att. πίττα, ης (ἡ) :
      1 poix, IL. 4, 277 ; ESCHL. fr. 175 ; HDT. 4, 195, etc. ; π. ὠμή, TH. H.P. 3, 9, 2, poix crue ; π. ἑφθή, HPC. 605, 35, poix cuite ; π. ὑγρά, DIOSC. 1, 94, poix humide, càd. crue ; π. ξηρά, DIOSC. 1, 98, poix sèche, càd. réduite par la cuisson ; prov. μελάντερον ἠΰτε πίσσα, IL. 4, 277, plus noir que de la poix ; μῦς πίττης γεύεται, DÉM. 1215, 10, etc. le rat goûte à la poix, en parl. d’une pers. réduite à la misère ;
      2 résine de l’épicéa, NIC. Al. 488 ;
      3 éclat de bois résineux, Q. SM. 9, 454 ;
      4 c. κόνυζα, DIOSC. 3, 126.

Étym. p.-ê. indo-europ. *pik-, poix, résine ; cf. lat. pix ; autrement rapprochement avec πίτυς.

Att. πίττα, ἡ, pitch, Il. 4.277, Hdt. 4.195, Call. Hec. 1.4.4, etc. ; gen. pl. written πισᾶν IG4²(1).102.278 (Epid., iv BC); but sg. πίσσας ib. 238, 240; distd. as π. ὠμή and ἑψηθεῖσα, Thphr. HP 3.9.2, cf. Plb. 5.89.6, Hp. Mul. 1.37; π. ὑγρά raw pitch, Dsc. 1.72.1, PLond. 3.1171.11; opp. ξηρά, Dsc. 1.72.5, PLond. 3.929.66, SIG 1171.14 (Lebena), cf. παλίμπισσα· ὀρὸς πίσσης, = πίσσανθος, Hp. Ulc. 12; prov., μελάντερον ἠΰτε πίσσα Il. l.c. ; ἄρτι μῦς πίττης γεύεται, i.e. he has got the first taste of misery, D. 50.26, cf. Theoc. 14.51; πέπονθα… ὄσσα κἡμπίσσῃ μῦς Herod. 2.62.
resin, used for treating winejars, PCair. Zen. 481 (iii BC). (Cf. Lat. pix.)

ἡ, att. -ττα, Pech, hartes u. flüssiges, auch Teer ; μελάντερον ἠΰτε πίσσα, Il. 4.277, wie wir »pechschwarz« sagen, Aesch. frg. 175 ; u. in Prosa, Thuc. u. Folgde, ἄρτι μῦς πίττης γεύεται, Dem. 50.26, sprichwörtlich, nun kommen die Nachwehen ; vgl. Diog. 2.64. ἐπὶ τῶν νεωστὶ πεῖραν, τῶν κακῶν λαμβανόντων, Theocr. 11.51.

pitch , Lat. pix, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], etc.: proverbial, ἄρτι μῦς πίττης γεύεται, i. e. he has got the first taste of misery, [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)] (ML)