc. 12.169; with sg., π. ἂν τὸ γένος ἦν (sc. τῶν ἰχθύων) Arist. HA 567b2; π. κεκτήμεθα τὴν οὐσίαν a vast amount of…, Isoc. 15.154; πῦρ π. Arist. Mir. 833a20. neut. as Adv., entirely, παμπληθὲς ἀπέσχεν D. 19.19, cf. D.C. 55.20.

ές, mit der ganzen Menge ; οἱ δ' ἀνέβησαν παμπληθεῖς Ἀρκάδες, Xen. Hell. 6.5.26 ; Plut. Pomp. 34. Auch = πάμπολυς, sehr viel, Lys. 32.22 ; παμπληθεῖς Ἀργείων ἀπώλεσε, Isocr. 12.169 ; Plat. Legg. VI.782b ; Arist. H.A. 6.13 u. Folgde. – Das neutr., adverbial gebraucht, wird auch πάμπληθες geschrieben, Dem. 19.19 ; Suid.