(impf. ἔπαλλον, f. inus. ; ao. ἔπηλα, pf. πέπηλα, pf. pass. πέπαλμαι) :
   I tr.
      1 agiter vivement, brandir, en parl. d’armes, IL. 3, 19 ; 16, 142, etc. ; EUR. I.T. 824 ; de la foudre, AR. Av. 1714 ; presser, pousser, EUR. Ion 1151 ; p. suite, lancer, jeter : λίθον, IL. 5, 304, une pierre ;
      2 en gén. mouvoir légèrement et rapidement avec les mains, en parl. d’Hector, qui soulève et fait sauter doucement son fils dans ses bras, IL. 6, 474 ; cf. EUR. Hec. 1158 ;
      3 particul. κλήρους πάλλειν ἐν κυνέῃ, IL. 3, 316, etc. remuer les sorts jetés dans un casque, jusqu’à ce qu’un d’eux s’en échappe, désignant ainsi son possesseur ; abs. πάλλειν, agiter les sorts, tirer au sort, IL. 3, 324 ; 7, 181 ; 23, 353 ; p. suite, κλήροις ἔπηλαν αὐτούς, SOPH. El. 709, ils les tirèrent au sort ;
   II intr. s’agiter vivement, bondir, SOPH. O.R. 153 ; EUR. El. 345, etc. ;

Moy. πάλλομαι (ao. ἐπηλάμην, pf. πέπαλμαι) :
      1 s’élancer, sauter, bondir, HDT. 1, 141 ; 9, 120 ; sauter ou bondir de joie, de peur, en parl. du cœur qui bat dans la poitrine, IL. 22, 452, etc. ; de même πάλλ. δείματι, HH. Cer. 294 ; ESCHL. Suppl. 566, etc. trembler de crainte ; joint à τρέμων, PLUT. Cic. 35 ; en parl. de la voix qui tremble, PLUT. M. 196 e ;
      2 se heurter : ἐν ἄντυγι πάλτο, IL. 15, 645, il se heurta violemment contre le bord du bouclier.

➳ Act. ao. dor. 3 sg. ἔπαλεν [πᾱ] ALCM. 69. Pf.2 part. πεπηλώς, NONN. D. 14, 152 dout. Moy. ao.2, 3 sg. πάλτο, IL. 15, 645.

Étym. incert.

impf. ἔπαλλον E. Hec. 1158; Ep. πάλλον always in Hom. (v. infr.); aor.1 ἔπηλα S. El. 710; Ep. πῆλα Il. 6.474; Ep. aor.2 part. πεπαλών Hom. only in compd. ἀμπεπαλών ; — Med., aor.1 πήλασθαι Call. Jov. 64; πεπάλασθε, πεπαλάσθαι (v. παλάσσω) have been attributed to πάλλω· πεπάλεσθε, πεπαλέσθαι are conjectured as more prob. forms; — Pass., pf. πέπαλμαι A. Ch. 410 (lyr.); aor.2 ἐπάλην (ἀν-) Str. 8.6.21; Ep. aor. πάλτο Il. 15.645 (in 13.643, 21.140, ἐπᾶλτο is from ἐφάλλομαι) : — poise, sway a missile before it is thrown, τὸ μὲν [ἔγχος] οὐ δύνατ’ ἄλλος Ἀχαιῶν πάλλειν, ἀλλά μιν οἶος ἐπίστατο πῆλαι Ἀχιλλεύς Il. 16.142; [αἰχμήν], ἣν… πάλλεν δεξιτερῇ 22.320; δοῦρε δύω… πάλλων 3.19; χερμάδιον… ὃ οὐ δύο γ’ ἄνδρε φέροιεν…, ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος 5.304; ἄκοντα, λόγχην π., Pi. N. 3.45, E. IT 824; κεραυνόν Ar. Av. 1714. generally, sway, brandish, [σάκος] Hes. Sc. 321; ἰτύν, πέλτας, E. Ion 210 (lyr.), Ba. 783; toss a child, πῆλε χερσίν, of Hector and Astyanax, Il. 6.474, cf. E. Hec. 1158; Νὺξ ὄχημ’ ἔπαλλεν she drove it furiously, Id. Ion 1151. κλήρους ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον shook the lots together in a helmet, Il. 3.316, cf. Od. 10.206; πάλλεν shook the lots, Il. 3.324, 7.181; but στάντες δ’ ὅθ’ αὐτοὺς οἱ… βραβῆς κλήροις ἔπηλαν καὶ κατέστησαν δίφρους ranged them by casting lots, S. El. 710; — Med., draw lots, ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων I obtained the white sea when we cast lots, Il. 15.191; παλλόμενος κλήρῳ λάχον ἐνθάδ’ ἕπεσθαι 24.400, cf. Hdt. 3.128; — Pass., κλῆρος οὐκ ἐπάλλετο S. Ant. 396. Pass., swing, dash oneself, ἐν ἄντυγι πάλτο tripped on the shield-rim, Il. 15.645; quiver, leap, esp. in fear, ἐν δ’ ἐμοὶ αὐτῇ στήθεσι πάλλεται ἦτορ 22.452; πέπαλταί μοι φίλον κέαρ A. Ch. 410; of the person, παλλομένη κραδίην Il. 22.461; δείματι παλλόμεναι, οι, h.Cer. 293, Orac. ap. Hdt. 7.140, etc. ; γόνυ πάλλεται γερόντων Ar. Ra. 345; of dying fish, quiver, leap, Hdt. 1.141, cf. 9.120; καὶ πέραν πόντοιο πάλλοντ’ αἰετοί fly quivering even beyond the sea, Pi. N. 5.21; vibrate, of strings, Pl. Phd. 94c (ψάλλοιτο ap. Stob.); σκιρτητικὸν καὶ παλλόμενον τὸ νέον (etym. of Παλλάς) Corn. ND 20, cf. Pl. Cra. 407a. intr., leap, bound, E. El. 435, Ar. Lys. 1304 (lyr.); quiver, quake, φρένα δείματι πάλλων S. OT 153 (lyr.); dash along, of horses, E. El. 477 (lyr.).

