'      1 p. παρά, quand le régime précède, v. παρά ;
      2 p. πάρεστι : οὐδ' ὁ κωλύσων πάρα, SOPH. El. 1197, et il n’y avait personne pour l’empêcher ; cf. ESCHL. Pers. 163, Eum. 385, Sept. 786 ; SOPH. O.R. 1236, El. 278, 778.'

steht
a) für παρά, wenn es dem regierten Worte nachgesetzt ist.
b) für πάρεστι u. πάρεισι, πάρ' ἔμοιγε καὶ ἄλλοι, Il. 1.174, vgl. Scholl.; ὅσον σθένος πάρα, Aesch. Pers. 163 ; θαῦμαδ' ὄμμασιν πάρα, Eum. 385 ; οὐδ' ὁ κωλύσων πάρα, Soph. El. 1188, vgl. O.R. 1236 ; u. c. inf., τοιαῦτα χαίρειν καὶ δακρύεσθαι πάρα, Aesch. Spt. 796 ; οὐδὲ γὰρ κλαῦσαι πάρα, Soph. El. 278, vgl. 778. – S. auch πάρειμι¹.