ή, όν :
   I qui concerne les enfants, càd. :
      1 d’enfant, SOPH. fr. 721 ; PLAT. Rsp. 608 a, etc. ; π. χορός, LYS. 162, 1, chœur d’enfants ; π. δῶρον, ARSTT. Nic. 4, 2, 18, présent pour un enfant ; π. μαθήματα, POL. 9, 21, 4, sciences d’enfant, càd. élémentaires ;
      2 particul. qui concerne un jeune garçon (p. opp. à παρθένιος) ARSTT. H.A. 7, 1, 7 ;
      3 qui concerne un enfant aimé, d’ord. un petit garçon, XÉN. Cyr. 1, 4, 27 ; THCR. Idyl. 29 titre ; en ce sens, subst. τὰ παιδικά, un favori, un mignon, SOPH. fr. 165 ; EUR. Cycl. 584 ; THC. 1, 132 ; XÉN. Mem. 2, 1, 24 ; rar. au sg. PLAT. Phædr. 238 e ; rar. une femme, EUP. et CRAT. (PHOT. p. 369, 4) ; PHILSTR. p. 679 ; p. anal. auteur favori : τινος, PLAT. Parm. 127 b, de qqn ; de même : ἡ φιλοσοφία τὰ ἐμὰ παιδικά, PLAT. Gorg. 482 a, la philosophie, mon étude favorite ;
   II p. suite, d’enfant, puéril, d’où :
      1 badin, niais, XÉN. Ages. 8, 2 ; PLAT. Crat. 406 c ;
      2 mesquin, PLAT. Phil. 49 a.

Étym. παῖς.

ή, όν, of a child, θρίξ IG 12(5).173 iii 4 (Paros); χιτών PTeb. 127 (ii BC); ἡλικία Demetr.Lac. Herc. 1055.10; for or like a child, whether boy or girl, but more commonly the former, boyish, ἔρως Pl. R. 608a, cf. S. Fr. 841; πέος Ar. Lys. 415; π. χορός the chorus of boys, Lys. 21.4; π. δῶρον a present for a child, Arist. EN 1123a15; π. ἁμαρτίαι, φιλίαι, ib. 1119a34, 1165b26; π. μαθήματα the elementary sciences, chiefly geometry, Plb. 9.26a. 4; π. μέτρησις Str. 2.4.2; παλαίστρα SIG 577.84 (Milet., iii/ii BC); τὸ π. νικᾶν to win in the boys’ games, IG 5(1).275, al. (Sparta, also written παιδιχόν, ib. 260, al.); π. αὐλός, opp. παρθένιος, Arist. HA 581b11.
playful, sportive, λόγοι X. Ages. 8.2; opp. σπουδαῖος, Pl. Cra. 406c. Adv. -κῶς, opp. σπουδαίως, ibid., Id. Ly. 211a, etc.
puerile, φθόνος Id. Phlb. 49a; ἠλίθιον καὶ λίαν π. Arist. EN 1176b33.
of or for a beloved youth, ὕμνοι π.
love-songs, B. Fr. 3.12; π. λόγος a love-tale, X. Cyr. 1.4.27; παιδικά (sc. μέλη), such as the twenty-ninth Idyll of Theoc. as Subst. παιδικόν, τό, boys’ gymnasium, AJA 18.329 (i BC); but mostly, darling, favourite, minion, μηδὲ παλλακὴν μηδὲ π. ἔχειν PTeb. 104.20 (i BC); — elsewh. in pl. (of a single person) παιδικά, ῶν, τά, mostly of a boy, S. Fr. 153, Pl. Prt. 315e, etc. ; [Ζήνων] π. τοῦ Παρμενίδου his darling pupil, Id. Prm. 127b; π. ὢν καὶ πιστότατος Th. 1.132, cf. Pl. Phdr. 239a; seldom as a real pl., ἐρασταὶ καὶ π. Id. Smp. 178e, Onos. 24; rarely of a girl, Cratin. 258, Eup. 327; generally, Philostr. Her. 2.7. metaph, darling pursuit, φιλοσοφία τὰ ἐμὰ π. Pl. Grg. 482a, cf. Max.Tyr. 35.1, Lib. Or. 59.133.

das Kind, den Knaben oder das Mädchen betreffend, kindisch, knabenhaft, mädchenhaft ; Ar. Lys. 415 ; ἄθλημα, Plat. Legg. VIII.873c, öfter ; ἡλικία, Knabenalter, Plut.; μαθήματα, Pol. 9.21.4 ; οὐδὲν ἠρώτα παιδικόν, Plut. Alex. 5 ; im Gegensatz von παρθένιος, αὐλός, Arist. H.A. 7.1. – Bes. = den geliebten Knaben betreffend, ὁ παιδικὸς ἔρως, Plat. Rep. X.608a ; gew. τὰ παιδικά, der Liebling, auf eine Person gehend ; ἥδομαι τοῖς παιδικοῖσι, Eur. Cycl. 580 ; Ar. Vesp. 1025 ; παιδικά ποτε ὢν αὐτοῦ, Thuc. 1.132 ; στρατόπεδον ἐραστῶν καὶ παιδικῶν, Plat. Symp. 178e ; λέγεσθαι αὐτὸν παιδικὰ τοῦ Παρμενίδου γεγονέναι, Parm. 127b ; Xen. Mem. 2.1.24 ; auch übertr. die Lieblingsbeschäftigung, τὴν φιλοσοφίαν, τὰ ἐμὰ παιδικά, παῦσον ταῦτα λέγουσαν, Plat. Gorg. 482a, d.i. meine Geliebte ; selten vom geliebten Mädchen ; comic. bei Phot. p. 369.4 ; παιδικὸς λόγος, eine Liebesgeschichte, Xen. Cyr. 1.4.27, vgl. Lobeck Phryn. 420.
• Adv., παιδικῶς καὶ φιλικῶς ἔφη, Plat. Lys. 211a ; Ggstz von σπουδαίως, Crat. 406c, wie auch das adj. für scherzhaft, spaßhaft gebraucht ist, Xen. Ages. 8.2 u. Folgde, wie Pol. 3.11.7 ; Plut. Thes. 8.