(verwandt mit βάλλω), aor. ἔπηλα, ep. auch aor.2 πεπαλών (s. ἀναπάλλω), u. in synkopierter Form πάλτο, Il. 15.645 (vgl. die Kompp. u. ἐπᾶλτο unter ἐφάλλομαι);
1) schwingen ; Hom. bes. von Waffen, δοῦρε Il. 3.19, ἔγχος, αἰχμήν u. ä.; σάκος Hes. Sc. 321 ; λίθον, schleudern, Il. 5.304 ; ἄκοντα, Pind. N. 3.43 ; δόρυ, λόγχην, Eur. Rhes. 374, I.T. 824 u. oft ; übh. leicht und schnell mit den Händen bewegen, so von Hektor, der seinen Sohn emporhebt, πῆλε χερσίν, Il. 6.474 ; νὺξ ὄχημ' ἔπαλλεν, Eur. Ion 1151 ; κεραυνόν, Ar. Av. 1714 ; Plat. Crat. 407a erkl. τὸ αὑτὸν ἤ τι ἄλλο μετεωρίζειν πάλλειν τε καὶ πάλλεσθαι καλοῦμεν. – Med. sich schwingen, sich lebhaft, schnell bewegen ; ἐν ἄντυγι πάλτο, Il. 15.645, er prallte heftig an den Rand an ; στήθεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, das Herz schlägt oder springt vor Furcht, 22.452 ; παλλομένη κραδίην, ib. 461 ; bes. vor Furcht, δείματι πάλλεσθαι, H.h. Cer. 294, wie Or. bei Her. 7.140 ; χλωρῷ δείματι θυμὸν πάλλοντο, sie wurden geschüttelt, bebten vor Furcht, Aesch. Suppl. 562, vgl. 766 ; πέπαλται δ' αὖτέ μοι φίλον κέαρ, Ch. 404, vgl. 517 ; γόνυ πάλλεται γερόντων, schlottert, Ar. Ran. 345 ; χαρὰν φλεγμονῆς δίκην παλλομένην, Plat. Ax. 368c ; Sp., μόλις ἐπαύετο παλλόμενος καὶ τρέμων ἐπὶ πολλῶν ἀγώνων, Plut. Cic. 35. – Vom Zappeln der Fische, Her. 1.141 ; mit ἀσπαίρω verbunden, 9.120. – In besonderer Vrbdg κλήρους πάλλειν ἐν κυνέῃ, die Lose im Helme schütteln, bis daß eins herausfliegt, dessen Besitzer dann das Los trifft, Il. 3.316, Od. 10.206 ; u. so allein πάλλειν, die Lose schwingen, losen, Il. 3.324, 7.181, 23.353 ; κλήροις ἔπηλαν αὐτούς, sie ordneten sie nach den geschwungenen Losen, Soph. El. 710. – Med. od. pass., ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων, Il. 15.191, als gelost ward, wo man am einfachsten κλήρων ergänzt, als die Lose geschüttelt wurden ; vgl. Her. 3.128.
2) intr. πάλλω, wie das med. schwingen, sich heftig bewegen, zittern, beben ; ἵν' ὁ φίλαυλος πάλλε δελφίς, Eur. El. 435 ; von Pferden, 477 ; von Tanzenden, Ar. Lys. 1304 ; vgl. Soph. O.R. 153.

1. to poise or sway a missile before it is thrown, [Euripides (Refs 5th c.BC), Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)]
2. to sway other arms, not missiles, σάκος [Hesiod (8th/7th c.BC)]; πέλτας [Euripides (Refs 5th c.BC)]:—;then, to toss a child, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; Νὺξ ὄχημm ἔπαλλεν she drave it furiously , [Euripides (Refs 5th c.BC)]
3. κλήρους ἐν κυνέηι πάλλον they shook the lots together in a helmet, till one leapt forth, [Homer (8th/7th c.BC)]: absolute to cast lots , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; ὅθ᾽ αὐτοὺς οἱ βραβεῖς κλήροις ἔπηλαν where the stewards ranged them by casting lots, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]:—;Mid. to draw lots , ἔλαχον ἅλα παλλομένων I obtained the sea when we cast lots , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; so in [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
4. Pass. to swing or dash oneself , ἐν ἄντυγι πάλτο he dashed himself upon the shield-rim, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]: to quiver, leap , especially in fear, πάλλεται ἦτορ [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; also of the person, παλλομένη κραδίην [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; of dying fish, to quiver, leap , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
5. intransitive, like the Pass., to leap, bound , [Euripides (Refs 5th c.BC)]: to quiver , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)] (ML)