α, ον :
   I pass. :
      1 poussé par un vent favorable, favorisé par un bon vent, SOPH. Ph. 780, etc. ; EUR. I.A. 1596, etc. ; en parl. du souffle d’un soufflet, AR. Ach. 669 ; fig. càd. heureux, prospère, ESCHL. Ch. 814 ; EUR. Her. 822 ; ANTH. 7, 164, etc. ;
      2 p. suite, en parl. du vent ou de la navigation, favorable, THC. 7, 53 ; XÉN. Hell. 1, 6, 27 ; EUR. Hel. 1663, etc. ; POL. 1, 44, 3, etc. ; LUC. Herm. 28, etc. ; ἡ οὐρία (s.-e. πνοή) PLAT. Prot. 338 a, vent favorable ; ἐξ οὐρίας πλεῖν, POL. 1, 47, 2 ; ἐν οὐρίῳ (s.-e. ἀνέμῳ) πλεῖν, LUC. Lex. 15 ; adv. οὔρια θεῖν, AR. Lys. 550, avoir une heureuse navigation, faire une bonne traversée ; fig. ἐξ οὐρίων (s.-e. ἀνέμων) δραμεῖν, SOPH. Aj. 1083, avoir une heureuse navigation, p. suite, jouir de la prospérité ;
   II act. qui procure un vent favorable, ép. de Zeus, ESCHL. Suppl. 594 ; ANTH. 12, 53 ; App. 283, 1, etc.

➳ Fém. οὔριος, SOPH. Ph. 355 ; ANTH. App. 327, 8.

Étym. οὖρος¹.

α, ον, (οὖρον¹) of or for urine, v. οὔρειος.

α, ον, also ος, ον S. Ph. 355; (οὖρος¹) : — with a fair wind, οὔ. πλοῦς a prosperous voyage, ib. 780, E. IA 1596; οὔ. δρόμος S. Aj. 889 (lyr.); πομπή E. IA 352; of a ship, οὔ. πλάτη S. Ph. 355; λαῖφος E. Hel. 406; νεὼς πτερόν ib. 147; ἀφήσω κατὰ κῦμ’ ἐμαυτὸν οὔριον Ar. Eq. 433; neut. pl. as Adv., οὔρια θεῖν to run before the wind, Id. Lys. 550; cf. infr. II. 2. metaph, prosperous, successful, πρᾶξις A. Ch. 814 (lyr.), cf. E. HF 95; φόνος Id. Heracl. 822; βίοτος AP 7.164.10 (Antip.Sid.); neut. pl. οὔρια as Adv., E. Hel. 1588 (codd., but prob. οὔριοι).
prospering, favouring, πνεῦμα, πνοαί, ib. 1663, Hec. 900, X. HG 1.6.37; ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους οὔριος ἄνεμος Th. 7.53; Com. of bellows, οὐρίᾳ ῥιπίδι Ar. Ach. 669. Adv. Sup. -ώτατα Stad. 150, 178. οὐρία (sc. πνοή), ἡ, = οὖρος, a fair wind, Archil. (?) in PLit. Lond. 54, etc. ; οὐρίᾳ ἐφέντα (sc. ἑαυτόν or τὸ πλοῖον) running before the wind, Pl. Prt. 338a; ἐξ οὐρίας διαδραμεῖν, πλεῖν, Arist. Mech. 851b6, Plb. 1.47.2; also, ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν S. Aj. 1083; πάντα ἐξ οὐρίων θεῖ Lib. Ep. 178; ἐν οὐρίῳ πλεῖν Luc. Lex. 15. Ζεὺς οὔριος as sending fair winds, i.e.
conducting things to a happy issue, A. Supp. 594 (lyr.), AP 12.53.8 (Mel.), BMus.Inscr. 1012 (Chalcedon), OGI 368 (Delos, ii BC), etc. ; οὔριος… ἐπίλαμψον ἐμῷ καὶ ἔρωτι καὶ ἱστῷ Κύπρι AP 5.16 (Gaet.). οὔ. ᾠόν a wind-egg, = ὑπηνέμιον, Arist. GA 753a22, etc. ; those laid in spring were called ζεφύρια, those in autumn κυνόσουρα, Id. HA 560a5 (v.l. οὔρινα).

auch 2 Endgn,
1) mit günstigem Winde, guten Wind habend ; οὐρίῳ πλάτῃ, Soph. Phil. 355 ; γένοιτο δὲ πλοῦς οὔριός τε κεὐσταλής, 769 (wie Eur. I.A. 1596, πομπή 352); δρόμος, Aj. 873 ; übertr., ταύτην νόμιζε τὴν πόλιν χρόνῳ ποτὲ ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν εἰς βυθὸν πεσεῖν, 1062, wobei man ἀνέμων ergänzt, von günstigen Winden getrieben, vgl. Lobeck zur Stelle ; gut von Statten gehend, glücklich, πρᾶξιν οὐρίαν θέλων, Aesch. Ch. 801 ; οὔριος δρόμος ἐκ κακῶν, Eur. Herc.Fur. 95, der auch οὔριον πνεῦμα u. οὐρίας πνοάς vrbdt, Hel. 1679, Hec. 900, öfter ; νεὼς οὔριον πτερόν, Hel. 146 ; εἶτ' ἀφήσω κατὰ κῦμ' ἐμαυτὸν οὔριον, ich lasse mich mit günstigem Winde treiben, Ar. Eq. 431 ; auch ἐξ ἀνθράκων φέψαλος ἀνήλατ' ἐρεθιζόμενος οὐρίᾳ ῥιπίδι, Ach. 641 ; u. adverbial, ἔτι γὰρ νῦν οὔρια θεῖτε, Lys. 550, laufet mit günstigem Winde ; u. einzeln in Prosa, ἄνεμος Thuc. 7.53, ἦν δὲ τὸ πνεῦμα οὔριον Xen. Hell. 1.6.37 ; οὔριος ἄνεμος Pol., 44.3. – Auch Zeus, der günstigen Fahrwind sendet, heißt οὔριος, Aesch. Suppl. 589 ; Alciphr. 2.4. – Ἡ οὐρία, der günstige Wind, wie οὖρος, Plat. Prot. 338a ; so ἐξ οὐρίας πλεῖν, Pol. 1.47.2.
2) οὔριον ὠόν, = οὔρινον.

1. with a fair wind , Lat. vento secundo, οὔρ. πλοῦς, δρόμος a prosperous voyage, (Sophocles Tragicus)
2. metaphorically prosperous, successful , (Aeschulus Tragicus):—;neuter plural οὔρια as adverb, (Euripides)
3. prospering, favouring, fair , of winds, (Euripides); comically of the bellows, οὐρίᾳ ῥιπίδι (Aristophanes Comicus)
4. οὐρία (i.e. πνοή); = οὖρος, a fair wind , οὐρίᾳ ἐφιέναι (i.e. ἑαυτόν); to run before the wind, (Plato Philosophus); so, ἐξ οὐρίων δραμοῦσα (i.e. δρόμων); after having run a fair course , (Sophocles Tragicus); ἀφήσω ἐμαυτὸν οὔριον (Aristophanes Comicus)
5. Ζεὺς οὔριος, as sending fair winds , i. e. conducting things to a happy issue , [6th/5th c.BC, variant datesAnthology Palantina (ML)