néo-att. πάτταλος, ου (ὁ) [ᾰλ]
   I piquet ou cheville de bois, d’où :
      1 cheville, clou pour suspendre qqe ch. : αἱρεῖν ἀπὸ πασσαλόφι, IL. 24, 268, prendre à un clou un objet suspendu ; cf. IL. 5, 209 ; OD. 21, 53 ; PD. O. 1, 27 ; κρεμάσαι ἐκ πασσαλόφι, OD. 8, 67, suspendre à un clou ; prov. οἱ πάτταλοι παττάλοις ἐκκρούονται, SYN. Ep. 45, un clou chasse l’autre ; μηδὲ πάτταλον καταλιπεῖν, LUC. J. voc. 9, ne laisser pas même un clou ; παττάλου γυμνότερος, ARISTÉN. 2, 18, plus nu qu’un clou ;
      2 pieu ou cheville de bois pour attacher les chevaux, HDT. 4, 72 ;
   II p. anal. :
      1 gourdin, AR. Eq. 376 ;
      2 c. πόσθη, AR. Eccl. 1011 ;
      3 broche ou bâillon, AR. Th. 222.

Étym. pré-grec.

Att. πάτταλος, ὁ, Ep. gen. πασσαλόφι (v. infr.), (< πήγνυμι) peg on which to hang clothes, arms, etc., ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον Il. 24.268, cf. 5.209 ; ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον Od. 21.53 ; ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου λάμβαν’ Pi. O. 1.17, cf. B. Scol. Oxy. 1361.1.1 ; ἐκ πασσαλόφι κρέμασεν φόρμιγγα Od. 8.67 ; χαλινοὺς… ἐκ πασσάλων δέουσι Hdt. 4.72, v. ἐκ 1.6 ; [χιτῶνα] πασσάλῳ ἀγκρεμάσασα Od. 1.440 ; κύλιξ… κρέμαται περὶ πασσαλόφιν Hermipp. 55 ; ἐπὶ τῶν παττάλων Arist. PA 681a25 ; παττάλους ἐνέκρουεν εἰς τὸν τοῖχον Ar. V. 129 ; peg for making a hole in a vine-stem, Thphr. HP 2.5.5, CP 3.12.1 ; used to force open the mouth or as a gag, Ar. Eq. 376, Th. 222 ; of stakes used to mark boundaries, IG 14.352i38 (Halaesa) ; pale, Apollod. Poliorc. 140.7, al. : — prov. of things very small or worthless, ἔχουσι μηδὲ πάτταλον not a pin (i.e. no part of their fee), Ar. Ec. 284 ; μηδὲ π. καταλιπεῖν Luc. Jud. Voc. 9 ; παττάλου γυμνότερος Aristaenet. 2.18 ; also πάσσαλος πασσάλῳ ἐκκρούεται Eust. 126.13, cf. Com.Adesp. 494 ; εἶναι ἐν πασσάλοις, i.e. to be hung up, not in use, Lib. Or. 1.268. from the like ness of form, membrum virile, Ar. Ec. 1020, AP 5.128 (Autom.). = ἵππος ὀρθόκωλος, Hippiatr. 115.

ὁ, att. πάτταλος (πήγνυμι, παγῆναι), ein Pflock oder hölzerner Nagel, der in der Wand befestigt ist, um Etwas daran zu hängen ; αἱρεῖν ἀπὸ πασσαλόφι, vom Nagel nehmen, Il. 24.268, wie Pind. Ol. 1.17 ; vgl. κρεμαστὰ τεύχη πασσάλων καθαρπάσας, Eur. Andr. 1123 ; κρεμάσαι ἐκ πασσαλόφι, an dem Nagel aufhängen, Od. 8.67 ; ein Pflock oder Holznagel, Etwas damit zu befestigen oder Pferde daran zu binden, τοὺς χαλινοὺς ἐκ πασσάλων δέουσι, Her. 4.72 ; Alcae. bei Ath. XIV.627b ; ἐμβαλόντες αὐτῷ πάτταλον μαγειρικῶς ἐς τὸ στόμα, ein Knebel, Ar. Eq. 376 ; παττάλους ἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον, Vesp. 129 ; Folgde. sprichwörtlich μηδὲ πάτταλον καταλιπεῖν, Luc. iud. voc. 9 ; vgl. Ar. Eccl. 284 ; παττάλου γυμνότερος, Aristaen. 2.18. – Auch = πόσθη, Ar. Eccl. 1011, wie Automed. 3 (V.129). – Ein Stellholz in der Mäusefalle.

1. a peg on which to hang clothes, arms, etc., [Homer (8th/7th c.BC)], etc.; ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]; ἐκ πασσαλόφι κρέμασεν φόρμιγγα [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]
2. a gag , [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)] (ML)