οἰκό·σιτος, ος, ον [ῐ]
   I qui mange à la maison : μῦς, BABR. 109, 4, rat domestique ; οἰκόσιτοι γάμοι, MÉN. (ATH. 248 a) noces à l’intérieur de la maison ;
   II p. suite :
      1 qui vit de son propre bien, ANAXIL. (POLL. 2, 34) ; LUC. Sacr. 9 ;
      2 p. ext. qui fait qqe ch. gratuitement, MÉN. (ATH. 247 f).

Étym. οἶκ. σιτέω.

ον, taking one΄s meals at home, οἰ. υἱός Anaxandr. 24, cf. Luc. Somn. 1 ; οἰ. τοὺς γάμους πεποιηκέναι, i.e. without inviting guests outside the family, Men. 450 ; living at one΄s own expense, unpaid, οἰ. ἐκκλησιαστής Antiph. 200 ; οὐκ οἰ. τοὺς ἀκροατὰς λαμβάνεις Men. Kith. Fr. 6 ; οἰ. νυμφίος a bridegroom who takes his bride without (or not on account of) a portion, Id. 103, cf. Ath. 6.247e ; τοὺς διακονοῦντας ἐν τοῖς γάμοις οἰκοσίτους μισθώσασθαι paying for their food out of their wages, Thphr. Char. 22.4, cf. IG2². 1672.62 ; πεζοὶ οἰ., of militiamen, Plu. Crass. 19. = παράσιτος, Ph. 1.344.
living in a house, of a mouse, opp. ἀρουραῖος, Babr. 108.4 ; cf. οἰκότριψ.
devourer of houses, Ph. 1.311.

[ῑ], zu Hause essend, bleibend, Luc. somn. 1, vgl. sacrific. 9, für sich allein, ohne viele Gäste essend, auf eigene Kosten essend, lebend ; übh. der Etwas umsonst tut, vgl. Ath. VI.247f, ὁ μὴ μισθοῦ, ἀλλὰ προῖκα τῇ πόλει ὑπηρετῶν, wo aus Men. angeführt wird μὴ συνάγειν γυναῖκας μηδὲ δειπνίζειν ὄχλον, ἀλλὰ οἰκοσίτους τοὺς γάμους πεποιηκέναι.