GRC
Bailly
ας (ἡ) rocher, roche :
I en gén. IL.
9, 15, etc. ; OD.
5, 412, etc. ; HÉS.
Sc. 421, etc. ; ESCHL.
Pr. 4, etc. ; SOPH.
O.R. 464, etc. ; PLAT.
Leg. 838 b,
etc. ; fig. comme emblème : 1 de solidité, d’immobilité, OD.
17, 463 ; 2 de dureté, d’inflexibilité, ESCHL.
Pr. 242 ; EUR.
Andr. 537, etc. ; 3 de stérilité, PLAT.
Rsp. 544 d,
etc. ; II rocher dans la mer
ou sur le rivage, écueil, IL.
16, 619 ; OD.
3, 293 ; 4, 501 ; etc. ; quartier de roc, OD.
9, 243, 486 ; HÉS.
Th. 675.
➳ Épq. et ion. πέτρη, IL. 9, 15, etc. ; OD. 5, 412, etc.
Étym. probabl. pré-grec.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Ion. and Ep. πέτρη, ἡ, rock; freq. of cliffs, ledges, etc. by the sea, λισσὴ αἰπεῖά τε εἰς ἅλα πέτρη Od. 3.293, cf. 4.501, etc. ; χῶρος λεῖος πετράων free from rocks, of a beach, 5.443 ; π. ἠλίβατος… ἁλὸς ἐγγὺς ἐοῦσα Il. 15.618, etc. ; χοιρὰς π. Pi. P. 10.52; also, rocky peak or ridge, αἰγίλιψ π. Il. 9.15, etc. ; ἠλίβατος 16.35, etc. ; λιττὰς π. Corinna Supp. 1.30, cf. A. Supp. 796 (lyr.); π. Λενκάς, Ὠλενίη, etc., Od. 24.11, Il. 11.757, etc. ; π. σύνδρομοι, Συμπληγάδες, Pi. P. 4.209, E. Med. 1264 (lyr.); πρὸς πέτραις ὑψηλοκρήμνοις, of Caucasus, A. Pr. 4, cf. 31, 56, al. ; π. Δελφίς, π. δίλοφος, of Parnassus, S. OT 464 (lyr.), Ant. 1126 (lyr.); π. Κωρυκίς A. Eu. 22; π. Κεκροπία, of the Acropolis, E. Ion 936. π. γλαφυρή a hollow rock, i.e. a cave, Il. 2.88, cf. 4.107; σπέος κοιλῇ ὑπὸ π. Hes. Th. 301; δίστομος π.
cave in the rock with a double entrance, S. Ph. 16, cf. 937; κατηρεφεῖς αὐτῇ τῇ π. Pl. Criti. 116b; π. ἀντρώδης X. An. 4.3.11; τόπος κύκλῳ πέτραις περιεχόμενος IG4²(1).122.21 (Epid.); ἕως τῆς π. down to virgin rock, PCair. Zen. 172.14 (iii BC), OGI 672 (Egypt, i AD), cf. Ev. Matt. 16.18.
mass of rock or boulder, Od. 9.243, 484, Hes. Th. 675 ; πέτρας κυλινδομένα φλόξ Pi. P. 1.23 ; ἐκυλίνδουν πέτρας X. An. 4.2.20, cf. Plb. 3.53.4.
stone as material, π. λαρτία, Τηΐα, SIG 581.97 (Crete, iii/ii BC), 996.13 (Smyrna, i AD); distd. from πέτρος, which is v.l. in X. l.c. ; πέτρᾳ shd. be read in S. Ph. 272 ; the distn. is minimized by Gal. 12.194.
prov., οὐκ ἀπὸ δρυὸς οὐδ’ ἀπὸ πέτρης, etc. (v. δρῦς); as a symbol of firmness, ὁ δ’ ἐστάθη ἠΰτε π. ἔμπεδον Od. 17.463; of hard-heartedness, ἐκ πέτρας εἰργασμένος A. Pr. 244; ἁλίαν π. ἢ κῦμα λιταῖς ὢς ἱκετεύων E. Andr. 537 (anap.); cf. πέτρος 1.2. (Written πετε-ρα in a text with musical accompaniment, Pae.Delph. 5.)
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ἡ, ion. u. ep. πέτρη, Fels ; im Meere od. am Gestade die Klippe ; sowohl von einzeln stehenden Felsenhäuptern als von ganzen felsigen Gebirgszügen, αἰγίλιψ, ἠλίβατος, αἰπεῖα, λίς, λισσή u. ä., Hom.; auch πέτρης ἐκ γλαφυρῆς, Il. 2.88, von einer Felsengrotte zu verstehen. Auch Od. 9.243, 486, wie Hes. Th. 675, wo mit πέτραις geworfen wird, sind nicht einzelne Steine, πέτρος, sondern ganze Felsgipfel zu verstehen, welche der Kyklop u. die Hundertarmigen von den Felsen losreißen und gegen die Feinde schleudern ; vgl. Buttmann Lexil. II p. 179. sprichwörtlich οὐκ ἀπὸ δρυὸς οὐδ' ἀπὸ πέτρης, Il. 22.126, Od. 19.163. S. δρῦς. Göttling zu Hes. Th. 35 bezieht es auf Dodona u. Delphi. Als Sinnbild der Festigkeit u. Unbeweglichkeit steht es Od. 17.463 ; auch der Gefühllosigkeit u. Hartherzigkeit, Valcken Eur. Hipp. 305 ; Pind. χοιράδος ἄλκαρ πέτρας, P. 10.52 ; συνδρόμων κινηθμὸν πετρᾶν, 4.209 ; oft bei Tragg. für Felsen, z.B. Aesch. Prom. 4, 31 ; δίστομος πέτρα, Soph. Phil. 16, 940, u. öfter ; δίλοφος, der Parnaß, Ant. 1113, Eur. oft ; u. in Prosa ; δρυὸς καὶ πέτρας ἀκούειν, Plat. Phaedr. 275b ; ταῖς χερσὶν ἀτεχνῶς πέτρας καὶ δρῦς περιλαμβάνοντες, Soph. 246a ; μηδ' εἰς πέτρας τε καὶ λίθους σπείρειν, Legg. VIII.838b ; Folgde. – Sp. auch von Felsstücken, Steinen, ἐκυλίνδουν πέτρας Xen. An. 4.2.20, τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες Pol. 3.53.2 ; Plut. u. a.Sp. – Vgl. πέτρος.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
πέτρα, -ας, ἡ
[in LXX chiefly for סֶלַע, צוּר ;]
a rock, i.e. a mass of live rock as distinct from πέτρος, a detached stone or boulder : Mat.7:24-25 27:51, 60 Mrk.15:46, Luk.6:48 8:6, 13; of a hollow rock, a cave, Rev.6:15-16 (of. Isa.2:10, al.). Metaph., Mat.16:18 (on the meaning, see Hort, Eccl., 16 ff., but cf. also ICC, in l), 1Co.10:4; = πέτρος, Rom.9:33, 1Pe.2:8' (LXX) .†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars