ιγος (ἡ) [ῑγ]
   I souffle, d’où :
      1 souffle de vie, âme, particul. âme des morts, LYC. 686, 1106 ;
      2 souffle du vent, ESCHL. fr. 181 ; d’où tourbillon, nuée, nuage, IBYC. fr. 15 Bgk ;
      3 p. anal. toute chose rapide comme un souffle, particul. lueur, rayon de soleil, ESCHL. fr. 158 ; SOPH. fr. 319 Dind. ;
   II ce qui est produit ou gonflé comme par un souffle, d’où :
      1 pustule, GAL. 9, 385 ;
      2 goutte d’eau, NIC. Th. 273 ; ou de sang, ESCHL. fr. 169, 181 Dind.

Étym. p.-ê. pré-grec ; cf. πομφός, πομφόλυξ.

ιγος, ἡ, breath, blast, ἀπῇξε πέμφιξ Ἰονίου πέλας πόρου prob. in S. Fr. 337; κεραυνία π. βροντῆς Id. Fr. 538; δυσχείμερος π. A. Fr. 195.4.
ray, τηλέσκοπον πέμφιγα χρυσέαν ἰδών S. Fr. 338 ; ἂς οὔτε π. ἡλίου προσδέρκεται οὔτε κτλ. A. Fr. 170.
drop, Id. Fr. 205; μηδ’ αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς Id. Fr. 183.
cloud, πέμφιγι… ἀγγέλῳ πυρός cloud, harbinger of lightning, S. Fr. 539 ; driving rain or rain-cloud, Ibyc. 17; πελιδναὶ φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο,… ἀμυδρήεσσαι ἐς ὠπήν livid pustules like rain clouds (in colour)… dim to the sight, Nic. Th. 273 (but = bubbles acc. to Sch.); dub.sens. in Call. Fr. 483 (prob. = Oxy. 2080.43).
ghost, Lyc. 1106, and so prob. in Euph. 134.
pustule or part surrounding a pustule, ἐφίσταται π. οἷον ἐλαίου χλωρῆς ὥσπερ ἀράχνιον Euryphon ap. Gal. 17(1).886.

ῑγος, ἡ, mit der Nebenform πεμφίς, ίδος, ἡ, Hauch, Odem, in den VLL πνοή erkl.; δυσχείμερος, Sturm, Aesch. frg. 181, der auch frg. 159 sagt ἃς οὔτε πέμφιξ ἡλίου προσδέρκεται, der Sonne Hauch, Strahl, u. frg. 169 μηδ' αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς, wo es von den Alten ῥανίς erkl. wird, Tropfen ; von Blasen bildenden Regentropfen, wie Nic. Th. 272 αἱ δὲ πελιδναὶ φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο, wo der Schol. erklärt φύσαις ταῖς ἐν ὕδατι γινομέναις πομφόλυξι ; – Lycophr 686 braucht es für Lebenshauch, Seele, indem er πεμφίδων ὄπα die Stimme der abgeschiedenen Seelen nennt, welche in Gestalt eines feurigen Hauches oder einer Feuerblase gen Himmel fahren ; Soph. frg. 319 sagt ἀπῇξε πέμφιξ ὡς ἰπνοῦ σελασφόρου, was auf den Blitz oder Feuerhauch zu gehen scheint. – Nach Galen. auch = Gewölk, das der Wind zusammentreibt, Windwolken ; u. bei sp. Medic. auch wie φυσαλίς, Blasen auf der Haut, Brandblasen, Hitzblattern. – Vgl. πομφός, πομφόλυξ.